15 سال از شروع پخش اولین قسمت سریال برکینگ بد می‌گذرد. اما حرف‌هایی که این درام جنایی و برنده گلدن‌گلوب و امی می‌زند، هنوز تازه است. به غیر از «برکینگ بد» هیچ سریالی تا کنون موفق نشده‌است، امتیاز 9.5 از 10 را در رنکینگ معتبر IMDb به‌دست‌آورد و این برای سازندگان آن یعنی رسیدن به بالاترین جایگاه سریال‌سازی در جهان.
«برکینگ بد» که می‌توان آن را «افسارگسیخته» معنی کرد، نام سریالی به کارگردانی «وینس گیلیگان» است، که داستان زندگی شخصی به نام «والتر وایت» با بازی «برایان کرانستون» را دنبال می‌کند. «والتر وایت» یک معلم ساده دبیرستان است، که در خلال داستان فیلم تبدیل به یکی از بزرگترین تامین‌کنندگان بین‌المللی ماده مخدری به نام متامفتامین یا همان شیشه می‌شود.
در قسمت آغازین این سریال پنجاهمین سالگرد تولد «والتر وایت» نشان داده‌می‌شود و مخاطب متوجه می‌شود، که او به سرطان مبتلا شده‌است. در ادامه شخصیت اصلی داستان به همراه باجناق خود که مامور مبارزه با موادمخدر است، از آزمایشگاه متامفتامین دیدن می‌کند. اینجا یکی از نقاط عطف داستان است، چراکه «والتر وایت» متوجه می‌شود درآمد تولید غیرقانونی متامفتامین به طور وسوسه‌کننده‌ای زیاد است. از آنجاییکه او معلم شیمی است، تصمیم می‌گیرد، وارد دنیای مواد مخدر شده و آشپزخانه خود را برای این کار داشته‌باشد. «والتر وایت» اعتقاد دارد با این کار می‌تواند بعد از مرگش پول خوبی برای همسر و فرزندش به جا بگذارد.
«برکینگ بد» یکی از تحسین‌شده‌ترین سریال‌های تمام دوران است و بازی بازیگران به رهبری «برایان کرانستون» و «آرون پال» در آن مثال‌زدنی است. در اینجا 5 دلیل به شما می‌دهیم که تماشای شاهکار صنعت سریال‌سازی امریکا را، از همین امشب آغاز کنید.
- 6 شخصیت سریال پسران که در ژن وی هم حضور دارند
- 10 سریال جنایی بریتانیایی که دست کم گرفته شدند
- این روزها همه لوکی را دوست دارند، شما چطور؟
1- فیلمنامه‌ای که در 62 اپیزود، لحظه‌ای انسجامش را از دست نمی‌دهد
داستان «برکینگ بد» به طور بیرحمانه‌ای صادقانه نوشته شده‌است و در طول 62 اپیزود سریال، انسجام خود را حفظ می‌کند. رویدادهای داستان از قسمت اول تا قسمت آخر با دقت زیاد کنار هم چیده شده‌است. در این سریال ممکن است شاهد اتفاقی نباشید که شوکه‌تان کند. در عوض تمام نقاط کلیدی داستان طوری سر جای خودشان تنظیم شده‌اند، که تماشاگر هرگز سردرگم نمی‌شود و در مسیر می‌ماند. همین ویژگی یکی از دلایلی است، که شما را به تماشای قسمت‌های بعدی بریکینگ بد وابسته می‌کند. البته لحظات زیادی در این سریال وجود دارد که مخاطب غافلگیر می‌شود؛ مانند همان سکانسی که در آن در کمتر از دو دقیقه یکی از اعضای تیم خلاف تصمیم می‌گیرد به یک بچه بی‌گناه شلیک کند. یکی از دلایل موفقیت فیلمنامه «برکینگ بد»، این است که نقاط عطفی که در روند داستان وجود دارد، به خوبی تراز شده‌است. مخاطب در این روایت خیلی آهسته و پیوسته به یک مکاشفه پیچ در پیچ که با ظرافت تمام برای مخاطب طراحی شده‌است و او را در هیجان مطلق نگه می‌دارد، وارد می‌شود. شاید به همین دلیل است که قسمت یکی به آخر مانده این سریال، قسمت محبوب مخاطبان و از نظر منتقدان بهترین اپیزودی است که در تاریخ سینما و تلوزیون نوشته شده‌است.
2- تحول جذاب و منطقی شخصیت‌ها
«والتر وایت» که یک معلم ساده شیمی در دبیرستان است، به «هایزنبرگ» شاه‌مهره تیم تولید موادمخدر تبدیل می‌شود. همچنین مخاطب در این سریال شاهد تحولات زیادی در شخصیت شاگرد قدیمی و همدست او «جسی پینکمن» است، که از یک موادفروش ساده خیابانی به عضوی از کارتل موادمخدر تبدیل می‌شود. «برکینگ بد» شخصیت‌هایش را به روشی بسیار جذاب متحول می‌کند. شما هر چیزی را درباره «برکینگ بد» گوگل کنید، در نتایج جستجو تصویر «برایان کرانستون» را با موهای تراشیده و ریش مدل فرانسوی و در کل ظاهر خشن می‌بینید. اما در فصل اول این سریال، او به شکل یک معلم میان‌سال اهل خانواده که لباس‌های رنگ روشن می‌پوشد، دیده می‌شود. در طول فصل‌های سریال، این وجهه خشن و ترسناک شخصیت اصلی پررنگ می‌شود. چراکه او به مرور زمان پول زیادی به دست می‌آورد و از خانواده‌اش فاصله می‌گیرد، تا به عنوان یک تولیدکننده متافتامین روی مهارتش تمرکز کند. در انتهای فصل دوم سریال، «والتر وایت» فقط سایه کمرنگی از شخصیت قبلی خود دارد و در انتها کاملا به یک آدم دیگر تبدیل می‌شود. این تغییر هم ظاهری است و هم رفتاری. یعنی حتی نوع حرف زدن او در زمان شروع سریال با پایان آن از زمین تا آسمان فرق دارد. همچنین «جسی پینکمن»، «هنک شریدر» و تقریبا هر شخصیت دیگری در این سریال به نوعی به خاطر اتفاقاتی که در زندگی آنها طوفان به پا می‌کند، دچار تغییرات اساسی می‌شوند.
3- خداحافظی در اوج
سازندگان سریال‌های امریکایی میل زیادی دارند، که داستان را کش دهند و هر سال فصل جدیدی از آن منتشر کنند. البته این فقط مشکل سریال‌ها نیست. خیلی از سازندگان نمایش‌های تلوزیونی هم بی‌شمار اپیزود تولید می‌کنند، که فقط یک فصل دیگر به برنامه‌شان اضافه شود. شبکه «ای‌ا‌م‌سی» این اشتباه را درباره «بریکینگ بد» مرتکب نشد. همه داستان این سریال در 5 فصل 13 قسمتی جمع می‌شود. البته فصل اول این سریال 7 قسمت و فصل آخر آن 16 قسمت دارد. در پایان این 62 اپیزود، تماشاگر با دیدن سکانس‌های میخکوب‌کننده، فراموش‌نشدنی و در عین حال رضایت‌بخش با سریال خداحافظی می‌کند. اتفاقی که به ندرت در سریالی رخ می‌دهد.
4- توجه دیوانه‌کننده به جزییات
«برکینگ بد» توسط افراد درجه یکی ساخته شده‌است. در این سریال دنیای مواد مخدر کاملا علمی و با جزییات دقیق به تصویر کشده شده‌است. اطلاعات این فیلم آنقدر دقیق است، که چیزهای زیادی می‌توان از آن یاد گرفت. البته ما اصلا به شما توصیه نمی‌کنیم، که با دیدن این سریال پیگیر درست کردن متافتامین شوید. سازندگان این سریال از توصیه کارشناسان در دانشگاه برای نشان دادن فرآیند دقیق تولید این ماده استفاده کرده‌اند. اما در عین حال یک مرحله اساسی در ساخت این ماده از فرآیند تولید که در سریال نشان داده می‌شود، حذف شده‌است تا مبادا کسی دانش کامل تهیه این ماده را به دست آورد.
5- شروع خوب، روند خوب و پایان خوب
بیشتر سریال‌ها در فصل‌های اول تحسین مخاطبان و منتقدان را دریافت کرده و به همین تعریف و تمجیدها تکیه می‌کنند. در نتیجه تمرکز بر پایان‌بندی رضایت‌بخشی که مخاطبان انتظار دارند، به دست فراموشی سپرده می‌شود. سریال «بازی تاج و تخت» یک نمونه بارز از این نمونه سریال‌ها است. «برکینگ بد» نه تنها یک پایان‌بندی قدرتمند دارد، بلکه همه قسمت‌های قبل و ماقبل آخر را به همان اندازه شگفت‌انگیز ارائه می‌دهد. قسمت ماقبل آخر این سریال به عنوان بهترین اپیزود سریالی در تاریخ تلوزیون انتخاب شده و جوایز امی متعددی را از آن خود کرده‌است. این اپیزود توانسته امتیاز 10 از 10 را در رنکینگ IMDb به دست آورد. اپیزود پایانی «بریکینگ بد» هم به‌عنوان بهترین پایان‌بندی در همه سریال‌های تاریخ مورد ستایش قرار گرفته‌است. این پایان‌بندی به خوبی با موسیقی گروه «بدفینگر» که در آن استفاده شده، هماهنگ است.
منبع: Nsj