10 فیلم کمدی احساسی که اشکتان را درمی‌آورد

فیلم‌های کمدی منبعی غیرمنتظره اما شگفت‌انگیز از داستان‌های دل‌نشینی هستند که به شکل خوبی قادرند بینندگان را به گریه بیاندازند. برداشت و سلیقه‌ی هر فرد در خنده‌دار دانستن یک موضوع متفاوت است، اما روایتی که احساسات تماشاگران را تحریک کند تقریبا همه جای دنیا یکسان است. با نمایش لحظات کمدی فراوان، برخی از فیلم‌های این ژانر همچنین قادرند به موضوعات عمیقی درباره دوستی و خانواده بپردازند و در این فرایند اشک تماشاگران را دربیاورند.

همانطور که واکنش‌های متفاوت به فیلم‌هایی مانند «ملاقات والدین» (Meet the Parents) و «بیمار بزرگ» (The Big Sick) نشان می‌دهد، دلایل تماشاگران برای اشک ریختن در هر کمدی احساسی با هم متفاوت است. به جز داستان‌های احساسی درباره ارتباط میان عزیزان، سایر کمدی‌ها نیز با نقدهای سختی که به جامعه می‌کنند، پاسخ عاطفی از تماشاگران دریافت می‌کنند، همانطور که در فیلم‌هایی مانند «به بالا نگاه نکن» (Don’t Look Up) و «حضور» (Being There) می‌بینیم. اگرچه فیلم‌های کمدی زیادی می‌توان مثال زد که در خنداندن تماشاگران موفق هستند، اما در ادامه ده فیلم کمدی احساسی نام بردیم که اشکتان را درمی‌آورند.

10. مارلی و من (Marley & Me)

• محصول: 2008
• کارگردان: دیوید فرانکل
• بازیگران: اوون ویلسون، جنیفر آنیستون، اریک دین
• امتیاز راتن تومیتوز: 64 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7 از 10

فیلم‌های زیادی درباره سگ‌ها ساخته شده‌ است که از ارتباط این حیوانات خانگی با صاحبانشان به‌عنوان نیروی احساسی محرک برای تحت تاثیر قرار دادن مخاطبان استفاده می‌کنند. یکی از بهترین نمونه‌ها در این زمینه فیلم مارلی و من با بازی اوون ویلسون و جنیفر آنیستون است. مارلی و من از یک ماجرای واقعی الهام گرفته است و داستان شخصیت‌های ویلسون و آنیستون را به‌عنوان صاحبان یک سگ از نژاد لابرادور رتریور دنبال می‌کند و زندگی آن‌ها با مارلی را در حالی که به‌عنوان یک زوج و والدین پیش می‌روند به تصویر می‌کشد.

مارلی و من به اندازه‌ی دیگر کمدی‌های احساسی خنده‌دار نیست، اما در لحظات زیادی که مارلی برای خانواده دردسر درست می‌کند، لحظات طنزی به وجود می‌آید. با تماشای رشد مارلی در طول فیلم، بیننده‌ها می‌دانند چه چیزی انتظارشان را می‌کشد، اما این موضوع تحمل پایان فیلم را راحت‌تر نمی‌کند. دوستداران سگ یا کسانی که قبلا حیوان خانگی داشتند، احتمالا نمی‌توانند مارلی و من را بدون اشک ریختن به پایان برسانند.

• بهترین انیمیشن‌های کمدی که اشکتان را از خنده درمی‌آورند!

9. بالا رو نگاه نکن (Don’t Look Up)

• محصول: 2021
• کارگردان: آدام مکی
• بازیگران: مریل استریپ، لئوناردو دی‌کاپریو، جنیفر لارنس
• امتیاز راتن تومیتوز: 56 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.2 از 10

فیلم بالا رو نگاه نکن محصول نتفلیکس که با واکنش‌های متفاوت نسبت به نامزدی‌اش برای بهترین فیلم در مراسم اسکار مواجه شد، یک کمدی سیاه درباره یک ستاره دنباله‌دار ویرانگر است که به سرعت به سمت زمین در حال حرکت است. در این فیلم، لئوناردو دی‌کاپریو و جنیفر لارنس نقش دو دانشمند را بازی می‌کنند که تمام تلاش خود را می‌کنند تا پیام اضطراری را به مردم منتقل کنند.

تلاش‌های دانشمندان ناکام می‌ماند زیرا رئیس‌جمهور ایالات متحده (مریل استریپ) به اندازه آن‌ها احساس خطر نمی‌کند و واکنش جهان به نظر متفاوت می‌آید. این فیلم شهرت خوبی ندارد و منتقدان و مخاطبان در مورد پیام‌های آن نظرات متناقضی دارند.

عده‌ای استدلال کردند که فیلم کمدی احساسی بالا رو نگاه نکن در انتقال پیام خود درباره واکنش رسانه‌ها به بحران آب و هوایی موفق بود، در حالی که دیگران معتقد بودند از عناصر هجو برای موثر واقع شدن این پیام کمی بیش از حد استفاده شده بود. با این حال، واکنش‌های بی‌توجه و قابل تصور از سوی شخصیت‌های فیلم و پایان تلخ بالا رو نگاه نکن کافی است که تماشاگران را به گریه بیندازد.

8. حضور

• محصول: 1979
• کارگردان: هال اشبی
• بازیگران: پیتر سلرز، شرلی مک‌لین، جک واردن
• امتیاز راتن تومیتوز: 95 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.9 از 10

در مقایسه با دیگر کمدی‌هایی که تماشاگران را به گریه می‌اندازند، فیلم حضور احتمالا نتواند سیلابی از اشک‌ها را در چشمان تماشاگران جاری کند. با این حال، این ستیزه تلخ و شیرین قطعا باعث می‌شود چشمان تماشاگران خیس شود. این فیلم با بازی پیتر سلرز در نقش مردی میانسال و عاشق تلویزیون به نام چَنس، داستان تعامل او با نخبگان جامعه‌ی واشنگتن دی‌سی را روایت می‌کند.

سلرز که به خاطر نقش‌های کمدی‌اش بسیار شناخته شده است، اینجا شخصیت محوری فیلم است و تنها در حضور اوست که لبخند به لب مخاطب می‌نشیند. بی‌خبری چَنس از دنیای اطرافش برای تماشاگران خنده‌دار و برای شخصیت‌های سیاسی تاثیرگذار در فیلم تحسین‌برانگیز است.

این فیلم که در سال 1979 منتشر شد، نقدی بر جامعه و سیاست دارد که به شدت منعکس‌کننده دوران خود است، اما بخش زیادی از پیام اصلی فیلم در طول سال‌ها همچنان قابل درک باقی مانده است. پایان فیلم حضور که برای برخی در اولین بار تماشا گیج‌کننده به نظر می‌رسد، به‌طرز قدرتمندی پیام فیلم را در هم می‌آمیزد و مطمئنا برای مدتی با تماشاگران باقی خواهد ماند.

7. ملاقات والدین

• محصول: 2000
• کارگردان: جی روچ
• بازیگران: رابرت دنیرو، بن استیلر، تری پولو
• امتیاز راتن تومیتوز: 85 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7 از 10

اگرچه رابرت دنیرو بیشتر به خاطر نقش‌های دراماتیکش شناخته شده است، اما فیلم ملاقات والدین به این بازیگر اجازه داد تا استعدادهایش را در ژانر کمدی هم به نمایش بگذارد. این فیلم که اولین قسمت از یک سه‌گانه کمدی است، داستان گرگ فاکر با بازی بن استیلر را دنبال می‌کند که سعی دارد والدین معشوقه‌اش را قبل از اینکه از او خواستگاری کند تحت تاثیر قرار دهد.

یکی از اعضای خانواده به‌ویژه بیشترین مشکل را برای گرگ ایجاد می‌کند و آن پدر دوست‌دخترش، جک (دی‌نیرو) است. تعارض میان این دو بیشترین بخش کمدی فیلم را شکل می‌دهد و اجرای کمدی استیلر و د‌نیرو به‌طرز شگفت‌انگیزی با یکدیگر همخوانی دارد.

همانطور که از چنین فیلمی انتظار می‌رود، لحظه‌ای وجود دارد که جک، گرگ را در آغوش می‌کشد و ورود او را به خانواده خوشامد می‌گوید. اگرچه این لحظه مشترک بین این دو نفر باعث برانگیختن احساس در مخاطبان نمی‌شود، اما دشوار است در حین صلح شخصیت‌ها مانع از خیس شدن چشمانمان شویم.

• 10 فیلم و انیمیشن کمدی رمانتیک هنری که باید تماشا کنید

6. میس سان‌شاین کوچولو (Little Miss Sunshine)

• محصول: 2006
• کارگردان: جاناتان دیتون و ولری فاریس
• بازیگران: گرگ کینر، استیو کارل، تونی کولت
• امتیاز راتن تومیتوز: 91 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.8 از 10

فیلم میس سان‌شاین کوچولو که یک خانواده عجیب و پر از مشکل را دنبال می‌کند که با یک ون فرسوده فولکس واگن به کالیفرنیا سفر می‌کنند، ترکیبی از کمدی و تراژدی است. این خانواده که شامل گرگ کینر، تونی کولت، پل دانو، ابیگیل برسلین، استیو کارل و آلن آرکین است، برای شرکت دادن دختر کوچک‌تر (برسلین) در یک مسابقه زیبایی راهی این سفر می‌شوند.

موانع و مشکلاتی که خانواده با آن‌ها مواجه است شامل اعتیاد به مواد مخدر، مشکلات شغلی و خرابی ون آن‌ها می‌شود. بسیاری از مشکلات خانواده به طرز کمدی ارائه شده‌اند، اما صحنه‌های عمیق‌تری در فیلم وجود دارد که آن‌ها در زمان‌های سخت به یکدیگر تکیه می‌کنند.

در بخش جاده‌ای فیلم، چند صحنه احساسی وجود دارد که یکی از آن‌ها لحظه‌ای است که شخصیت دانو می‌فهمد که نمی‌تواند خلبان شود و به رویایش جامه‌ی عمل بپوشاند. با این حال، احتمالا میس سان‌شاین کوچولو بیشترین اشک‌ها را از تماشاگران در صحنه‌ای بین آرکین و برسلین به دست خواهد آورد، جایی که پدربزرگ جملات الهام‌بخشی به نوه‌اش می‌گوید.

5. عروسی موریل (Muriel’s Wedding)

• محصول: 1994
• کارگردان: پی جی هوگان
• بازیگران: تونی کولت، بیل هانتر، ریچل گریفیتس
• امتیاز راتن تومیتوز: 81 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.2 از 10

عروسی موریل دومین تجربه‌ی بازیگری تونی کولت در یک فیلم بلند است. این کمدی احساسی به‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های کولت شناخته می‌شود و این بازیگر برای نقش‌آفرینی‌اش نامزد جایزه گلدن گلوب شد. داستان فیلم حول شخصیت دست و پا چلفتی موریل (کولت) می‌چرخد که زندگی در زادگاهش برایش رضایت‌بخش نیست.

روابط دوستانه موریل در حال فروپاشی است و پدرش بر او و خواهر و برادرانش کنترل دارد. ماجراجویی‌ها و موقعیت‌های عجیبی که موریل در آن‌ها قرار می‌گیرد، با مقداری شوخ‌طبعی قابل نحسین ارائه می‌شود. بخشی از جذابیت فیلم عروسی موریل به بازی کولت و خواسته‌های قابل درک موریل برمی‌گردد.

چه موریل بخواهد یک عروسی مجلل داشته باشد و چه بخواهد از خانه دور شود و زندگی بهتری را شروع کند، حس عمیقی از همذات‌پنداری را در بین مخاطبان ایجاد می‌کند. در لحظات آسیب‌پذیری که موریل آرزوهایش را مطرح می‌کند و به خاطر آن‌ها می‌ایستد، اشک نریختن کار دشواری است.

4. 50/50

• محصول: 2011
• کارگردان: جاناتان لوین
• بازیگران: جوزف گوردون لویت، ست روگن، آنا کندریک
• امتیاز راتن تومیتوز: 93 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.6 از 10

فیلم 50/50 با بازی جوزف گوردون لویت و ست روگن، یک کمدی احساسی صمیمانه است که از تجربیات شخصی فیلمنامه‌نویس ویل ریزر در مورد سرطان الهام گرفته شده است. در این فیلم، گوردون لویت در نقش آدام، مردی که تحت شیمی‌درمانی قرار دارد بازی می‌کند و بهترین دوستش کایل (روگن) و روان‌درمانگرش (آنا کندریک) در کنارش هستند.

لحظات کمدی در فیلم ناشی از دوستی روی پرده گوردون لویت و روگن و رابطه‌ی جذابی است که بین آدام و درمانگرش شکل می‌گیرد. نام 50/50 از شرایط و شانس آدام برای زندگی و مرگ گرفته شده است و لحظات احساسی موثری در سرتاسر فیلم پراکنده است که برای تاثیرگذاری بر تماشاگران نیازی به کار خاصی ندارند.

با این حال، لحظه‌ای که در آن تماشاگران حتما گریه خواهند کرد پس از یک درگیری بین آدام و کایل رخ می‌دهد. علی‌رغم ظاهر بازیگوش و نابالغش، نگرانی و مراقبت واقعی کایل از دوستش در نهایت توسط آدام درک می‌شود. گوردن لویت و خود فیلم نامزد دریافت جایزه گولدن گلوب شدند.

3. خانم داوت فایر (Mrs. Doubtfire)

• محصول: 1993
• کارگردان: کریس کلمبوس
• بازیگران: رابرت ویلیامز، سالی فیلد، پیرس برازنان
• امتیاز راتن تومیتوز: 71 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.1 از 10

فیلمی که به طور عمده شناسنامه کاری رابین ویلیامز را تعریف می‌کند، خانم داوت فایر است که در آن بازیگر به خوبی کاری را که به خاطر آن شناخته می‌شود، انجام می‌دهد؛ خلق یک شخصیت با تمام وجود که به زمان محدود نمی‌شود. در این فیلم، ویلیامز در نقش دنیل هیلارد بازی می‌کند؛ یک بازیگر که همسرش از او طلاق می‌گیرد و حضانت کامل فرزندانشان را به دست می‌آورد.

دنیل به منظور دیدن فرزندانش خود را به‌عنوان یک پرستار سالخورده با نام خانم داوت فایر جا می‌زند. طرح دنیل هم خنده‌دار و هم پیچیده است، به‌ویژه در لحظه‌ای که او باید در طول یک شام تولد از خانم داوت فایر به خودش تغییر کند. با این حال، در پس اجرای کمدی مورد ستایش ویلیامز، داستانی دلگرم‌کننده درباره پدری نهفته است که تنها آرزویش بودن در کنار فرزندانش است.

لحظات آرام‌تر در طول فیلم، چالش‌های عاطفی ناشی از ترتیب جدید خانواده را به خوبی روشن می‌کند. پایان فیلم شامل عمیق‌ترین جمله خانم داوت فایر است؛ احساسی که حتما باعث گریه تماشاگران در هر سنی خواهد شد.

• 10 سریال درام برتر با درخشش ستاره‌های کمدی

2. بیمار بزرگ

• محصول: 2017
• کارگردان: مایکل شوالتر
• بازیگران: زویی کازان، هالی هانتر، ری رومانو
• امتیاز راتن تومیتوز: 98 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.5 از 10

فیلم بیمار بزرگ نوشته‌ی امیلی وی گوردن و کامیل ننجیانی، یک کمدی احساسی است که از رابطه واقعی خودشان الهام گرفته شده است. ننجیانی در این فیلم در کنار زوئی کازان به‌عنوان نسخه‌ای تخیلی از گوردن بازی می‌کند و بیمار بزرگ پیچیدگی‌های ناشی از تفاوت‌های فرهنگی این زوج را به تصویر می‌کشد.

ننجیانی و کازان در طول فیلم به شکل خنده‌داری هماهنگ هستند و به راحتی از یکدیگر حمایت می‌کنند و دینامیک دلنشینی دارند که به مخاطبان این امکان را می‌دهد تا به سرعت با آن‌ها ارتباط برقرار کنند. همانطور که در چندین کمدی رمانتیک قبل دیده شده است بیمار بزرگ نشان می‌دهد که شخصیت‌های ننجیانی و کازان از یک دوره سخت در رابطه خود عبور می‌کنند.

در حالی که تنش میان این دو نفر به طرز موفقیت‌آمیزی تماشاگران را نگران سرنوشتشان می‌کند، یک بستری شدن غیرمنتظره این احساسات را افزایش می‌دهد. فیلم بیمار بزرگ پر از لحظات کمدی است که به راحتی خنده به لب‌ها می‌آورد، اما این فیلم اجازه نمی‌دهد تماشاگران بدون این که ابتدا مقداری اشک بریزند آن را کنار بگذارند.

1. هواپیماها، قطارها و اتوموبیل‌ها (Planes, Trains and Automobiles)

• محصول: 1987
• کارگردان: جان هیوز
• بازیگران: استیو مارتین، جان کندی، لایلا رابینز
• امتیاز راتن تومیتوز: 93 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.6 از 10

هواپیماها، قطارها و اتومبیل‌ها با بازی استیو مارتین و جان کندی فیلمی است که تماشاگران به راحتی می‌توانند از آن لذت ببرند. این یکی از خنده‌دارترین فیلم‌های جاده‌ای است و داستان یک مدیر بازاریابی به نام نیل (مارتین) را روایت می‌کند که پس از اینکه پروازش تغییر مسیر می‌دهد در تلاش است به موقع برای روز شکرگزاری به خانه برگردد.

نیل با دل (کندی) همراه می‌شود که یک فروشنده‌ی خوش‌نیت است اما اغلب نیل را آزار می‌دهد. در طول سفرشان، این دو با مجموعه‌ای از اتفاقات ناگوار و خنده‌دار روبرو می‌شوند. با وجود لحن عمدتا کارتونی فیلم هواپیماها، قطارها و اتومبیل‌ها، قلب بزرگی در آن نهفته است. در طول زمان پخش فیلم، تقریبا غیرممکن است که خود را درگیر دوستی در حال شکوفایی بین نیل و دل نبینیم.

پس از سفر پر فراز و نشیب اما موفقیت‌آمیزشان، باید منتظر یک پایان غم‌انگیز باشیم. نیل درباره دل چیز دل‌خراشی می‌فهمد و نگرش خود را نسبت به او به طور کامل تغییر می‌دهد. تعادل بین احساس و طنز در هواپیماها، قطارها و اتومبیل‌ها آن را به یک اثر کلاسیک و یکی از فیلم‌های ثابت و ضروری برای روز شکرگزاری تبدیل کرده است.

منبع: screenrant