فیلم سینمایی بهشت تبهکاران اثر جدید مسعود جعفری جوزانی که در چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر حضور دارد، اثری بین ژانری است که در برخی فصول، یک درام تاریخی است، گاه درام دادگاهی می‌شود و در بخش‌های قابل توجهی نیز مؤلفه‌های گونه نوآر را رعایت می‌کند.
ساخته تازه جعفری جوزانی که باز هم مانند «در چشم باد» به دغدغه‌های ملی و تاریخی این فیلمساز می‌پردازد، از جایی ضربه می‌خورد که پیش از جشنواره، به نظر می‌رسید نقطه قوت آن باشد. پرداخت «بهشت تبهکاران» به تاریخ، دچار اشکالاتی عدیده است که مهمترین آن را می‌توان فراموشی درام دانست. گویی فیلمساز آن‌قدر در بررسی تحلیلی اقتصاد سیاسی و مسائل مرتبط با نفت ایران در سال‌های دهه 20 غوطه‌ور شده که درام و موقعیت‌های دراماتیک را به عنوان مایه اصلی یک فیلم سینمایی کنار نهاده است. با توجه به آنچه از شاهکار «در چشم باد» اثر یک دهه قبل این فیلمساز به خاطر داریم، روشن است که جعفری جوزانی اهمیت درام را می‌داند و در ترکیب آن با وقایع سیاسی و اجتماعی تاریخی مهارت دارد، اما این که چرا در «بهشت تبهکاران» توضیح کافی درباره ریشه‌های وقایع تاریخی مورد بحث فیلم به مخاطب خود نمی‌دهد و کاراکترهایش یکسره با یکدیگر حرف سیاسی می‌زنند، ممکن است به حذفیات فیلم مربوط باشد.
آن‌طور که از خبرها برمی‌آید، ظاهرا نسخه اصلی فیلم «بهشت تبهکاران» بیش از 5 ساعت زمان دارد و فیلمساز برای تبدیل آن به نسخه سینمایی مناسب اکران در جشنواره، بخش‌های زیادی را حذف کرده؛ بخش‌هایی که گفته می‌شود به زودی در نسخه سریالی این فیلم دیده خواهد شد.
فارغ از ایرادات فیلمنامه‌ای در «بهشت تبهکاران»، فیلم در تولید، اثری غنی و قابل توجه است؛ محصولی خوش‌آب‌ورنگ که از صحنه‌آرایی و فیلمبرداری تماشایی برخوردار است و خصوصا در بخش‌هایی که ژانر نوآر دارد، از لحاظ تصویری بسیار چشم‌نواز است. جلوه‌های ویژه بصری در این فیلم، لااقل در بخش‌هایی از آن که کامل شده، قدرتمند از آب درآمده. اگرچه فیلم هنوز مراحل پس‌تولید را به صورت کامل نگذرانده و جلوه‌های ویژه آن تکمیل نشده که در بخش‌هایی از آن، کاملا مشخص است. این نقص پس‌تولید در صدای فیلم نیز به وضوح شنیده می‌شود؛ خصوصا در نقطه‌ای از میانه فیلم که صدای کاراکتر لادن مستوفی، تغییر می‌کند و به جای صدای خود بازیگر، صدای دوبلور به گوش می‌رسد.
فیلمساز در هدایت اغلب هنرپیشه‌های «بهشت تبهکاران» موفق عمل کرده و حتی از چهره‌هایی چون امیرحسین آرمان و رضا یزدانی که به طور معمول، نقش‌آفرینی‌های درخشانی ندارند، بازی‌های خوبی در این فیلم دیده می‌شود. در این میان، هومن برق‌نورد درخشش قابل توجهی دارد و حسابی به چشم تماشاگر می‌آید.
جدیدترین فیلم مسعود جعفری جوزانی که گویا از چندین سال پیش دغدغه ساخت آن را داشته و بالأخره موفق به تولید آن شده، در صورت رفع ایرادات داستانی که به نظر می‌رسد در اثر تدوین بی‌رحمانه در فیلم شکل گرفته، می‌تواند به اثری چشمگیر تبدیل شود؛ هرچند رونمایی زودهنگام آن در جشنواره فیلم فجر و واکنش‌های منفی به آن، احتمالاً در زمان نمایش عمومی نسخه کامل‌تر نیز برای «بهشت تبهکاران» مسئله‌ساز خواهد شد.
