جیمز کمرون اخیرا به یک مشکل فنی واضح در فیلم تایتانیک اشاره کرده که مربوط به سکانسی با حضور جک و رز است. در ادامه این خبر با مایکت همراه باشید.
جیمز کمرون، کارگردان فیلم تایتانیک، اخیرا به یک مشکل فنی غیرمنتظره در یکی از معروف‌ترین صحنه‌های فیلم اشاره کرده که در آن شاهد حضور شخصیت‌های جک و رز هستیم. این اثر تولید سال 1997 فیلمی در ژانر درام و عاشقانه است که داستانی پرتب و تاب را در سال 1912 روایت می‌کند و ما در آن با مرد جوانی همراه می‌شویم که عاشق دختر از طبقه اجتماعی بزرگ‌تر شده و در حال سفر با کشتی بزرگ و معروف تایتانیک است. این اثر که در آن لئوناردو دیکاپریو و کیت وینسلت نقش‌آفرینی کرده‌اند، پر از سکانس‌های ماندگار است. اما شاید بتوان گفت که هیچ یک از این سکانس‌ها به اندازه صحنه‌ای که جک و رز در دماغه کشتی ایستاده‌اند و رز در حالتی با دستان باز می‌گوید «دارم پرواز می‌کنم» معروف نشده است.
- 7 فیلم عاشقانه یک دهه گذشته که باید تماشا کنید
- 10 مرگ تاثیرگذار و به یادماندنی تاریخ سینما
- ۵ فیلم درام که بر اساس داستان واقعی ساخته شدند
به گزارش EW، در یک برنامه که اخیرا همراه با نسخه 4K Blu-ray فیلم تایتانیک پخش شده، کمرون می‌گوید که این سکانس ماندگار بین جک و رز در واقع دارای یک مشکل فنی مربوط به فوتیج خارج از فوکوس است. کمرون در حین غروب خورشید این صحنه را فیلم‌برداری کرده که یعنی زمانی برای فیلم‌برداری مجدد نداشته است. در ادامه ما اظهارات کمرون و وینسلت را در این رابطه برای‌تان آورده‌ایم.
جیمز کمرون: «قبل این که نور رو از دست بدیم تو بار صحنه رو گرفتیم. اولی کاملا خارج از فوکوس بود. دومی هم حدودا چهار ثانیه خارج فوکوس بود و بعدش فوکوس شد. و این همونه که تو فیلم می‌بینید.»
کیت وینسلت: «ما تو یه غروب واقعی انجام‌اش دادیم. بامزه بود چون جیم اینجوری بود که: “عجب غروبیه، برید، برید، برید” ما هم اینجوری بودیم که “چی؟” و یهویی من و لئو از یه لیفتراک که محافظت شده بود بالا رفتیم و از یه نردبون هم رفتیم بالا. “از دست‌اش می‌دیم، از دست‌اش می‌دیم”. خب تونستیم برسیم به اون بالا و یهو شروع شد “اوه، حرکت”. بعدش حدود دو دقیقه ما بودیم و صحنه تموم‌نشدنی بقل هم بودن. فقط خدا نذاشت خنده‌مون بگیره. واقعا صادقانه بگم که خنده‌دار بود.»
پروداکشن فیلم تایتانیک پیش‌گامانه بود
اگرچه در معروف‌ترین سکانس فیلم تایتانیک تصادفا فوتیج به صورت تار ثبت شده، اما شکی در این نیست که این فیلم از نظر فنی شگفت‌انگیز است. وقتی پای VFX وسط می‌آید، کمرون همیشه یک نوآور است و اثر ساخته شده او در سال1997 هم از این قائده مستثنی نیست. طی اواخر دهه 90 جلوه‌های ویژه اصلا به اندازه امروز پیشرفته نبود، اما علی‌رغم این فیلم کمرون در صحنه‌های مختلفی خدمه و کشتی را به شکلی نمایش می‌دهد که در واقع حاصل افکت‌های دیجیتالی است.
با این که VFX اولیه اثر خیره‌کننده است، اما سایر بخش‌ها هم به همین اندازه عالی کار شده‌اند. برای مثال در صحنه معروف غرق شدن، بخش زیادی از کشتی از پایه ساخته شده و فیلم‌برداری در محیطی سربسته پز از آب انجام شده است. در واقع این ساختمان واقع در شهر باخا در ایالت کالیفرنیا بوده که در واقع اکثر صحنه‌های اکشن فیلم تایتانیک در آن جا فیلم‌برداری شده است. یک ماکت بزرگ برای این اثر طراحی شده بوده که با تکنیک‌های فیلم‌برداری کاری کرده بودند بزرگ‌تر از آن چه هست به نظر برسد.
فیلم تایتانیک زمانی پرهزینه‌ترین اثر سینمایی تاریخ بود و برای مدت‌ها هم پرفروش‌ترین فیلم در تاریخ سینما به حساب می‌آمد. در واقع خود کمرون پس از 12 سال با فیلم آواتار رکورد پیشین خود را شکست.
البته باید گفت که تایتانیک به این خاطر هنوز هم فیلم جذابی است که ترکیب موفقی از VFX و افکت‌های عملی به حساب می‌آید. با این که کمرون می‌توانست سکانس «دارم پرواز می‌کنم» جک و رز را مجددا فیلم‌برداری کند و تکنیک‌های مربوط به پرده سبز را به کار گیرد، اما غروب واقعی است که موجب خاص شدن این صحنه می‌شود؛ حتی به این قیمت که چند ثانیه فوتیج از فوکوس خارج شود.
این بود گفته‌های جیمز کمرون درباره خطای فنی در فیلم تایتانیک. نظر شما درباره این اثر سینمایی چیست؟ کدام فیلم این کارگردان را بیش‌تر دوست دارید؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما به اشتراک بگذارید.
منبع: ScreenRant