چه بسا ما انسان ها در طول عمر خود، برای تقرب جستن به درگاه حق، اعمال نیک و خداپسندانه ایی انجام داده باشیم، ولی در اثر بی تقوایی و حسادت به دیگران و غفلت و جهل دینی، آن اعمال را ضایع و تباه کرده باشیم. که در این صورت نه تنها به قرب الهی نرسیده ایم، بلکه بین خود و خدای خود، فاصله هم ایجاد کرده ایم.
اعمالی که موجب باطل شدن اعمال می شود:
عجب و خود بزرگ بینی باطل کننده عبادت
کسی که همه اعمال خیرش تباه است:
کینه توز ، مشاجره کننده، صاحب آرزوهای دور و دراز، منت گذار، زن ناسپاس، اهل دنیا ، بی حیاء ، آرزو کننده گرانی!، ستمگرى که از ستمکارى باز نَایستد ، سنگدل بی رحم)، دنیا پرست ، کافر به ارکان ایمان ، عیبجو ، زننده تهمت ناروا به زن یا مرد پاکدامن ، مرتد ، مرد زنا کار و همجنس باز ، ظالم به کارگر ، تارک الصلاه ، کسی که حق الناس بر گردن دارد ، منت و اذیت(منّت، آفتِ احسان)، حسد، ریا که خود نوعی شرک است، حرام خواری