اگر بخواهیم که لیستی از بهترین ابرقهرمان‌های دنیای کتاب‌های کامیک را تهیه کنیم، شک نکنید که بتمن در رده خوبی قرار می‌گیرد. شخصیتی که در هر زمینه‌ای از دنیای سرگرمی مثل فیلم‌های سینمایی، بازیهای ویدیویی و کتاب‌های کامیک موفق شده است که فروش خوبی را برای صاحب امتیازهای این کاراکتر داشته باشد.
به لطف طرفدارهای زیادی که این شخصیت کامیکی دارد، خوشبختانه این کاراکتر راه خود را به خوبی در صنعت بازیهای ویدیویی پیدا کرده است و تا به امروز بازیهای بسیار خوش ساختی برای این شخصیت ساخته شده است. به عنوان مثال سه گانه بتمن آرکهام که توسط استودیوی راک‌استدی ساخته شده است، یکی از همین سری‌های خوش ساخت است.
البته قبل از ساخته شدن سه‌گانه بتمن توسط راک‌استدی و البته بازی Batman: Arkham Origins، بازیهای بتمن دیگری هم ساخته شده بودند که عمر بعضی از این بازی‌ها حتی به اوایل ظهور بازیهای ویدیویی باز می‌گردد و بعضی از آن‌ها چالش بسیار زیادی را در گیمپلی خود ارائه می‌دادند.
در این لیست قصد داریم سراغ تعدادی از بهترین بازیهای شخصیت بتمن برویم که سختی بسیار زیادی را با خود به همراه دارند و می‌توانند بسیار چالش برانگیز باشند. شاید بعضی از آن‌ها را تجربه کرده باشید و شاید بعضی از آن‌ها را حتی اسمشان را نشنیده باشید. با بلاگ مایکت و این مقاله همراه باشید.
1. بازی Batman: Rise of Sin Tzu
در گذشته، بازیهای بتمن آنچنان زیاد نبودند که بتوانیم خودمان را آماده انتشار آن‌ها کنیم و حتی اگر بازی بتمنی منتشر می‌شد، نمی‌توانستیم اعتماد کنیم که قرار است یک بازی خوش‌ساخت و جذاب را تجربه کنیم. اما بازی Rise of Sin Tzu کمی با بازیهای دیگر دنیای بتمن تفاوت داشت.
این بازی در سال ۲۰۰۳ منتشر شد و در حقیقت یک بازی تبلیغاتی برای سری جدید انیمیشن بتمن یعنی The New Batman Adventures بود؛ بازی که حتی جلوه‌های بصری این انیمیشن را وام گرفته بود و حتی خیلی از صداپیشه‌های این انیمیشن برای صداپیشگی شخصیت‌های این بازی حضور یافته بودند.
داستان این بازی بسیار جالب‌تر از چیزی بود که انتظارش را داشتیم؛ کاملا به نظر می‌رسید که نویسندگان این بازی روی این داستان وقت و حوصله گذاشته بودند و هر چقدر در طول بازی به سمت جلو حرکت می‌کردیم، پیچش‌های داستانی بسیار بیشتر از قبل می‌شد و به همین منظور، می‌توانستیم از ابتدا تا انتهای این بازی را با حوصله تجربه کنیم.
شخصیت منفی اصلی این بازی یک رییس خلافکار آسیایی بود که به تیمارستان آرکهام آماده بود و در حالت ایجاد ترس و هراس در سطح گاتهام شده بود و این شخصیت با این که چندان ریشه کامیکی زیادی نداشت، اما برای شروع، این بازی به خوبی توانسته بود که یک شخصیت قابل قبول را ارائه بدهد.
با این که این عنوان هیچ مخفی‌کاری را در بازی قرار نداده است و در یک بازی بتمن‌محور معمولا دنبال سبک مخفی‌کاری هم هستیم، اما پیاده‌سازی ژانر Beat’em Up در این بازی به اندازه‌ای خوب انجام شده است که می‌توانید تا چندین ساعت مشغول تجربه این بازی شوید و به هیچ‌وجه از تجربه آن خسته نشوید. اما منتظر یک سختی ملموس و چالش‌برانگیز در این عنوان باشید.
2. بازی Batman: Arkham City
این بازی زمانی منتشر شد که بمن یکی از داغ‌ترین کاراکترهای دنیای سرگرمی بود؛ در آن زمان کمی از انتشار فیلم‌های کریستوفر نولان گذشته بود و کمپانی برادران وارنر که صاحب امتیاز شخصیت بتمن بود، قصد داشت که در هر مدیوم، یک اثر با محوریت بتمن منتشر کند و بتواند پول زیادی از آن به دست آورد.
انتشار این بازی یکی از بهترین تصمیم‌هایی بود که توسط این کمپانی گرفته شد؛ البته این بازی دومین قسمت از این سه گانه بود و در سال ۲۰۰۹، استودیوی راک استدی پیش‌زمینه این بازی را با نام Batman: Arkham Asylum را ساخته بود و این بازی اولین بار بود که تمام شناختی که از رویکرد بتمن داشتیم، داخل بازی پیاده‌سازی شده بود.
اما در سال ۲۰۱۱ با انتشار Batman: Arkham City، سازندگان بازی به جای محدود کردن خود تنها به تیمارستان آرکهام، سراغ ساخت یک بازی رفته بود که در شهر گاتهام یا بهتر است بگوییم بخش آرکهام صورت بگیرد و به همین خاطر، این بار با دنیای بسیار بزرگ‌تری روبه‌رو بودیم که خیابان‌های گاتهام هم به گیمپلی بازی اضافه شده بود.
این بازی را شاید بتوان محبوب‌ترین قسمت از این سری دانست که نمرات بسیار قابل قبولی را هم به خود اختصاص داد و از ابتدا تا انتهای این بازی به اندازه‌ای لذت‌بخش بود که به هیچ‌وجه نمی‌توانستید حتی برای لحظه‌ای، دست از پیش بردن این بازی بردارید. حتی کاراکترهایی که برای این قسمت در نظر گرفته شده بود، بسیار زیرکانه بود.
3. بازی Batman 1990
حالا به کمی عقب‌تر باز می‌گردیم. جایی که هنوز بازی‌ها گرافیک‌ها و جلوه‌های بصری مغزآب‌کن امروز خود را به دست نیاورده بودند و هنوز گرافیک پیکسلی در بازیهای ویدیویی سوار شده بود زاویه دید دوبعدی، هنوز یک حالت بسیار آینده‌نگرانه برای بازیهای ویدیویی محسوب می‌شد.
بازی Batman که در سال ۱۹۹۰ منتشر شده بود، چالش بسیار زیادی را با خود به همراه داشت. این موضوع در آن زمان چندان عجیب نبود. به طور کلی بازیهای ویدیویی قدیمی‌تر همیشه چالش بیشتری را با خود به همراه داشتند. البته اگر بخواهیم منصف باشیم، خیلی از بازیهای قدیمی به خاطر سیستم کنترل نابسامانشان چالش‌برانگیز بودند.
اما بازی Batman 1990 چالش زیادی را به خاطر المان‌های گیمپلی‌اش به همراه داشت، نه به خاطر سیستم کنترل؛ به طور کلی سیستم کنترل این بازی بسیار استادانه و جذاب پیاده‌سازی شده بود. اما سختی کلی بازی به خاطر دشمن‌هایی بود که در طول بازی جلوی راه شما قرار می‌گیرد.
این بازی در حقیقت بر اساس فیلم بتمن ۱۹۸۹ تیم برتون، ساخته شده بود. تا به آن زمان چند بازی بتمن دیگر بر اساس همین فیلم ساخته شده بود اما شاید بتوان این عنوان را بهترین این بازی‌ها در نظر گرفت که عنوانی در سبک ساید اسکرول Beat’em Up بود و المان‌های بازیهای مشهورتر این سبک مثل Streets of Rage را قرض گرفته بود.
متاسفانه به خاطر ماهیت سبک این بازی، نباید انتظار المان‌های مخفی‌کاری باشیم و بازی بیشتر روی اکشن و مبارزه سرراست تمرکز داشت. اما از داستان تا گیمپلی بازی و البته سختی دلچسب، این بازی تمام المان‌های یک بازی جذاب را در زمان خودش ارائه می‌داد و قطعا از بازی‌هایی است که حتی تا به امروز هم ارزش تجربه دارد.
4. بازی Batman 1990 – Arcade
در سال ۱۹۹۰، هنوز دستگاه‌های آرکید یکی از پلتفرم‌های اصلی در صنعت بازیهای ویدیویی منتشر می‌شد و بازی‌هایی که برای این پلتفرم ساخته می‌شد، طرفدارهای زیادی داشت. بنابراین منطقی بود که سازندگان این بازی سراغ ساخت یک بازی بر اساس فیلم بتمن برای دستگاه‌های آرکید بروند.
آرت استایل این بازی اولین موضوعی است که در این بازی نظر شما را به شدت به سمت خود جلب می‌کند. با این که شاید کمی برای خیلی از شما این آرت استایل منسوخ شده باشد، اما گرافیک ۸ بیتی این بازی به استادانه‌ترین شکل ممکن پیاده‌سازی شده و توجه به جزییات این بازی به معنای واقعی کلمه بی‌مانند است.
مجددا، سبک این بازی مثل بازی اول و بازی قبلی این لیست، سبک Beat’em Up است و چالشی که این بازی با خود به همراه دارد، بسیار بیشتر از بازیهای تا به اینجای لیست است و برای تمام کردن این بازی، باید صبر و حوصله زیادی داشته باشید و بتوانید الگوریتم حرکات و حملات دشمن‌های داخل بازی را پیش‌بینی کنید.
دشمن اصلی این بازی درست مثل فیلم تیم برتون، جوکر است؛ شما در تمام مدت بازی در حال تعقیب کردن جوکر هستید؛ با این که پیاده‌سازی شخصیت جوکر بسیار خوب انجام شده است، اما پلات داستانی این بازی کمی ایراد دارد و بعضی اوقات داستان به قول معروف، برایتان آبکی و قابل پیش‌بینی است.
دلیل اصلی سخت بودن اصلی این بازی را می‌توان مرگ دائمی آن دانست. اگر در این بازی بیشتر از تعداد تعیین شده کشته شوید، بازی مجددا از اول ریستارت خواهد شد و به هیچ‌وجه نمی‌توانید از ادامه بازی را دنبال کنید. این موضوع قطعا این عنوان را تبدیل به یکی از سخت‌ترین بازیهای بتمن می‌کند.
5. بازی Batman: Vengeance
باز هم یک بازی دیگر بر اساس سریال انیمیشنی The New Batman Adventures که در سال ۲۰۰۱ منتشر شد؛ اما این بازی از لحاظ جلوه‌های بصری قدرت زیادی در مقابل بازی دیگر این لیست بر اساس این انیمیشن سریالی ندارد که البته اگر به دنبال گیمپلی جذاب هستید، مشکلی در این موضوع وجود ندارد.
بخش اصلی این بازی گیمپلی خوش‌ساخت آن است که به راحتی می‌تواند شما را از ابتدا تا انتهای بازی سرگرم خود کند. اکشن سرراست آن و ریتم سریع گیمپلی بازی از جمله دلایلی است که این بازی جایگاه خوبی در این لیست می‌گیرد؛ البته چالش این بازی بیشتر از چیزی است که شاید انتظار داشته باشید.
حتی بعضی اوقات در بازی به نظر می‌رسد که سازندگان به هیچ‌وجه دوست ندارند که شما بازی را تمام کنید و بعضی از باس فایت‌های بازی به اندازه‌ای عجیب است که باورتان نمی‌شود که در حال کنترل بتمن هستید؛ حس می‌کنید که شخصیت اصلی که کنترل می‌کنید، یک نوزاد ۷ ماهه است که هیچ قدرتی ندارد!
شاید بزرگ‌ترین مشکل گیمپلی این بازی، رو نکردن المان‌های ذهنی در بخش مبارزات بازی است که آن را در بعضی دیگر از بازیهای بتمن به خصوص در سه‌گانه راک‌استدی دیده‌ایم. به طور کلی، وقتی یک بازی بتمن تجربه می‌کنیم، باید در نظر داشته باشیم که المان‌های ذهنی در سیستم مبارزات بازی باید جایگاه ویژه‌ای داشته باشند.
اما به طور کلی، می‌توان اعتراف کرد که این بازی ارزش تجربه بسیار بالایی دارد؛ به خصوص اگر طرفدار بازیهای بتمن باشید، این عنوان قطعا می‌تواند یکی از مهم‌ترین عناوینی باشد که در صنعت بازیهای ویدیویی با محوریت بتمن تجربه می‌کنید.
6. بازی Batman Returns
متاسفانه به نظر می‌رسد که برادارن وارنر به هیچ استودیوی بازی‌سازی اعتماد نداشته است که تا قبل از استودیوی راک‌استدی، یک بازی یا سری از بتمن با یک داستان اورجینال و غیرتکراری ساخته شود. به همین خاطر بازی Batman Returns بر اساس فیلمی با همین نام به کارگردانی تیم برتون ساخته شده است.
البته این بار برادران وارنر بسیار سریع‌تر از بازی قبلی عمل کرد و این عنوان به همراه فیلم سینمایی منتشر شد تا این که بتواند یک مارکتینگ و تبلیغاتی هم برای فیلم سینمایی باشد تا بتواند فروش فیلم را در گیشه‌ها بسیار بیشتر کند و باید اعتراف کرد که در انجام این کار موفق بود.
این بازی به اندازه‌ای سخت است که شاید هیچ‌وقت نتوانید آن را به پایان برسانید؛ حتی ساده‌ترین دشمن‌های داخل بازی هم بعضی اوقات از «بتمن» قوی‌تر هستند و به همین خاطر، به راحتی می‌توانیم این بازی را در لیست یکی از سخت‌ترین بازیهای بتمن در تاریخ صنعت بازیهای ویدیویی قرار بدهیم.
داستان این بازی با فیلم هیچ تفاوتی ندارد؛ یعنی اگر شما بدون دیدن فیلم این بازی را تجربه می‌کردید، کل داستان فیلم را متوجه می‌شدید که البته باید در این زمینه گفت که چندان ایده جالبی نیست. اگر این بازی برای مارکتینگ فیلم ساخته شده باشد، باید تنها بخشی از پلات اصلی فیلم را در داستان خود قرار دهد.
اما به طور کلی، گیمپلی بازی سرگرم‌‌کنندگی خاص خودش را دارد و هر چقدر که در بازی به سمت جلو حرکت می‌کنید، گیمپلی می‌تواند پیچش‌های خودش را به میان بیاورد و البته، چالش‌ها هم به همین ترتیب بسیار بیشتر از حالت عادی می‌شوند. اگر طرفدار بازیهای بتمن هستید، این بازی را تجربه کنید.
- 10 شخصیت بازیهای ویدیویی که به بتمن شباهت دارند
- 9 بازی بتمن برای طرفداران ژانر علمی تخیلی
- 10 سکانس برتر سه‌گانه شوالیه تاریکی
7. بازی Batman Forever
اگر بازیهای قدیمی سری مورتال کامبت را بازی کرده باشید، احتمالا به خاطر دارید که جلوه‌های بصری این بازی کمی سورئال بود! شخصیت‌های بازی بر اساس افراد واقعی مدل‌سازی شده بود اما این مدل‌های واقع‌گرایانه در یک محیط پیکسلی و سورئال‌تر قرار گرفته بودند که اگر نظر من را بخواهید، این مدل جلوه‌های بصری بسیار خنده‌دار است.
بازی Batman Forever هم دقیقا به همین اندازه خنده‌دار بود و با تاثیر گرفتن از جلوه‌های بصری عجیب مورتال کامبت، ساخته شده بود. بازی Batman Forever یکی از سخت‌ترین بازیهای ویدیویی بتمن محور است که می‌توانید تجربه کنید. اما آیا به اندازه این چالش، بازی خوبی بود؟
به هیچ‌وجه! بازی Batman Forever به اندازه‌ای بد بود که شاید هیچ‌وقت برداران وارنر وجود آن را به یاد شما نیاورند و این بازی تا حد زیادی به دست خاطرات و فراموشی سپرده شده است. به طور کلی این بازی یک کتاب درس برای کارهایی است که نباید در حین ساخت یک بازی ویدیویی انجام دهید.
راجع به جلوه‌های بصری خنده‌دار این بازی به اندازه کافی صحبت کرده‌ایم؛ اما گیمپلی بازی هم دست کمی از این جلوه‌های بصری خنده‌دار ندارد. کنترل کاراکتر بتمن در این بازی به قدری افتضاح است که هیچ بعید نیست بعد از نیم ساعت تجربه بازی، به طور کلی آن را ول کرده و هیچ‌وقت سراغ آن نروید.
از طرفی، با این که این بازی بر اساس داستان فیلم Batman Forever ساخته شده است، اما تمام جنبه‌های داستانی به بدترین شکل ممکن پیاده‌سازی شده است. انقدر بد که هر چقدر در طول بازی به سمت جلو حرکت می‌کنید، انگار که بخش عظیمی از خط داستانی را، سازندگان فراموش کرده‌اند که در بازی قرار دهند.
8. بازی Batman 1986
این بازی در این لیست، قدیمی‌ترین بازی بتمن محسوب می‌شود. گرافیک ۸ بیتی و رنگ‌پردازی‌های جیغ و بتمن سبز رنگ که از همان ابتدا شما را به خنده می‌اندازد و به راحتی بازی قبلی را که جلوه‌های بصری‌اش را خنده‌دار قلمداد کردیم، جلوی این بازی افتضاح سربلند می‌شود.
اگر بخواهیم یک مثال کلی راجع به این بازی بزنیم، می‌توانم بگوییم که از لحاظ جلوه‌های بصری و دنیاسازی، این عنوان شبیه یک ورژن بسیار ضعیف‌تر شده بازیهای قدیمی سری The Legend of Zelda است. با این تفاوت که توجه به جزییات در این بازی تقریبا صفر است و همه‌چیز حس اذیت‌کننده‌ای دارد.
با این که شاید ظاهر بازی برایتان خنده‌دار باشد، اما سیستم کلی بازی تا حدی در زمان خود نوآورانه بود. سیستم ذخیره‌سازی بازی در آن زمان یک انقلاب محسوب می‌شد؛ البته به شرطی که در پیاده‌سازی آن بی‌نقص‌تر عمل می‌کردند. رابط کاربری بازی هم در نوع خود کاملا نوآورانه محسوب می‌شد.
این بازی، قطعا سخت‌ترین بازی بتمنی است که می‌توانید تجربه کنید. از پیاده‌سازی سیستم کنترل بد تا دشمن‌هایی که به شکل عجیبی مثل ترمیناتور جلوی بتمن ظاهر می‌شود و هیچ دستگاه پیشرفته‌ای از شخصیت بتمن هم نمی‌تواند آن‌ها را به راحتی شکست بدهد. اگر موفق شدید که به هر نحوی این بازی را پیدا کنید، حواستان باشد که مانیتور خود را از شدت عصبانیت، خرد نکنید!