آیا جان ویک به دنیای انیمیشن قدم می‌گذارد؟
فرنچایز اکشن کیانو ریوز در مسیر تازه
کیانو ریوز؟ صحبت از یک بازیگر معمولی نیست؛ او یکی از محبوب‌ترین – و البته تواناترین – بازیگران حال حاضر دنیای سینماست که از دل کمدی‌های سرخوشانه‌ی «بیل و تد» (Bill & Ted) بیرون آمد و با «سرعت» (Speed) نفس‌ها را در سینه حبس کرد؛ با سری «ماتریکس» (Matrix) ذهن‌ها را به بازی گرفت و نهایتا با جان ویک (John Wick) و شمایل کاریزماتیکش تعریف تازه‌ای از قهرمان اکشن ارائه داد. با اینکه همیشه به شوخی می‌گوییم که او هرگز پیر نمی‌شود، اما حقیقت تلخ این است که – هرچقدر هم باورش دشوار باشد – کیانو ریوز حالا 60 ساله شده و دورانی که برای لذت بردن ما در صحنه‌های اکشن فیلم‌ها از جان مایه می‌گذاشت و حرکات فیزیکی سنگین انجام می‌داد، دیر یا زود به پایان خود نزدیک میشود.
در همین گیرودار اما، خبر ساخت «جان ویک: بخش 5» (John Wick: Chapter 5) تایید شده! آن هم در شرایطی که شخصیت جان ویک در آخرین صحنه‌ای که از او دیدیم به وضوح مرده بود. حالا که ظاهرا تهیه کنندگان قصد دارند ققنوس‌وار او را از خاکستر بلند کنند، شاید بهترین راه این باشد که کمی اتصاف به خرج دهند. هم رعایت سن و سال ریوز را بکنند و او را به مرخصی بفرستند و هم با هدایت دنیای جان ویک به مسیری نو، روحی تازه در کالبد این شخصیت بدمند. اما راه حل چیست؟ دنیای بی‌کران انیمیشن. خبر خوب اینکه این اتفاق همین حالا هم در حال رخ دادن است و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد«جان ویک» انیمیشنی خیلی زود به سینماها می‌آید.
به نظر می‌رسید «جان ویک: بخش 4» پایانی قطعی برای فرنچایز اکشن کیانو ریوز باشد
مرگ تکان دهنده‌ی بابا یاگا در انتهای «جان ویک: بخش 4» نفس خیلی‌ها را در سینه حبس کرد. غافلگیر کننده بود؟ بله. غم‌انگیز چطور؟ قطعا. اما در عین حال پایانی به‌جا بود و حسی از کامل شدن و درستی در آن موج می‌زد. مردی که سختی‌های بی‌شماری را پشت سر گذاشته بود، سرانجام قصه‌اش به پایان می‌رسید و می‌توانست در ابدیت، کنار همسرش آرام بگیرد. پایانی تلخ، اما باشکوه. با این وجود اما اینجا هالیوود است و تا یک عنوان پول می‌سازد نباید دست از سرش برداشت. بنابراین حتی پایان منطقی قسمت چهارم هم استودیوی سازنده را از دوشیدن این فرنچایز تا قطره‌ی آخر منصرف نکرد و خبر تایید ساخت «جان ویک: بخش 5» رسما اعلام شد. فیلمی که همه ما فرض می‌کنیم (و امیدواریم) که با بازگشت کیانو ریوز همراه باشد.
شاید تهیه کنندگان بتوانند او را راضی کنند که یک بار دیگر آن لباس رزمِ مشکی معروف را بر تن کند، هرچند خود ریوز اخیرا در مصاحبه با «سی‌بی‌اس نیوز» گفته است: «همین الان زانوهایم فریاد می‌زنند که نمی‌توانم یک جان ویک دیگر بازی کنم. قلبم آرزو می‌کند [که بتوانم]، اما مطمئن نیستم زانوهایم اجازه دهند». حالا سوال اینجاست: آیا آن‌ها واقعا می‌خواهند کیانو ریوز را دوباره مجبور به تحمل آن فشار طاقت‌فرسا کنند؟ و به همین شکل، آیا واقعا می‌خواهند با بازگرداندن اجباری یک قهرمان به آرامش رسیده، ارزش و تاثیرگذاریِ پایان‌بندی قسمت چهارم را خدشه‌دار کرده و آن را کم‌اهمیت جلوه دهند؟
بهترین حرکت بعدی برای «جان ویک»، یک پیش‌درآمد انیمیشنی است
«جان ویک: بخش 4» باید نقطه‌ی پایان داستان او باقی بماند. اینکه او را برگردانیم و بگوییم مرگش را جعل کرده بود، ارزش تمام اتفاقات قبلی را از بین می‌برد. با این حال، این به آن معنا نیست که دیگر هرگز نباید این شخصیت را ببینیم. کیانو ریوز همین حالا هم قرار است در اسپین‌آف پیش‌درآمد «بالرینا» (Ballerina) با بازی آنا دِ آرماس حضور پیدا کند، هرچند که نقش او محدود خواهد بود. شاید در آینده شاهد کمئوهای دیگری از او در سایر پیش‌درآمدها هم باشیم، اما یک راه بسیار جذاب‌تر برای بازگرداندن این شخصیت در یک فیلم بلند اختصاصی وجود دارد.
چه میشود اگر «جان ویک: بخش 5» (یا هر عنوان دیگری) در واقع یک پیش‌درآمد انیمیشنی باشد؟ خبر خوب این است که این ایده همین حالا در حال عملی شدن است! کارگردان چاد استاهلسکی در مصاحبه‌ای با «هالیوود ریپورتر» تایید کرده است که: «در حال حاضر، سخت مشغول توسعه‌ی یک انیمه‌ی بلند سینمایی درباره‌ی جان ویک هستیم. این [داستان] یک پیش‌درآمد برای فیلم‌هاست که به نظرم فوق‌العاده است. اینکه در یک مدیوم متفاوت روایت میشود، بسیار هیجان‌انگیز است.»
معمولا وقتی یک فرنچایز به سراغ ساخت پیش‌درآمد می‌رود، نشانه‌ی این است که دستش از ایده‌های تازه خالی شده، اما این قضیه در مورد «جان ویک» صدق نمی‌کند. چهارگانه‌ی «جان ویک» فقط مجموعه‌ای از زد و خوردهای مسلحانه و صحنه‌های اکشن نیست، بلکه در هسته‌ی خود، یک داستان عاشقانه‌ی عمیقا غم‌انگیز درباره‌ی آدمکشی حرفه‌ای است که توان کنار آمدن با فقدان همسر محبوبش را ندارد.
یادمان باشد وقتی اولین بار در فیلم اصلی با او ملاقات می‌کنیم، همسرش هلن از دنیا رفته است و جرقه‌ی بازگشت او به دنیای خشونت، کشته شدن توله سگی است که یادگار همسرش بود؛ اتفاقی که او را به ورطه‌ی انتقامی بی‌رحمانه می‌کشاند. چاد استاهلسکی در همان مصاحبه با «هالیوود ریپورتر» بارها تاکید کرده که می‌خواهد پیش‌درآمد انیمه‌ای جان ویک، اثری «سرگرم کننده» باشد و به دنبال تکرار فضای تیره‌وتار و ناامید کننده‌ی بیشتر نیست.
چقدر جذاب خواهد بود اگر پیش‌درآمدی داشته باشیم که ضمن حفظ ماهیت اکشن خود، بتواند یک داستان عاشقانه را نیز روایت کند؛ داستانی که در آن شاهد آشنایی جان ویک با هلن و شروع زندگی مشترکشان باشیم، در حالی که او هم‌زمان، ناخواسته بیشتر و بیشتر در باتلاق دنیای جرم و جنایت فرو می‌رود. چنین پیش‌درآمدی می‌تواند نه تنها صحنه‌هایی با «آمار بالای کشتار» (High body count) داشته باشد، بلکه لحظاتی سرشار از احساسات عمیق و پرتنش را نیز در خود جای دهد.
«یک پوینده‌ی تاریک» می‌تواند الگویی مناسب برای آینده‌ی جان ویک باشد
فیلم‌های «جان ویک» پیش از این هم به خاطر فیلم‌برداری خیره کننده‌شان شهرت یافته‌اند؛ یک سبک بصری کاملا منحصربه‌فرد که این آثار را از حد یک اکشن بزن‌بکوب صرف فراتر برده و با صحنه‌های مبارزه‌ای که گویی همچون خشن‌ترین رقص‌ها طراحی شده‌اند، به قلمروی هنر نزدیک کرده است. یک پیش‌درآمد انیمیشنی می‌تواند این رویکرد به شدت استایلیزه (سبک‌پردازانه) را دست نخورده نگه دارد، آن هم با به‌کارگیری سبکی از انیمیشن که کمتر فرصت دیدنش را پیدا می‌کنیم.
قطعا ساخت آن به سبک «انیمه» جواب می‌دهد؛ یا حتی می‌توان از رویکردی «رویاگونه و کمی نامتعارف» (off-kilter) بهره برد که با ایده‌ی بازگشت به گذشته‌ای گمشده – جایی که عشق پیش از هجوم مرگ، فرمانروای مطلق بود – پیوندی عمیق برقرار کند. اگر آثار انیمیشنی مدرن، مانند انیمیشن «روان» (Flow) درسی به ما داده باشند، آن درس این است که همواره راهی نو برای قصه‌گویی وجود دارد؛ راهی که هم طراوت داشته باشد و هم چشم‌نواز باشد. (به علاوه، نباید فراموش کرد که ریچارد لینکلیتر پیش از این با فیلم «یک پوینده‌ی تاریک» (A Scanner Darkly)، تجربه‌ی تماشای کیانو ریوز در قالبی انیمیشنی [با تکنیک روتوسکوپی] را برای ما فراهم کرده است).
هرگز قرار نبود که دنیای «جان ویک» را کاملا جدی و واقعی بگیریم. همه‌ی ما می‌دانیم که یک نفر نمی‌تواند صدها نفر را از دم تیغ بگذراند و مثل کاری که جان ویک می‌کند، باز هم زنده بماند و روز بعد را ببیند! اما فیلم‌های چاد استاهلسکی بیشتر شبیه یک فیلم سامورایی قرن بیست‌ویکمی عمل می‌کنند؛ جایی که بدلکاری‌ها و نحوه‌ی حرکت دوربین، اهمیتی هم‌تراز با خود داستان پیدا می‌کنند. در سال‌های اخیر، هیچ فیلم اکشنی به اندازه‌ی آثار «جان ویک» چشم‌نواز و زیبا نبوده است و هیچ‌کدام از مقلّدانِ پرتعدادش هم نتوانسته‌اند این زیبایی بصری خیره کننده را بازسازی کنند. با تمام این تفاسیر، به نظر می‌رسد که یک پیش‌درآمد انیمیشنی برای جان ویک، بهترین و بی‌نقص‌ترین راه برای زنده و پویا نگه داشتن این فرنچایز اکشنِ محبوبِ کیانو ریوز است و خبر خوش اینکه این اتفاق همین حالا هم در حال رخ دادن است.
منبع: collider
