20 نقش‌آفرینی برتر آدام سندلر در فیلم‌های سینمایی

آدام سندلر را با نام‌های بسیاری می‌شناسیم؛ بیلی مدیسون، هپی گیل‌مور، زوهان دِویر، کانتین بوی، اپرا من و سندمن. اما از میانه‌ی دهه‌ی نود میلادی به بعد، یک نام بیش از همه بر پرده‌های نقره‌ای حک شد؛ آدام ریچارد سندلر، نامی که بی‌هیچ واژه‌ی دیگری بالای عنوان فیلم‌هایش نشست و او را به یکی از بزرگ‌ترین کمدین‌های سینما در سی سال گذشته بدل کرد. شاید شما عاشق همان قهرمانان خشمگین، کودک‌صفت و سرخوش او باشید و او را نابغه‌ای در خنده‌آفرینی بدانید. شاید هم کارهایش را سراسر بچگانه و پوچ تصور کنید. حتی می‌توان استدلال کرد که نادیده گرفتن بازی او در فیلم جواهرات تراش‌نخورده (Uncut Gems) و نامزد نکردنش برای اسکار، چیزی در حد یک جنایت هنری است.

اما فارغ از هر قضاوتی، حقیقت روشن است. توانایی سندلر در عبور از یک چهره‌ی عجیب در برنامه زنده شنبه شب (Saturday Night Live) به کارخانه‌ای انسانی از موفقیت‌های پرفروش و امضای قراردادی چند میلیون دلاری برای کمپانی هپی مدیسون با نتفلیکس او را به ستاره‌ای بدل کرده است که سینما همواره می‌تواند روی حضورش حساب کند؛ ستاره‌ای قابل اعتماد، ماندگار و پول‌ساز. به افتخار هوادارانی که سرانجام توانستند به آرزوی دیرینه‌ی خود برسند و خبر ساخت هپی گیل‌مور 2 (Happy Gilmore 2) را بشنوند، در ادامه 20 نقش‌آفرینی برتر آدام سندلر را رتبه‌بندی کردیم.

20. حرکت دلقک (Shakes the Clown)

• محصول: 1992
• کارگردان: بابکت گلدسویت
• امتیاز راتن تومیتوز: 43 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 5.6 از 10

«سیتیزن کینِ فیلم‌های دلقک‌های الکلی» در سال 1992 چه شعار تبلیغاتی خیره‌کننده‌ای بود! بابکت گلدسویت با این اثر کالتِ درخشان سال‌ها از زمانه‌ی خود جلوتر بود؛ فیلمی سورئال و تلخ که او هم کارگردانی‌اش را بر عهده داشت و هم در نقش اصلی آن ظاهر شد که داستان دلقکی شکست‌خورده با اعتیادی ویرانگر به الکل را روایت می‌کرد. شِیکز قهرمان داستان با دلقک‌های مسابقات رودئو درگیر می‌شود، شب‌ها را در کافه‌ به مستی و خوشگذرانی می‌گذراند و سرانجام به قعر چاه تباهی سقوط می‌کند.

اما درست در میان این هرج‌ومرج، آدام سندلر که آن روزها هنوز چهره‌ای ناشناخته در برنامه‌ی زنده شنبه‌ شب بود در نقشی کوچک اما پر احساس ظاهر می‌شود. او دلقک دیگری است که با نگرانی از رفیقش، شِیکز مراقبت می‌کند. با حضور درخشان رابین ویلیامز، جولی براون و لاواندا پیج، این فیلم همچنان یک طنز پیشرو و یگانه باقی مانده است.

19. تو به جشن من دعوت نشدی (You Are So Not Invited to My Bat Mitzvah)

• محصول: 2023
• کارگردان: سمی کوهن
• امتیاز راتن تومیتوز: 91 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 5.9 از 10

این داستان دلنشینِ بلوغ، همچون بسیاری از آثار متاخر آدام سندلر، رنگ و بوی خانوادگی دارد. او این ‌بار در نقش پدری مهربان ظاهر می‌شود که دختر کوچکش با شتاب به سوی جشن بت میتصورا (آیین یهودی که برای دختران و پسرانی که به سن تکلیف رسیده‌اند برگزار میشود) پیش می‌رود. نقش این دختر را سانی، دختر واقعی سندلر بازی می‌کند و چه درخشان هم ظاهر می‌شود. او به خوبی تصویری کامل از یک نوجوان دوست‌داشتنی و سرشار از هورمون و هیجان را به نمایش می‌گذارد.

همسر سندلر، جکی و دختر بزرگ‌ترش، سیدی با همان خونسردی ذاتی‌اش نقش‌هایی کوچک اما به‌یادماندنی ایفا می‌کنند. نتیجه، یک کمدی نوجوانانه‌ی صمیمی است با لحظاتی حقیقتا خنده‌دار و در این میان، سارا شرمن با اجرای پرشور خود در نقش یک خاخام مدرن و بانشاط، چشمگیرترین حضور فیلم را رقم می‌زند. شاید بتوان گفت این همان اوج پختگی سندلر است یعنی خشم‌های نوجوانانه‌ی آشنایش هنوز وجود دارد اما این‌بار در اندازه‌هایی کوچک و کنترل‌شده و سندمن دیگر مردی میانسال است که سهم خود از خرد و تجربه‌ی پدرانه را اندوخته و بر پرده جاری می‌کند.

• پرفروش‌ترین فیلم‌های تام کروز: از ماموریت غیرممکن تا جنگ دنیاها

18. سندی وکسلر (Sandy Wexler)

• محصول: 2017
• کارگردان: استیو بریل
• امتیاز راتن تومیتوز: 27 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 5.2 از 10

سندی وکسلر شاید تنها یک مدیر برنامه‌ی هالیوودی با فهرستی از مشتریانی باشد که از شکم‌‌گوها تا خطرناک‌ترین بدلکاران ناشی را در بر می‌گیرد اما او در عین حال همان افسانه‌ی هالیوود است که از لورن مایکلز گرفته تا ونلا آیس دوستش دارند. وقتی در یک اجرای کودکانه در مجیک ماونتین چشمش به خواننده‌ای جوان به نام کورتنی کلارک (جنیفر هادسون) می‌افتد، او را متقاعد می‌کند که با وی قرارداد ببندد و قول می‌دهد از او ستاره‌ای بسازد. وعده‌اش تحقق می‌یابد و کشف او بدل به بزرگ‌ترین پدیده‌ی موسیقی پس از ویتنی هیوستون می‌شود.

اما همین موفقیت بدان معناست که دیر یا زود، کورتنی از دایره‌ی کوچک سندی فراتر خواهد رفت. این فیلم در واقع تلاش آدام سندلر است برای ساخت نسخه‌ای شخصی از برادوی دنی رز (Broadway Danny Rose) پرشده با انبوهی از حضورهای افتخاری دوستان و همکاران مشهورش. در میان آثار نتفلیکسی او، یکی از قدرتمندترین‌ها به حساب می‌آید و به‌خوبی می‌توان دید که کمدین، دل‌بستگی عمیقی به تیپ‌های قدیمی، پرشکوه و غرق در سطحی‌نگری صنعت سرگرمی دارد. البته اینکه چرا سندلر و دستیاران نویسنده‌اش تصمیم گرفتند در پرده‌ی سوم آن را به یک کمدی رمانتیک بدل کنند، حقیقتا معمایی است که هنوز حل نشده.

17. کله پوک‌ها (Airheads)

• محصول: 1994
• کارگردان: مایکل مان
• امتیاز راتن تومیتوز: 29 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 6.2 از 10

آدام سندلر همیشه رگه‌ای از متال‌هد بودن را در خود داشت و در کمدی سال 1994 آن را تمام ‌و کمال به نمایش گذاشت. داستان این فیلم درباره یک گروه راک بی‌دست‌وپا است که حتی نامشان با خودشان در تناقض است. این گروه در تقلایی مضحک، ناخواسته یک ایستگاه رادیویی محلی را گروگان می‌گیرد تا نسخه‌ی دمو‌ی خود را روی آنتن پخش کند. سندلر در نقش پیپ، درامر گروه با کلاه بنفش و پیراهن چهارخانه‌ی آستین‌کوتاه ظاهر می‌شود؛ بی‌خبر و ساده‌دل، اما به شکلی دوست‌داشتنی. 

16. سینمایی: هفته (The Weeke Of)

• محصول: 2018
• کارگردان: رابرت اسمیگل
• امتیاز راتن تومیتوز: 26 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 5.2 از 10

چه می‌شد اگر به‌جای استیو مارتین، سندمن در فیلم پدر عروس (Father of the Bride) بازی می‌کرد؟ تمام چیزی که کِنی لاستـیگ (آدام سندلر) می‌خواهد، برگزاری عروسی شکوهمند برای دختر بزرگش است، آن هم بدون کمک مالی ــ یا هر نوع دخالت دیگر ــ از طرف پدر داماد، کربی (کریس راک)، جراح ثروتمند و زن‌باز. در همین حال، خانه‌ی کنی در لانگ‌آیلند آرام ‌آرام به مهمانخانه‌ای موقتی برای همه‌ی خویشاوندان بدل می‌شود و شرایطی که برای رقیب ثروتمندش آماده کرده، مدام از هم می‌پاشد.

این کمدی عروسی را سندلر به همراه رابرت اسمیگل نوشته است و می‌توان حس طنز گزنده و بی‌پروا‌ی این نویسنده‌ی افسانه‌ای را در جای ‌جای فیلم لمس کرد به‌ویژه آن‌جا که شوخی‌ها تا مرز عبور از خطوط مرسوم پیش می‌روند، مثل لحظاتی که حول محور عموی بی‌پای کنی (با بازی درخشانِ جیم بارونه‌ی فقید) می‌چرخند. 

15. هشت شب دیوانه‌وار (Eight Crazy Nights)

• محصول: 2002
• کارگردان: سث کرسلی
• امتیاز راتن تومیتوز: 13 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 5.3 از 10

در دسامبر 1994، چند ماه پیش از آنکه آدام سندلر به دلایلی هنوز نامفهوم از برنامه‌ی زنده‌ی شنبه‌ شب اخراج شود، در یکی از بخش‌های این برنامه در کنار دوست صمیمی‌اش، نورم مک‌دانلد، برای نخستین بار ترانه‌ی حنوکا را به جهانیان معرفی کرد. خودش آن را چیزی بیش از یک شوخی نمی‌دید، اما آهنگ عمری شگفت‌انگیز یافت و سندلر چهار بار متن آن را از نو نوشت و همین قطعه الهام‌بخش ساخت فیلمی در سال 2002 شد.

شخصیت او در این اثر یعنی دیوی استون، بازنده‌ای الکلی است که تنها زمانی به معنایی در زندگی می‌رسد که مجبور می‌شود در ایام تعطیلات، داوطلبانه مربیگری در لیگ بسکتبال نوجوانان نیوهمپشایر را بر عهده بگیرد. سندلر علاوه بر دیوی، صداپیشگی یک داور سالخورده و خواهر دوقلوی شخصیت اصلی را هم انجام داد. فیلم، به‌ویژه بر اساس استانداردهای سندلر، در گیشه به طرز تاسف‌باری شکست خورد. هرچند بعدها صدای طلایی‌اش را به انیمیشن‌های موفق دیگری چون لئو (Leo) و مجموعه‌ی هتل ترانسیلوانیا (Hotel Transylvania) سپرد، اما این نخستین و آخرین باری بود که کوشید کارتونی را مستقیما بر اساس جهان و شخصیت خودش بسازد.

14. آقای دیدز (Mr. Deeds)

• محصول: 2002
• کارگردان: استیون بریل
• امتیاز راتن تومیتوز: 22 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 5.8 از 10

برای نخستین بار، آدام سندلر و همکاران دیرینه‌اش به‌ویژه نویسنده تیم هرلیهی و کارگردان استیون بریل دست به بازسازی یکی از کلاسیک‌های هالیوود قدیم زدند و کمدی رمانتیک دهه‌ی 1930 فرانک کاپرا و گری کوپر به نام آقای دیدز به شهر می‌رود (Mr. Deeds Goes to Town) را ساختند. سندلر در نقش پیتزافروشی ساده‌دل از شهری کوچک در نیوهمپشایر به نام لانگ‌فلو دیدز ظاهر می‌شود که ناگهان یک میلیارد دلار به ارث می‌برد.

این فیلم همچنین واپسین حضور به‌یادماندنی وینونا رایدر درست پس از جنجال دستبرد فروشگاهی‌اش بود که او را وادار کرد پس از شانزده سال پیاپی در اوج، مدتی طولانی از ستارگی فاصله بگیرد. اما جذابیت فیلم تنها به آن محدود نمی‌شود. استیو بوشمی تقریبا تمام صحنه‌ها را با نقش‌آفرینی درخشانش به‌عنوان رفیق دیوانه‌ی دیدز می‌رباید.

13. آقابالاسر (Big Daddy)

• محصول: 1999
• کارگردان: دنیس داگن
• امتیاز راتن تومیتوز: 39 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 6.4 از 10

فیلم آقابالاسر فلسفه‌ای را که در بیلی مدیسون (Billy Madison) شکل گرفت به کل فیلم تعمیم می‌دهد. اینجا آدام سندلر در نقش پدری نیمه‌جدی به نام سونی کافاکس ظاهر می‌شود که فارغ‌التحصیل بی‌کار دانشکده‌ی حقوق است که با پول حاصل از غرامت یک حادثه زندگی می‌کند و تصمیم می‌گیرد یک کودک پنج ساله به نام جولیان را به سرپرستی بگیرد تا به دوست‌دختر سابقش ثابت کند توانایی رفتار یک بزرگسال را دارد.

او اجازه می‌دهد کودک (با بازی دوقلوهای کول و دیلن اسپراوس) سی بسته کچاپ برای ناهار بخورد، برنامه‌های تلویزیونی بی‌ارزش تماشا کند، لباس‌های عجیب بپوشد و خود را فرانکنشتاین بنامد. اما کم‌کم، وقتی این دو در سراسر منهتن خرابکاری می‌کنند، در ورودی‌ها ادرار می‌کنند و اسکیت‌بازان را می‌اندازند، درس‌هایی گرفته می‌شود و بلوغ واقعی رخ می‌دهد. با اینکه سونی هرگز دست از مسخره کردن نامزد دوستش برای کارش برنمی‌دارد، هنوز آن‌قدر مرد خوبی است که بتواند دل یک دختر جذاب و باحال جدید به نام لیلا (جویی لارن آدامز) را به دست آورد. و چه کسی می‌تواند در برابر چنین جذابیتی مقاومت کند؟

12. آدم‌های بامزه (Funny people)

• محصول: 2009
• کارگردان: جاد اپتاو
• امتیاز راتن تومیتوز: 69 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 6.3 از 10

قبل از اینکه آدام سندلر و جاد اپتاو به شیوه‌ای ویژه، کمدی سینمایی را متحول کنند، تنها دو کمدین ناکام بودند که در هالیوود با هم زندگی می‌کردند. بنابراین وقتی اپتاو تصمیم گرفت فیلمی درباره یک ستاره مشهور و ثروتمند بسازد که متوجه می‌شود به بیماری لاعلاجی مبتلاست، از هم‌خانه‌ی سابقش خواست نقش همان ستاره‌ی مشهور و پولدار را بازی کند.

وسوسه‌کننده است که جزئیاتی خودزندگی‌نامه‌ای در شخصیت جورج سیمونز با بازی سندلر جستجو کنیم، به‌ویژه با توجه به بلاک‌باسترهایی که او را به فهرست ستاره‌های درجه یک بردند. با این حال می‌توان دید که سندلر به خوبی روی نکات شخصیتی سیمونز، یک خودشیفته‌ی تمام‌عیار مانور می‌دهد و نبود احساسات اغراق‌آمیز یا درس‌های زندگی تلخ‌ و شیرین باعث می‌شود احساس کنید یک بازی را تماشا می‌کنید.

• 10 اجرای ماندگار بازیگران در فیلم‌های رزمی

11. هپی گیلمور 2

• محصول: 2025
• کارگردان: کایل نواچک
• امتیاز راتن تومیتوز: 64 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 6.2 از 10

سندلر پیش از این هم در دنباله فیلم‌هایش بازی کرده بود اما نزدیک به سی سال طول کشید تا هواداران، آن‌طور که واقعا و عمیقا می‌خواستند، دنباله‌ی هپی گیلمور را ببینند. باور کنید، سندمن این ادامه‌ی حماسه‌ی هپی گیل‌مور عاشق هاکی، اسطوره‌ی زمین‌های گلف و بتِ برادران گلف سراسر جهان را به خاطر طرفداران واقعی ساخته است.

تقریبا تمام شخصیت‌های محبوب از نسخه‌ی اصلی بازگشته‌اند، در حالی که یک نزاع در قبرستان، همزمان ادای احترامی است به آن‌هایی که دیگر در بین ما نیستند. بسیاری از جوک‌ها و دیالوگ‌های محبوب هم با یک اشاره یا بازگویی دوباره یادآوری می‌شوند. بی‌تردید این فیلم طعمه‌ی کامل نوستالژی است، اما همزمان دنباله‌ای است که انرژی خوب قسمت اول را حفظ می‌کند و انرژی بدی را که معمولا با شماره‌ی دوم‌ها همراه است، سد می‌کند.

10. زرنگ‌بازی (Hustle)

• محصول: 2022
• کارگردان: جرمایا زیگار
• امتیاز راتن تومیتوز: 94 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.3 از 10

در این فیلم ورزشی به‌شدت نادیده گرفته‌شده، آدام سندلر نقش یک اسکاتر خسته و دل‌شکسته برای تیم فیلادلفیا 76رز به نام استنلی سوگرمن را ایفا می‌کند که تنها حدود پنج دقیقه با تحقق رویای تمام‌ عمرش برای تبدیل شدن به مربی ان‌بی‌ای فاصله دارد. مالک تیم (رابرت دووال) به او ایمان دارد و سوگرمن را دستیار می‌کند، اما پسر خودخواهش (بن فاستر) کنترل تیم را در دست می‌گیرد و استنلی را دوباره روانه‌ی جاده‌ها می‌کند.

خوشبختانه استنلی در اسپانیا با یک هاکی‌باز خیابانی با مهارت‌های ویژه به نام بو کروز (بازیکن ان‌بی‌ای، خوانچو هرنانگومز) برخورد می‌کند و بدین‌گونه داستان دو بازنده‌ی بزرگ شکل می‌گیرد. سندمن فیلم را روی دوش خود حمل می‌کند، استنلی را با ترکیبی از مهارت‌های جدی سندلری و طعنه‌های خونسردانه‌ای که دوست داریم به تصویر می‌کشد.

9. تو حریف زوهان نمی‌شی (You Don’t Mess with the Zohan)

• محصول: 2008
• کارگردان: دنیس داگن
• امتیاز راتن تومیتوز: 38 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 5.6 از 10

آدام سندلر رابرت اسمیگل و جاد اپاتو را به خدمت گرفت تا فیلمی درباره یک مامور موساد اسرائیلی بسازند که رویایش کوتاه کردن و آرایش موی مردم است. زوهان پس از جعل مرگ خود و مهاجرت به نیویورک، در یک آرایشگاه فلسطینی فرود می‌آید که این آرایشگر قدرتمند نه تنها در کوتاه کردن چتری‌ها مهارت دارد، بلکه در جلب رضایت مشتریان مسن خود هم استاد است.

با علاقه‌ای وسواس‌گونه به حمص و عشق به پیراهن‌های با طرح‌های شلوغ که دکمه‌هایشان همیشه باز است، سندلر تلاش می‌کند کمی طنز و سبک‌بالی به موقعیتی پرخطر اضافه کند. امتیاز ویژه هم برای حضور کوتاه و درخشان دوستان و همکارانش یعنی کریس راک، هنری وینکلر، ماریا کری و عجیب‌تر از همه، دیو ماثیوز در نقش یک نژادپرست است.

8. داستان‌های مایروویتز (The Meyerowitz Stories)

• محصول: 2017
• کارگردان: نوآ بامباک
• امتیاز راتن تومیتوز: 92 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 6.9 از 10

شخصیت آدام سندلر در کمدی درام درخشان نویسنده و کارگردان نوآ بامباک درباره یک خانواده هنرمند، نخستین فرزند بزرگ‌سال مایروویتز است که با او آشنا می‌شویم. دنی مردی است که تازه بیکار شده و دختری در سن دانشگاه دارد که پایش آسیب‌دیده و صدای خوب برای خوانندگی و مشکلات جدی با پدرش دارد.

با اینکه سندمن بخشی از گروه بازیگرانی است که شامل بن استیلر (در نقش برادرش)، داستین هافمن، آدام درایور، الیزابت مارول، جاد هرش و اما تامپسون دیوانه و دوست‌داشتنی می‌شود، اما او واقعا کلید نگاه بامباک به این موضوع است که چگونه پیوندهای خانوادگی می‌توانند هم محافظ و هم مرگبار باشند. این اثر واقعا یکی از جواهرات پنهان در کارنامه سندلر است که توانایی‌های او در کمدی فیزیکی، مهارت‌های بازیگری اغلب کم‌تر دیده‌شده و توانایی‌اش برای جهش ناگهانی از صفر به انفجار عصبانیت به چشم می‌آید.

7. 50 دیدار نخست (50 First Dates)

• محصول: 2004
• کارگردان: پیتر سگال
• امتیاز راتن تومیتوز: 45 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 6.8 از 10

با توجه به شیمی‌ای که آدام سندلر و درو بریمور در فیلم خواننده‌ی عروسی (The Wedding Singer) نشان دادند، جای تعجب است که شش سال طول کشید تا دوباره در این کمدی رمانتیک شیرین کنار هم قرار بگیرند. سندلر در نقش دامپزشک زن‌بازی به نام هنری راث ظاهر می‌شود که در پارک دریایی هاوایی کار می‌کند.

بریمور نقش لوسی، معلم هنر محلی را دارد که پس از یک تصادف رانندگی حافظه کوتاه‌مدت خود را از دست داده و از آن زمان هر روز را دوباره تجربه می‌کند. وقتی آن‌ها در کافه‌ای که لوسی هر روز صبح برای صرف صبحانه به آن می‌رود با هم ملاقات می‌کنند، برای هنری عشق از همان نگاه اول آغاز می‌شود. اما او باید هر 24 ساعت راهی پیدا کند تا دوباره لوسی را ملاقات و مسحور کند. 

6. آبدارچی (The Waterboy)

• محصول: 1998
• کارگردان: فرانک کوراکی
• امتیاز راتن تومیتوز: 33 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 6.2 از 10

آدام سندلر در فیلم‌های موفق آغازینش نقش شخصیت‌های دیوانه و اغراق‌آمیز را بازی می‌کرد که در جهان‌هایی نسبتا آرام و آشنا زندگی می‌کردند. اما در این کمدی محصول سال 1998، فرمول همیشگی نقش‌آفرینی‌هایش به کل تغییر کرد. سندلر نقش یک آبدارچی تیم فوتبال را بازی می‌کند، در نسخه‌ای کارتونی و عجیب از لوئیزیانا، جایی که مارهای آناکوندای باربیکیو شده برای شام سرو می‌شوند و هیچ‌کس حتی وقتی استاد دانشگاه دقیقا شبیه کلنل سندرز است، تعجب نمی‌کند.

شخصیت سندلر بعد از کشف مهارت‌های غیرمنتظره در دویدن و تکل زدن، به یک بازیکن ستاره فوتبال تبدیل می‌شود، اما مجبور است موفقیتش را از مادر مذهبی‌اش با بازی کتی بیتس مخفی کند. منتقدها فیلم را دوست نداشتند. با این حال فیلم دلایل کافی دارد تا به یک کلاسیک کالت تبدیل شود که همچنان به‌طور مداوم در شبکه‌های کابلی پخش می‌شود.

5. خواننده عروسی

• محصول: 1998
• کارگردان: فرانک کوراکی
• امتیاز راتن تومیتوز: 72 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 6.9 از 10

این فیلم نقطه عطفی در کارنامه آدام سندلر بود؛ یک کمدی رمانتیک با حال و هوای دهه هشتاد که او را به‌عنوان یک بازیگر محبوب معرفی کرد. سندلر در نقش رابی هارت، خواننده عروسی اهل نیوجرسی، در سال 1985 در اوج خود است و آهنگ‌های محبوب را با دل و جان می‌خواند. اما وقتی در محراب عشق رها می‌شود، ترانه‌هایش تغییر می‌کند.

آیا رابی می‌تواند عشق واقعی را با پیشخدمت درو بریمور پیدا کند؟ شاید با کمی کمک از بیلی آیدل که واقعا شایسته نامزدی جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل برای حضور درخشانش بود. خواننده عروسی روح موسیقی را زنده نگه می‌دارد. اما فیلم همچنان یکی از کمدی رمانتیک‌های ماندگار آن دوران باقی می‌ماند و این مدیون ترکیب جادویی آدام و درو است.

• 10 فیلم موردعلاقه جکی چان که به توصیه او باید تماشا کنید

4. عشق پریشان

• محصول: 2002
• کارگردان: پل توماس اندرسون
• امتیاز راتن تومیتوز: 79 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.3 از 10

وقتی پل توماس اندرسون تازه کار خود را آغاز کرده بود، نشان داد که استعدادی ناب در دادن نقش‌هایی غیرمعمول به ستاره‌های شناخته‌شده دارد. شاهکار او این بود که حدس زد آدام سندلر برای بازی در نقش بری، مردی تنها با ذهنی مضطرب که عاشق شده، کاملا مناسب است. این نقش به کمدین فرصت می‌دهد تا ظرفیت‌هایش برای ظرافت و عمق را نشان دهد.

در حالی که بری مضطرب در تلاش است تا دل لنا، دختر خجالتی و شیرین با بازی امیلی واتسون را به دست آورد، سندلر ممکن است یادآور همان مردکودک‌های خشمگین باشد که در موفقیت‌هایی مثل هپی گیلمور بازی کرده بود، اما هرگز پیش از این اجازه نداده بود که تا این حد آسیب‌پذیر باشد و جسورانه درد واقعی پنهان در کمدی دیوانه‌وار را بیرون بکشد. فیلم عشق پریشان در زمان خود به نظر یک کشف بود. اما اکنون، به‌درستی، صرفا اولین نمونه از مجموعه‌ای از بازی‌های دراماتیک هوشمندانه و لایه‌لایه‌ای است که سندلر در پیش داشت.

3. جواهرات تراش‌نخورده

• محصول: 2019
• کارگردان: برادران سفدی
• امتیاز راتن تومیتوز: 91 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.4 از 10

برادران فیلمساز جاش و بنی سفدی که سال‌ها گذشته‌ی تاریک اهالی مشکوک نیویورک را مستند کرده‌اند، وقتی با آدام سندلر همکاری کردند به اوج خود رسیدند. سندلر در نقش هاوارد راتنر، جواهرفروش پست و قمارباز حرفه‌ای درگیر یک دوره باخت پیاپی، می‌درخشد و در تلاش است از دست طلبکاران فرار کند.

آن‌ها به طرز شگفت‌انگیزی در این تریلر فوق‌العاده پرتنش جا برای ستاره پاپ یعنی دِ ویکند و ستاره بسکتبال بوستون سلتیکس، کوین گارنت باز کرده‌اند، که هر کدام نسخه‌ای زیرکانه و شرورانه از خود را بازی می‌کنند. اما جواهرات تراش‌نخورده با اجرای درخشان سندلر نیروی مضاعف می‌گیرد. اجرای او تمام شادی زودگذر و ناامیدی یک معتاد را در پی تعقیب هیجان یک پیش‌بینی تقریبا بی‌نقص به تصویر می‌کشد. هاوارد جلوی چشمان ما غرق می‌شود، گفتار سریع او هیچ مقاومتی در برابر موجی که آماده است روی سرش فرو بریزد ندارد.

2. هپی گیلمور

• محصول: 1996
• کارگردان: دنیس دوگان
• امتیاز راتن تومیتوز: 63 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 7 از 10

تنها بحث واقعی میان طرفداران آدام سندلر این است که آیا این فیلم، درباره‌ی یک هاکی‌باز خشن که در قالب یک نقشه‌ی سریع برای پولدار شدن به بازیکن حرفه‌ای تبدیل می‌شود تا خانه‌ی مادربزرگش را پس بگیرد، بهتر است یا بیلی مدیسون (Billy Madison)؟

این واقعیت که هپی گیلمور دنباله‌ای ساخت که نه تنها داستان هپی، بازنده‌ی مالی را ادامه می‌دهد بلکه شخصیت‌های نمادینی را از کریستوفر مک‌دونالد در نقش بازیکن حرفه‌ای شوتر مک‌گاوان تا جولی بوون در نقش دختر رویایی هپی و بن استیلر در نقش شرور سبیلو هال را برمی‌گرداند. نسخه‌ی اصلی توسط منتقدان سرزنش شد اما اصول بازی سندلر را تثبیت کرد. یک آدم ساده و کمی تندخو که با عبور از شکست‌های خودش بر افراد بدذات و متکبر غلبه می‌کند.

1. بیلی مدیسون

• محصول: 1995
• کارگردان: تامرا دیویس
• امتیاز راتن تومیتوز: 40 از 100
• امتیاز IMDb به فیلم: 6.4 از 10

پیش از آنکه سینمای آدام سندلر بیشتر به جلب توجه برادرانه، بهانه‌ای برای به تصویر کشیدن دوستان و خانواده روی پرده و دستمزدهای نیم‌بند تحت حمایت نتفلیکس محدود شود، این ستاره‌ی سابق برنامه زنده شنبه شب نقش واقعا عجیبی بازی کرد. داستان فیلم بیلی مدیسون درباره یک پسر پولدار و لوس است که برای حفظ لوس بودن و ثروتمند ماندن، باید کارهای غیرممکن انجام دهد. مثلا از مهدکودک تا دبیرستان را در یک بازه‌ی زمانی کوتاه طی کند.

این فیلم هنوز یک کلاس درس کمدی مرد-کودک است، با سندلر در تمام شکوه دیوانه‌وارش، که با پنگوئن‌های ده فوتی می‌جنگد و نمایش‌های موزیکال پیچیده‌ای ترتیب می‌دهد که با التماس‌های اپرایی برای آدامس پایان می‌یابند. وقتی سندلر در این فیلم بازی کرد هنوز یک کارنامه‌ی کامل از آدم‌های عجیب، ساده‌لوح و پدرهای زیادی پیش روی خود داشت. اما هیچ‌گاه دوباره نتوانست این‌قدر همزمان عجیب، اغراق‌آمیز و در عین حال فوق‌العاده خنده‌دار باشد.

منبع: rollingstone