در زندگی روزمره ما انسان‌ها، حوادث زیادی غیر از حوادث طبیعی (زلزله، سیل، طوفان و...)، همانند حوادث جاده‌ای و ترافیکی، محیط خانه‌ها و محیط کار، وجود دارند که ممکن است هر ساله هزاران نفر را به کام مرگ بکشانند و نکته حایز اهمیت این است که تعداد رخداد این نوع حوادث به مراتب بیشتر از حوادث طبیعی است و به‌طور طبیعی در بروز هر حادثه‌ای، مردم عادی جامعه (شاهدان اولیه)، جزو نخستین نفراتی هستند که در صحنه حادثه حضور پیدا می‌کنند و در آن لحظه، در صورت داشتن مهارت‌های لازم و کافی کمک‌های اولیه، می‌توانند در نقش یک فرشته‌نجات ظاهر شوند و آسیب‌دیدگان را از خطر مرگ نجات دهند یا مانع بروز آسیب‌های جدی‌تر و غیرقابل بازگشت شوند.
در این‌جا نقش آموزش کمک‌های اولیه به اقشار مختلف جامعه به‌عنوان یک مأموریت کاهش تلفات، به‌طور ملموس معلوم است. بنابراین چاره‌ای نیست جز این‌که به‌عنوان یک دغدغه اساسی و انسانی به آن نگاه کرد،
