زبان بدن یا Body Language یکی از اجزای ارتباطات غیرکلامی است که در برقراری ارتباطات روزمره ما جایگاه بسیار پررنگی دارد، نحوه قرارگیری، حرکات بدن و دست به هنگام صحبت کردن در شکل دادن و تأثیرگذاری ارتباطات نقش موثری دارند.
به گفته آلبرت محرابیان استاد دانشگاه UCLA و کارشناس موضوعات روانشناسی با رویکرد ارتباطات کلامی و غیر کلامی، میزان اثرگذاری ارتباطات ما از ۳ قسمت کلی کلام، لحن و صدا و زبان بدن تشکیل شده است.
براین اساس حرکاتی مانند پا روی پا انداختن، برداشتن عینک، قراردادن مچ یک پا به روی مچ پای دیگر، دست دادن محکم، تکان دادن پاها و ... هر کدام دارای بار معنایی متفاوتی است.
البته باید اذعان کرد که زبان بدن رابطه بسیار نزدیکی با علم سیاست نیز دارد، برای یک سیاستمدار در سطوح عالی دولتی برقراری ارتباط اصولی و استاندارد با دیگر هم رتبههای خود بسیار حائز اهمیت است. اغلب سیاستمداران علاوه بر یادگیری هنر سخنوری به معنای استفاده درست و به جا از زبان گفتار به مهارتهای مرتبط با زبان بدن هم مسلط میشوند.