معرفی کتاب
رمان اولدوز و کلاغ ها بصورت ترکی استانبولی همراه با ترجمه فارسی می باشد.و بهترین کتاب برای افرادی که میخواهند زبان ترکی استانبولی را یاد بگیرند داستان این کتاب داستان زندگی دختر بچه ای است که پدرش ، مادرش را طلاق داده و به ده فرستاده و زن دیگری گرفته است. این زن بابا که هرگز بچه هایش زنده نمی مانند ، چشم دیدن اولدوز یعنی دخترک را ندارد و همیشه او را آزار می دهد و معمولاً وی را درون اتاقش حبس می کند. یک روز که اولدوز تنها و غمگین کنار پنجره نشسته بود. او کلاغی را می بیند که لب حوض نشسته است. آشنایی اولدوز با ننه کلاغه از همین جا شروع می شود لذا هم از تنهایی در می آید وهم غصه گم شدن عروسکش تسلی پیدا می کند. ننه کلاغه پسرش را برای اولدوز می آورد که همبازی وی باشد اما تأکید می کند که باید تا دو هفته بچة کلاغ پرواز یاد بگیرد وگرنه می میرد. اوضاع بر وفق مراد اولدوز نمی چرخد. روزی زن بابا برای ننه کلاغه تله گذاشته ، او را گرفته و اعدام می کند. کلاغ کوچولو نیز علی رغم تلاشهای اولدوز و یاشار ، پسر همسایه ، بخاطر کینه توزیهای زن بابا امکان پرواز به موقع پیدا نمی کند و می میرد. و بدین سان ارتباط اولدوز و یاشار با کلاغها قطع می شود و اولدوز دوباره تنها و غمگین می شود ، چرا که یاشار را هم به ندرت می دید زن بابا مانع ملاقات آنها بود. تا اینکه بالاخره برادر و خواهر آقا کلاغه پیدایشان می شود و قرار را بر این می گذارند که اولدوز و یاشار را با خود به شهر کلاغها ببرند. بچه ها با راهنمایی کلاغها مخفیانه توری می بافند و پس از گذراندن ماجراهایی موفق می شوند در موعد مقرر بالای پشت بام رفته و در درون تور بنشینند وموجی از کلاغها آنها را بلند کرده و به شهر کلاغها می برند. بخشی از این کتاب را میتوانید ببینید
Selam Çocuklar! Benim adım Ulduz. Farsçası Setare'dir. Bu yıl on yaşımı doldurdum. Okuyacağınız öykü yaşamımın bir bölümüdür
بچه ها، سلام اسم من اولدوز است.فارسیش میشود ستاره. امسال ده سالم را تمام کردم. قصه ای که می خوانید قسمتی از سرگذشت من است.
Behrengi Öğretmen, bir zamanlar köyümüzün öğretmeniydi, Bizim evde otururdu. Bir gün başımdan geçenleri ona anlattım.
آقای «بهرنگ» یک وقتی معلم ده ما بود. در خانه ی ما منزل داشت. روزی من سرگذشتم را برایش گفتم.
İlgisini Çekti ve bana: «İzin verirsen, senin ve kargaların başından geçenleri yazayım. Anlattıkların bir öykü kitabı olsun. Ne dersin?» diye sordu.
آقای «بهرنگ» خوشش آمد و گفت: اگر اجازه بدهی، سرگذشت تو و کلاغها را قصه می کنم و تو کتاب می نویسم.
Bir iki koşulla bu önerisini kabul ettim. Önce bu öyküyü yalnız çocuklar için yazacak. Çünkü büyükler öyle dağıtmışlar kendilerini ki, benim öykümü anlayıp, zevk alamaz onlar.
من قبول کردم به چند شرط اولش اینکه قصه ی مرا فقط برای بچهها بنویسد، چون آدمهای بزرگ حواسشان آنقدر پرت است که قصه ی مرا نمی فهمند و لذت نمی برند.
Sonra bu öyküyü yalnız yoksul ve şımarık olmayan çocuklar için yazacak. Öyleyse, benim öykümü okumayacak olan çocuklar şunlar
دومش این که قصه ی مرا برای بچههایی بنویسد که یافقیر باشند و یا خیلی هم نازپرورده نباشند. پسی، این بچهها حق ندارند قصه های مرا بخوانند
okula dadılarıyla birlikte gidenler 2.Okula pahalı özel arabalarıyla gidenler
بچه هایی که همراه نوکر به مدرسه می آیند. 2. بچه هایی که با ماشین سواری گرانقیمت به مدرسه می آیند.
Behrengi Öğretmen, büyük kentlerde zengin çocuklarının okula böyle gittiklerini ve bununla da çok övündüklerini söylemişti.
آقای «بهرنگ» می گفت که در شهرهای بزرگ بچه های ثروتمند این جوری می کنند و خیلی هم به خودشان می نازند.
Şunu da belirteyim, yedi yaşıma kadar üvey anamın yanında kaldım. Bu öykü de o günleri anlatır.
این را هم بگویم که من تا هفت سالگی پیش زن بابام بودم. این قصه هم مال آن وقتهاست.
Öz anam köydeydi. Babam onu boşadıktan sonra köye babasının yanına göndermiş, başka bir kadınla evlenmişti. Sonradan kendisi resmi bir dairede çalışmaya baslamisti.
ننه ی خودم توی ده بود. بابام او را طلاق داده بود، فرستاده بود پیش دده اش به ده و زن دیگری گرفته بود. بابا در اداره ای کار می کرد.
منابع
نویسنده این کتاب مرحوم صمد بهرنگی میباشد اصل این کتاب به زبان ترکی استانبولی هست که بنده معنی فارسی این کتاب رو پایین هر پاراگراف نوشتم.
سایر منابع
www.istanbulturkcesi.ir
