10 نقش‌آفرینی برتر رابرت دنیرو – از پدرخوانده تا راننده تاکسی

عطش و اشتیاق برای جدیدترین فیلم مارتین اسکورسیزی به نام قاتلان ماه کامل (Killers of the Flower Moon) با بازی رابرت دنیرو دیگر به اوج خود رسیده است. در طول سال‌ها، دنیرو همیشه همکاری موفقی با اسکورسیزی داشت و این همکاری‌ها به آثار به یاد ماندنی ختم شد و زندگی حرفه‌ای دنیرو را متحول کرد. 

دنیرو علاوه بر همکاری با اسکورسیزی، با بسیاری از فیلمسازان دیگر هم آثار درخشانی تولید کرده است. توانایی او در وارد شدن به پوسته‌ی سرسخت و رسیدن به قلب هر شخصیتی که بازی می‌کند باعث شده است که بسیاری از او به عنوان بهترین بازیگر تمام دوران یاد کنند. این بازیگر دوست‌داشتنی به تازگی هشتادمین سالگرد تولدش را جشن گرفته به همین مناسبت در ادامه 10 نقش‌آفرینی برتر رابرت دنیرو را بررسی می‌کنیم.

• 15 نقش‌آفرینی برتر تام کروز؛ از تاپ گان تا ماموریت: غیرممکن
• 6 نقش متفاوت که کریس همسورث می‌تواند در آن‌ها بدرخشد

10. خیابان‌های پایین شهر (Mean Streets)

• کارگردان: مارتین اسکورسیزی
• محصول: 1973
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.2 از 10

سومین فیلم بلند مارتین اسکورسیزی اولین فیلمی بود که به زیر پوست جنایتکاران شهر نیویورک خزید. این فیلم بینش روشنی در مورد سبک کارگردانی اسکورسیزی به مخاطب می‌دهد. داستان «خیابان‌های پایین شهر» درباره چارلی، مرد جوانی است که تلاش می‌کند بین احساسات و مسئولیت‌های خود نسبت به بهترین دوستش جانی و یک زندگی جنایتکارانه تعادل برقرار کند.

«خیابان‌های پایین شهر» اولین همکاری رابرت دنیرو با اسکورسیزی بود و بازی او در نقش جانیِ غیر قابل پیش‌بینی و عصبی برای بسیاری از طرفداران برجسته و به‌یادماندنی است. دنیرو در نقش یک قمارباز کم سن و سال، جسور و خام بود. کسانی که به دنبال نقطه جهشی در حرفه دنیرو هستند، به سادگی نباید «خیابان‌های پایین شهر» را نادیده بگیرند.

9. ماموریت (Mission)

• کارگردان: رولند جافه
• محصول: 1986
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.4 از 10

این درام تاریخی محصول سال 1986 ممکن است برای طرفداران رابرت دنیرو کمی غریب باشد، اما در طول سال‌ها توانسته است تحسین زیادی به دست آورد. «ماموریت» با داستانی درباره مبلغان یسوعی در اواسط قرن هجدهم آمریکای جنوبی و برده تاجر سابق (با بازی دنیرو) که به آن‌ها ملحق می‌شود، برنده نخل طلای جشنواره کن 1986 شد و بازیگران قابل توجهی دارد.

دنیرو به‌عنوان تاجر برده، رودریگو مندوزا، شخصیتی چالشی را برای مخاطبان به نمایش می‌گذارد. این یک نقش غیرقابل انکار چندلایه و پیچیده است، و دنیرو آن را در حالی انجام می‌دهد که به طرفداران و تماشاگران اجازه می‌دهد جنبه دیگری از توانایی‌های فوق‌العاده بازیگری او را ببینند. با این حال، نمایش فیلم از استعمار برای مخاطبان بسیار دردناک است و امروزه دفاع از مبلغان اروپایی که به سرزمین‌های بومی می‌روند، صرف نظر از قصد و نیت، به عنوان یک عمل قهرمانانه تلقی نمی‌شود.

8. سلطان کمدی (The King of Comedy)

• کارگردان: مارتین اسکورسیزی
• محصول: 1983
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.8 از 10

در سال 1982، مارتین اسکورسیزی کمی وارد ژانر کمدی شد. تلاش‌های او منجر به خلق یک فیلم درباره استندآپ کمدین افسرده به نام روپرت پاپکین (با بازی رابزت دنیرو) شد. «سلطان کمدی» فیلمی تاریک و کمدی، نتوانست در باکس آفیس موفق ظاهر شود، اما همچنان در بین طرفداران اسکورسیزی و دنیرو به خوبی مورد توجه است.

تصویری که دنیرو از پاپکین به نمایش می‌گذارد، در عین حال هم بی‌گناه و هم دیوانه است، و احتمالا به همین دلیل اجرای آن تا این حد تسخیرکننده است. متاسفانه فیلم و بازی دنیرو در زمان خودش با کم‌لطفی مواجه شد، اما این همان فیلمی است که در گذر زمان ارزش خود را پیدا می‌کند.

7. پدرخوانده: قسمت دوم (The Godfather: Part II)

• کارگردان: فرانسیس فورد کاپولا
• محصول: 1975
• امتیاز IMDb به فیلم: 9 از 10

برای بسیاری از طرفداران رابرت دنیرو، بازگشت پیروزمندانه فرانسیس فورد کاپولا به حماسه «پدرخوانده»، آغاز بزرگ‌ترین دهه برای این بازیگر بود. به عنوان یک نسخه جوان از ویتو کورلئونه، مخاطبان می‌توانستند با گذشته‌ی رئیس خانواده جنایتکار از روزهای اولیه کودکی او به عنوان یک یتیم مهاجر در شهر نیویورک تا رسیدن به قدرت نهایی‌اش آشنا شوند.

دنیرو در «پدرخوانده: بخش دوم» مسحورکننده است و دلیل اصلی موفقیت فوق‌العاده این فیلم محسوب می‌شود. سکانس‌های فلاش‌بک که در آن به تماشاگران اجازه داده می‌شود از روزهای اولیه ویتو بینش پیدا کنند، به هیچ وجه از خط داستانی اصلی فیلم منحرف نمی‌شود، و دنیرو به عنوان قاتل حرفه‌ای که ویتو در نهایت به آن تبدیل شد، کاملا باورپذیر است. این فیلم برای دنیرو اولین اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به ارمغان آورد.

6. شکارچی گوزن (The Deer Hunter)

• کارگردان: مایکل چیمینو
• محصول: 1979
• امتیاز IMDb به فیلم: 8.1 از 10

«شکارچی گوزن» که تنها چهار سال پس از شکست آمریکا در هجوم 19 ساله به ویتنام منتشر شد، بر تاثیر جنگ بر سربازان آمریکایی تمرکز داشت. تماشاگران به دور از تصویر متملقانه از نیروها و مردم ویتنامی، سرنوشت سه جوان آمریکایی کارگر معدن را دنبال کردند، که با سرزمین و مردمی روبرو شدند که هیچ چیز درباره آن‌ها نمی‌دانستند.

«شکارچی گوزن» بدون شک یکی از تاریک‌ترین و دشوارترین فیلم‌های رابرت دنیرو است. او نقش مایک ورونسکی را با مهارت و متانت خود به نمایش می‌گذارد و به تماشاگران تصویری از مردی ارائه می‌کند که از جنگ غیرانسانی چنان آسیب دیده است که زندگی او برای همیشه تغییر می‌کند. تماشای این فیلم آسان نیست، اما بدون دنیرو، فیلم مطمئنا نمی‌توانست با همان میزان از تحسین مواجه شود.

5. تنگه وحشت (Cape Fear)

• کارگردان: مارتین اسکورسیزی
• محصول: 1991
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.3 از 10

بیست و نه سال پس از انتشار نسخه اصلی «تنگه وحشت» مارتین اسکورسیزی تلاش کرد تا دوباره فیلم را بازسازی کند. نتایج نهایی موفقیت‌آمیز بود، و این موفقیت احتمالا به خاطر تصویر حیرت‌انگیز دنیرو از مکس کدی است؛ یک مجرم سابقه‌دار که به دنبال انتقام از وکیلی است که احساس می‌کرد او را ناکام گذاشت و منجر به 14 سال زندان او شد.

دنیرو بدون شک کدی را به یک شخصیت منفی فراموش‌نشدنی سینما تبدیل کرد. کدی با مجموعه خالکوبی‌های زندان و هیکل عضلانی خود، مردی است که چیزی برای از دست دادن ندارد و زمان زیادی برای اثبات آن دارد. در واقع، بازی دنیرو به قدری خاطره‌انگیز بود که حتی الهام‌بخش قسمتی از انیمیشن معروف «سیمپسون‌ها» شد.

4. راننده تاکسی (Taxi Driver)

• کارگردان: مارتین اسکورسیزی
• محصول: 1976
• امتیاز IMDb به فیلم: 8.2 از 10

«راننده تاکسی» بدون شک بهترین فیلم دوران حرفه‌ای مارتین اسکورسیزی، پرتره‌ای دل‌خراش و پرتنش از شهر نیویورک را در مقطعی پرتلاطم از تاریخ این شهر ترسیم کرد. این فیلم داستان تراویس بیکل، دامپزشک ویتنامی را روایت می‌کند که دیدگاه‌های انسان‌دوستانه‌اش او را به مسیری تاریک برای رسیدن به رستگاری می‌فرستد.

نقش‌های کمی از رابرت دنیرو مثل بیکل برای همیشه جاودانه شده‌اند و تا این حد مورد تحسین قرار گرفته‌اند. بازی او به راحتی با شهر نیویورک در اواسط دهه 1970 منطبق می‌شود، تا جایی که دنیرو می‌تواند به عنوان تجسم فیزیکی خود شهر توصیف شود. با گذشت بیش از 40 سال از اکران اولیه، «راننده تاکسی» همچنان برای تماشا جذاب باقی مانده است و بیکل یک ضدقهرمان واقعی است که در تاریخ سینما نظیر ندارد.

3. کازینو (Casino)

• کارگردان: مارتین اسکورسیزی
• محصول: 1996
• امتیاز IMDb به فیلم: 8.2 از 10

«کازینو» بلافاصله پس از انتشار مورد تحسین قرار گرفت. این فیلم بازیگران قابل توجهی دارد و چهار سال پس از فیلم موفق «تنگه وحشت» اسکورسیزی ساخته شده است. تعداد کمی از فیلم‌ها چنین شرحی را ارائه می‌کنند که نشان می‌دهد جرایم سازمان‌یافته در لاس‌وگاس در دهه 1970 وجود داشته است، و پرتره غنی اسکورسیزی به طرز شگفت‌انگیزی با بازی رابرت دنیرو تقویت شده است.

پس از انتشار «کازینو»، دنیرو به معنای واقعی کلمه برای دهه‌ها نقش‌ مرد سرسخت را ایفا می‌کرد. این گواهی بر قدرت باورنکردنی او به عنوان یک بازیگر است که تماشاگران هنوز از او خسته نشده بودند. در واقع، دنیرو توانست زمین جدیدی را در «کازینو» پیدا کند، چون شخصیت سم روتشتاین فردی با روح زخم‌خورده اما متلاطم و بسیار عمیق بود.

2. مخمصه (Heat)

• کارگردان: مایکل مان
• محصول: 1995
• امتیاز IMDb به فیلم: 8.3 از 10

فیلم «مخمصه» ساخته مایکل مان یکی از موفق‌ترین فیلم‌های سال 1995 بود. این فیلم حماسی سرقتی، آل پاچینو و رابرت دنیرو را برای اولین بار در کنار هم قرار داد. فیلم «مخمصه» برای بسیاری بهترین فیلم سرقتی است که تا به حال ساخته شده، با بازیگران افسانه‌ای و برخی سکانس‌های اکشن واقعا دیدنی که رد برتری آن را دشوار می‌کند.

تماشای بازی دنیرو به‌عنوان سارق اصلی، نیل مک‌کاولی، واقعا برای تماشاگران لذت‌بخش است، و شدت آرامشی که مک‌کاولی از خود نشان می‌دهد بارها به‌عنوان بهترین بازی دنیرو در تمام دوران توسط منتقدان مورد تحسین قرار گرفته است.

1. گاو خشمگین (Raging bull)

• کارگردان: مارتین اسکورسیزی
• محصول: 1980
• امتیاز IMDb به فیلم: 8.1 از 10

نگاه مارتین اسکورسیزی به زندگی بوکسور جیک لاموتا بیش از یک فیلم بیوگرافی ورزشی است، و دو جایزه اسکار به دست آورد و به عنوان شاهکار فیلمسازی معاصر تثبیت شد. حتی اگر بازی رابرت دنیرو به اندازه کافی جذاب نباشد، فیلمبرداری مبارزه بوکس در فیلم شبیه به هیچ اثر مشابه دیگری نیست.

دنیرو برای به تصویر کشیدن لاموتا، بوکس را آموزش دید و در سه مسابقه قانونی مختلف بوکس در بروکلین مبارزه کرد. او برای این نقش شصت پوند (تقریبا 27 کیلوگرم) وزن اضافه کرد و در نهایت عملکردی ارائه داد که حتی امروز هم تماشاگران از تماشای آن مبهوت می‌شوند. این تلاش‌ها به دنیرو کمک کرد تا به اولین (و تنها) اسکار بهترین بازیگر مرد تا امروز برسد.

منبع: screenrant