هوش مصنوعی و مشکل حفظ حریم شخصی

استفاده از هوش مصنوعی در گذشته شبیه به یک فانتزی بود. چیزی که در فیلم‌های علمی-تخیلی بیان می‌شد و احتمالا اگر صد‌ها سال بعد هم با آن مواجه می‌شدیم، تعجب می‌کردیم. امروزه، با تنوع بسیاری از انواع هوش مصنوعی در زندگی روزمره‌مان مواجه می‌شویم و به ندرت تعجب می‌کنیم. در حال حاضر، با تنوع گوناگون از انواع هوش مصنوعی در زندگی روزمره‌مان، به‌راحتی با آنها مواجه می‌شویم؛ از ابزار ترجمه کننده‌ای که در تعطیلات در کشورهای دیگر به ما در سفارش غذا کمک می‌کند، مکنده‌های رباتیکی که خانه‌های ما را نقشه‌برداری می‌کنند و گوگل مپ که مسیر جایگزینی را پیشنهاد می‌دهد تا از ترافیک ناشی از یک حادثه دوری کنیم.

• مقایسه هدست واقعیت ترکیبی Apple Vision Pro و Meta Quest 3
• از واقعیت مجازی (VR) و تاثیراتش چه می‌دانید؟

یکی از ویژگی‌هایی که در تمامی این نوع هوش مصنوعی مشترک است، جمع‌آوری مقدار عظیمی از داده‌هاست که ممکن است به عنوان یک تجاوز به حریم شخصی توسط هوش مصنوعی، درک شود. اگرچه جمع‌آوری داده‌ها می‌تواند به عنوان یک تهدید برای حریم شخصی درک شود، اما داده‌ها همان عاملی هستند که به هوش مصنوعی کمک می‌کنند تا پیشرفت کند، یاد بگیرد و از جایی که امروز قرار دارد، تکامل یابد. بسته به نوع هوش مصنوعی که با آن در تعامل هستید، برای پیشرفت آن، باید مقدار متفاوتی از اطلاعات شخصی خود را به آن ارائه دهید.

یکی از ابزارهای پرطرفدار و جذاب این روزها، چت‌جی‌پی‌تی (ChatGPT) است. این چت‌بات با استفاده از هوش مصنوعی قدرتمند، توسط شرکت هوش مصنوعی اوپن‌ای‌ای (OpenAI) درست شده است و در گفتگوهای مبتنی بر چت‌بات به کار می‌رود.

چت‌جی‌پی‌تی (ChatGPT) قادر است داستان‌ بسازد، مشاوره‌ی روابط را ارائه دهد، رزومه و نامه‌ی درخواستی را آماده کند، به سوالات پیچیده پاسخ دهد، مقالات را خلاصه کند، آهنگ‌های اصلی بنویسد و به انجام بسیاری از فعالیت‌ها که می‌تواند ذهن شما را به هم بزند، بپردازد. این سؤال، مورد بحث و گفت‌وگوی شایعی است که بیشتر ما با آن روبرو شده‌ایم: آیا هوش مصنوعی قصد دارد جهان را تصاحب کند؟

واقعیت این است که هوش مصنوعی مانند چت‌جی‌پی‌تی، قابلیت تصاحب شغل‌ها را دارد (کدام شغل‌ها، به طور دقیق، مورد بحث است)، اما یک نگرانی دیگر نیز وجود دارد که باید به آن توجه کنیم. میزانی از اطلاعات شخصی ما توسط هوش مصنوعی ذخیره می‌شود و سوال این است که این اطلاعات برای چه منظوری استفاده می‌شوند؟ بحث درباره‌ی این که آیا ربات‌های هوشمند در حال به بردگی در آوردن بشر هستند، ممکن است گفت وگویی جذاب تلقی شود، اما در واقعیت، باید درباره مسائل حریم خصوصی در هوش مصنوعی صحبت کنیم.

نگرانی های مربوط به حفظ حریم شخصی

وقتی در مورد حریم خصوصی دیجیتال صحبت می‌کنیم، اغلب به سرقت هویت و نقض امنیت داده‌ها، مانند سرقت شماره کارت اعتباری توسط هکرها، روش‌های فیشینگ برای به دست آوردن رمز عبور و موارد مشابه اشاره می‌کنیم. اما درباره داده‌های شخصی که ما به طور آگاهانه در اختیار هوش مصنوعی قرار می‌دهیم چه اتفاقی می‌افتد؟ حفظ حریم خصوصی داده‌های هوش مصنوعی به عنوان یک مسئله نوظهور مطرح شده است، زیرا هوش مصنوعی در حال شناخت بیشتر و گسترش یافتن است.

در آوریل ۲۰۲۳، چت‌جی‌پی‌تی قابلیت خاموش کردن تاریخچه گفتگو را به عنوان گزینه‌ای برای فرآیند انتخاب عدم مشارکت فعلی ارائه کرد، به گونه‌ای که مکالمات شما برای آموزش و بهبود مدل‌های آن استفاده نشود. اوپن‌آی می‌گوید: “وقتی تاریخچه چت غیرفعال شود، ما گفتگوهای جدید را به مدت 30 روز نگه می‌داریم و فقط در صورت لزوم برای کنترل سوء استفاده از آنها بررسی می‌کنیم، سپس به طور دائمی حذف می‌شوند.” مگر اینکه به طور فزاینده‌ای سیاست‌های هر نوع تکنولوژی را که با آن روبرو می‌شوید، پایش کرده باشید، احتمالاً داده‌های شخصی خود را به یکی از سیستم‌های هوش مصنوعی سپرده‌اید، بدون اینکه پیامدهای احتمالی آن را بشناسید.

چت‌جی‌پی‌تی فقط یک مثال محبوب از هوش مصنوعی است که داده‌ها را جمع‌آوری می‌کند. یک ابزار دیگر از هوش مصنوعی که به طور متداول استفاده می‌شود، مولد چهره و هنر هوش مصنوعی است. بسترهای رسانه‌های اجتماعی با این نوع از هوش مصنوعی پر شده‌اند و به شما و دوستانتان را تشویق می‌کنند که عکس‌های سلفی خود را آپلود کنید یا یک برنامه را دانلود کنید تا آواتارهای جذاب و شخصی‌سازی شده‌ای با شباهت به شما ایجاد کنید. اما کی مالک تصویر نهایی است و برای چه منظورهایی می‌توان از آن استفاده کرد؟ حتی بیشترین قوانین فعلی هم نمی‌توانند درباره مالکیت هنر ساخته شده توسط هوش مصنوعی، توافق کنند. بسته به سیاست حفظ حریم خصوصی شرکت، حتی تصاویر اصلی که شما در یک هوش مصنوعی آپلود می‌کنید، ممکن است برای اهداف تجاری شرکت یا به شخص ثالث فروخته شوند و اطلاعات شما را به جایی هدایت کنند که شما پیش بینی نکرده‌اید.

ما به وارد کردن نام و نام خانوادگی کامل و آدرس ایمیلمان، اجازه دادن به وب‌سایت‌ها برای دسترسی به موقعیت مکانی ما و استفاده از نرم‌افزار تشخیص چهره عادت کرده‌ایم، بنابراین ارائه عکس‌هایمان به هوش مصنوعی فوق‌العاده هوشمند، خواستن ذخیره آدرس منزل برای آینده یا درخواست راهنمایی از یک چت‌بات در زندگی شخصیمان، برای ما به نظر یک چیز عجیب و غریب نمی‌آید. هر چقدر این موارد رایج‌تر شوند، ما تنبل‌تر می‌شویم.

مهم است که بدانیم هوش مصنوعی بد نیست، اما در مواقعی که اطلاعات شخصی ما درگیر هستند، باید با احتیاط و هوشیاری به آن نزدیک شویم. وقتی هوش مصنوعی را برای اهداف تجاری یا برای کارفرمای خود استفاده می‌کنید، نیاز به دقت و احتیاط بیشتری دارید. در مورد حفظ حریم خصوصی داده‌ها و هوش مصنوعی، همیشه بهتر است از احتیاط بیشتری برخوردار باشید.

آیا اطلاعات شخصی شما در فضای آنلاین قرار دارد؟

آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که چقدر از اطلاعات شما در اختیار شرکت‌های سومی مانند کارگزاران داده (Data Brokers) قرار دارد و یا در حملات نفوذ به داده‌ها به دست مهاجمان افتاده‌اند؟ تنها به این دلیل که اطلاعات شما به صراحت فروخته نشده است، به معنای امن بودن آن‌ها نیست. بسیاری از ما نمی‌توانیم به یاد داشته باشیم که با چه هوش مصنوعی‌هایی در ارتباط بوده‌ایم و چه نوع اطلاعاتی را تحویل داده‌ایم یا به آن‌ها دسترسی داده‌ایم. 

منبع: androidpolice