در جامعه امروزی مسلمانان، بیشتر تمرکزی که روی مرتبط کردن اسلام و علم وجود دارد درگیر با تفسیرهای علمی قرآن است (و گاهی سنت) و نه بر اساس ترجمه ساده.[۱] یکی از این موارد ادعای مراجع حوزوی اسلامی به علمی بودن اعجاز قرآن یا به ادعای ایشان «اعجاز علمی قرآن» است که البته از طرف مراجع علمی تأیید نشدهاست. البته آنها این را که تمام علوم در قرآن بوده باشد را مردود میدانند اما مدعی اشاره قرآن به موضوعات طبیعی هستند[۲] هرچند در آیات مطرح شده بهطور مستقیم به آن موضوعات اشاره نشدهاست. این تفسیرها ادعا میکنند که این منابع نشاندهنده اظهارات پیشگویانه دربارهٔ طبیعت گیتی، رشد بیولوژیکی و زیستی و دیگر پدیدههایی که بعداً بواسطه تحقیقات علمی تأیید شده هستند میباشند، تا بدین گونه گواهی از ریشه الهی قرآن را ارائه کنند (و گاهی سنت). دانشمندان و فیلسوفان، این تلاشها را با عنوان «مغلطه» و سفسطه در منطق،[۳] غیر علمی بودن، و تناقض داشتن با تئوریهای علمی در حال گسترش نقد کردهاند.