10 انیمیشن پیکسار که کودکان را می‌خندانند و بزرگسالان را می‌گریانند
استودیو انیمیشن‌سازی پیکسار همواره به لطف تولید فیلم‌هایی که کیفیت بسیار بالایی دارند، شناخته می‌شود. این کمپانی اولین بار «داستان اسباب‌بازی» را در سال 1995 منتشر کرد، که گیشه را به عنوان یک پدیده در دست گرفت. از آن زمان، پیکسار پیوسته فیلم‌هایی را خلق کرده‌است، که کودکان در هر سن و سالی عاشقش می‌شوند. با این وجود آثار پیکسار برای مخاطبان بزرگسال مفهوم عمیق‌تری دارد.
با وجود اینکه فیلم‌های پیکسار در دسته آثار سرگرم‌کننده سبک قرار می‌گیرند که بیشتر مناسب علاقمندان به آثاری مانند؛ «پپا پیگ» است، اما این کمپانی به سوژه‌های عمیق بزرگسالانه مانند؛ ترد شدن، سالخوردگی و از دست دادن عزیزان هم پرداخته‌است. این رویکرد موقعیت منحصربه‌فردی را ایجاد می‌کند، که در آن کودکان قهقه می‌زنند و بزرگسالان اشک می‌ریزند.
در اینجا قرار است آثاری از کمپانی پیکسار را به شما معرفی کنیم، که همزمان روی لب کودکان خنده می‌آورد و بزرگسالان را متاثر می‌کند.
- 15 انیمیشن پیکسار از بدترین تا بهترین
- جذاب‌ترین پرنسس‌های دیزنی؛ زیبایی‌های دردسرساز
- 10 شرور انیمیشن‌های دیزنی که باید فیلم اختصاصی خودشان را داشته باشند
1- درون و بیرون (Inside Out)
در انیمیشن «درون و بیرون» احساسات درون ذهن یک کودک 11 ساله به نام «رایلی» که همراه با خانواده‌اش به یک شهر جدید نقل مکان کرده‌است، به تصویر کشیده می‌شود. احساسات «رایلی» یعنی خشم، انزجار، ترس، شادی و غم؛ در این فیلم به شکل شخصیت‌های حساسی نشان داده می‌شوند، که در مغز او زندگی کرده و روی رفتار او تأثیر می‌گذارند. «لوئیس بلک» در این فیلم صداگذاری شخصیت «خشم» را بر عهده داشته و بسیار خنده‌دار است. اما وقتی دوست خیالی «رایلی» یعنی «بینگ بونگ» وارد داستان می‌شود، همه چیز تغییر می‌کند. در انتهای فیلم «بینگ بونگ» یک فداکاری بزرگ می‌کند تا همه چیز به خوبی و خوشی تمام شود. در این صحنه بزرگسالان به سختی می‌توانند اشک‌های خود را بند آورند.
2- وال-ای (WALL-E)
قصه این فیلم صدها سال آینده را نشان می‌دهد که انسان‌ها زمین را چنان آلوده و پر از زباله کرده‌اند که دیگر امکان زندگی بر روی آن وجود ندارد. «وال-ای» که یک روبات است به زمین فرستاده می‌شود تا آن را پاکسازی کند. در این ماموریت «وال-ای» با روبات دیگری به نام «ایو» آشنا شده و هر دو عاشق یکدیگر می‌شوند. این شخصیت‌های رباتی بامزه، بچه‌های کوچک شما را مسحور می‌کنند، در حالی که شما به عنوان والدین، فقط می‌توانید در حسرتی عمیق فرو روید که چطور انسان می‌تواند این سیاره را به تلی از پلاستیک، پوشک‌های یکبار مصرف و قوطی‌های نوشابه تبدیل کند.
3- بالا (Up)
این فیلم بیشتر از اینکه به کودکان متعهد باشد، انگار برای مخاطبان بزرگسال ساخته شده‌است. با این وجود «بالا» حرف‌های زیادی برای گفتن به کودکان دارد و آنها را به خوبی سرگرم می‌کند. 5 دقیقه اول این فیلم شما را به هق هق گریه می‌اندازد و اگر در مقابل آن مقاومت کنید، حتما در 5 دقیقه دوم این اتفاق می‌افتد. اگر می‌خواهید به کودکانتان درس زندگی دهید و با مفاهیمی مانند؛ بچه‌دار نشدن، از بین رفتن رویاها و پیش رفتن به سوی مرگ آشنایشان کنید، انیمیشن «بالا» به کارتان می‌آید.
4- کوکو (Coco)
«کوکو» درباره یک پسربچه 12 ساله است که به طور تصادفی به دنیای پس از مرگ وارد شده و جد پدربزرگ خود را ملاقات می‌کند. اما چیزی که در این داستان بزرگسالان را متاثر می‌کند، مفهوم از دست دادن عزیزان است. پس حین تماشای این فیم درحالیکه کودکان با فرهنگ مکزیک آشنا می‌شوند، بزرگسالان به یاد فامیلی که ممکن است سال‌ها پیش از دست داده‌باشند، هق هق گریه سر می‌دهند.
5- داستان اسباب‌بازی 2 (Toy Story 2)
روایت «داستان اسباب‌بازی» متاثرکننده است و خیلی‌ها معتقدند که اپیزود سوم این مجموعه از دیگر اپیزودها غمگین‌تر است. اما در اینجا ما روی اپیزود دوم این مجموعه تمرکز داریم. در یک سکانس از «داستان اسباب‌بازی‌ها 2» فلش بکی به گذشته وجود دارد که در آن «جسی» که یک عروسک دختر گاوچران است، دیگر موردعلاقه صاحب خود که وارد سنین نوجوانی شده‌است، نیست. همه ما از یک سنی به بعد علاقه شدید خود به اسباب‌بازی‌هایمان را از دست داده‌ایم. با این وجود در این فیلم شکاف عمیقی که به تدریج بین عروسک دختر گاوچران و جسی به وجود می‌آید از نگاه «جسی» بسیار اندوهناک است.
6-دایناسور خوب (The Good Dinosaur)
کسی که یکی از والدینش را در اثر بلایای طبیعی از دست داده‌است، درصورتیکه فرزند کوچکش از او بخواهد که «دایناسور خوب» را برایش پخش کند، باید جوانب آن را در نظر بگیرد. این فیلم برای بچه‌ها نمایش زندگی موجودات ماقبل تاریخ بامزه و سرگرم‌کننده است، اما بزرگسالان را به گریه می‌اندازد. به خصوص افرادی که پدر یا مادر خود را در بلایای طبیعی از دست داده‌اند، این فیلم خاطرات غم‌انگیزی را برایشان زنده می‌کند.
7- در جستجوی نمو (Finding Nemo)
اگر کمپانی پیکسار بخواهد نامش را تغییر دهد، بهترین انتخاب «استودیو انیمیشن از دست دادن پدر و مادر» است! در فیلم‌های پیکسار مضمون از دست دادن پدر و مادر زیاد دیده می‌شود. «در جستجوی نمو» هم از این قاعده مستثنی نیست و همان ابتدای آن، اتفاق از دست دادن والدین به تصویر کشیده می‌شود. شخصیت‌های زیادی در فیلم و انیمیشن کودک مانند «بامبی»، فقط با یکی از والدین خود بزرگ شده و برای سال‌ها کودکان را سرگرم کرده‌اند. با این وجود اگر این فیلم را به عنوان یک مخاطب بزرگسال ندیده‌اید، به شما هشدار می‌دهیم که اگر پدر یا مادر خود را از دست داده‌اید، متاثر خواهید شد. به خصوص اگر «ماهی باراکودا» مسئول مرگ والدینتان باشد.
8- روح (Soul)
«روح» در طول همه‌گیری کووید 19 منتشر شد، بنابراین اکران سینمایی نشد و مستقیم در پلتفرم استریم دیزنی به نمایش درآمد. البته این به نفع تماشاگران بزرگسال شد چون توانستند با فاصله‌گیری اجتماعی در کنار کودکانشان، راحت حین تماشای فیلم گریه کنند. داستان این فیلم درباره یک نوازنده جز در حالت اغما است، که تلاش می‌کند روحش را به بدنش بازگرداند. تم این فیلم که در بسیاری از فیلم‌های پیکسار دیده می‌شود، درباره یک انسان گمشده است که سعی می‌کند به دنیای آشنای خود بازگردد. بچه‌ها این فیلم را خنده‌دار می‌دانند، درحالیکه بزرگسالان به یاد آسیب‌های احتمالی دوران کودکی خود می‌افتند.
9- لوکا (Luca)
«لوکا» هم مانند «روح» به دلیل همه‌گیری کووید 19 اکران سینمایی نداشت. این فیلم داستان یک هیولای دریایی است، که وقتی خشک می‌شود به شکل یک پسر درمی‌آید. «لوکا» حاوی مضامین جدایی از خانواده و ضعیف‌کشی است، که هر دو می‌توانند موضوعات دردناک‌تری برای والدین باشند تا بچه‌ها. البته به عنوان والدین می‌توانید از تصویر زیبای ساحل‌های ایتالیا لذت ببرید، اما در عین حال ممکن است هق هق گریه سر دهید.
10- افسون (Encanto)
از نظر فنی، «افسون» در این لیست جایی ندارد؛ چون محصول پیکسار نیست. این فیلم توسط استودیو انیمیشن والت دیزنی منتشر شده‌است. به هر حال ما این فیلم هم معرفی می‌کنیم چون بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در هنگام تماشای این فیلم کودکانتان درحالیکه ترانه «ما درباره برونو صحبت نمی‌کنیم» را می‌خوانند، به طور پیوسته می‌خندند. با این وجود به تصویر کشیدن درگیری‌های خانوادگی، آسیب‌های نسل‌های مختلف و انتظارات غیرواقعی والدین از فرزندان، شما را اول به دستمال کلینیکس، سپس دستمال ضخیم‌تری مانند دستمال توالت و در نهایت به حوله برای پاک کردن اشک‌هایتان محتاج می‌کند. شاید این فیلم اثر پیکسار نباشد، اما لحن فیلم‌های پیکسار را داشته و بزرگسالان آسیب‌دیده را به شدت تحت تاثر قرار می‌دهد.
منبع: mediafeed
