تفسیر اثنی عشری
تَفسیر اِثناعَشَریّ تفسیری است کامل و به زبان فارسی اثر حسین بن احمد حسینی شاه عبدالعظیمی از عالمان شیعه در قرن ۱۴ هجری قمری است. این تفسیر که روشی تحلیلی و روایی دارد، به زبان ساده و قابل فهم برای مردم نگارش یافته است. مؤلف در مقدمه کتاب به مباحثی نظیر تعریف تفسیر، فرق تفسیر و تأویل، فضیلت قرآن، منع از تفسیر به رأی، اسباب نزول، اعجاز قرآن پرداخته است.
کتاب با تعریف، موضوع و فایده علم تفسیر آغاز می‌گردد و در بخش تعریف به تنزیل، تأویل، ترجمه و تفسیر می‌پردازد. وی سپس در ده فصل در باب علوم قرآنی سخن می‌گوید:
فصل اول: تمسّک به قرآن
فصل دوم: حاملین علم قرآن
فصل سوم: منع تفسیر قرآن به رأی
فصل چهارم: سبب نزول قرآن
فصل پنجم: کیفیت نزول قرآن
فصل ششم: اعجاز قرآن
فصل هفتم: اسامی قرآن
فصل هشتم: ثواب قرائت قرآن
فصل نهم: آداب تلاوت قرآن
فصل دهم: نوادر و مطالب (اعتقادات به قرآن، قراء سبعه، عدد آیات)
