تقریباً همهی گوشیها و ساعتهای هوشمند امروزی با فناوری NFC تجهیز شدهاند. چه بدانید یا ندانید اما احتمالاً اسکنر NFC گوشی شما در حال حاضر فعال است؛ اما اصلا نگران نباشید، چون تراشه NFC در گوشی شما یک اسکنر فعال نیست که تا زمانی که آن را در فاصلهای از چند اینچ با یک دستگاه یا تگ NFC دیگر نگه دارید، کاری انجام نمیدهد. همانطور که بسیاری از ویژگیهای گوشی شما در پسزمینه فعال هستند بدون اینکه در جریان باشید، تا وقتی که به آنها نیاز پیدا نکنید سر و کله آنها پیدا نمیشود، تا وقتی نیاز باشد، اگر تاکنون از Apple Pay، Google Pay یا Samsung Pay استفاده کردهاید، به احتمال زیاد از ویژگی NFC در گوشیتان بهره بردهاید یا شاید هم در یک روز آفتابی به یک کافه جذاب رفتهاید و آنها به شما گفتهاند که به وسیله NFC میتوانید منو و سفارشات خود را پیگیری کنید. با این حال، NFC میتواند خیلی بیشتر از این ها میتواند کاربردی باشد و در زندگی روزمره ما اثر بگذارد در ادامه مقاله NFC چیست، همه چیز درباره NFC را برای شما توضیح میدهیم، با مجله مایکت همراه باشید.
- آموزش پاک کردن حافظه پنهان برنامههای اندرویدی
- هوش مصنوعی و مشکل حفظ حریم شخصی
- مقایسه هدست واقعیت ترکیبی Apple Vision Pro و Meta Quest 3
NFC چیست و چه کاربردهایی دارد؟
NFC که مخفف ارتباطات میدان نزدیک است، یک فناوری مدرن بوده که به دستگاههایی مانند گوشیها و ساعتهای هوشمند امکان مبادلهی بیتهای کوچک اطلاعات با سایر دستگاههاNFC را در فواصل نسبتاً کوتاه ممکن میسازد. فناوری NFC به شدت به فرکانس رادیویی (RFID) شباهت دارد که به طور معمول در کارتهای امنیتی و کلیدهای کوچک استفاده میشود که احتمالاً قبلاً برای ورود به دفتر یا باشگاه خود استفاده کردهاید. در واقع، NFC نسلی جدیدتر از RFID است که ویژگیهای پیشرفتهتر و امنیت بهتری ارائه میدهد، اما هنوز این دو فناوری در بسیاری از ویژگیها به شکل مشترک عمل می کنند و اگر تفاوت آنها را ندانید شاید این دو تکنولوژی را به جای یکدیگر بشناسید.
شاید مهمترین نکته این است که NFC نیازی به انجام مراحل پیچیدهای ندارد که پیش از این در هنگام کار با وای فای یا بلوتوث با آن سر و کله زدهاید. کاری که شما باید انجام دهید، فقط گوشیهوشمند خود را در فاصلهی حدود 10 تا 20 سانتی متری از یک دستگاه NFC دیگر قرار دهید؛ در این لحظه به شکل فوری شناسایی و آماده به کار شده و چه چیزی از این سادهتر؟
همانند اکثر فناوریهای نوظهور، برای NFC هم بسیاری از کاربردهای اولیه در نظر گرفته شده بود که هرگز به واقعیت نپیوست و محقق نشد. به عنوان مثال، گوگل ایدهی اندروید بیم (Android Beam) را برای تبادل دادهها بین گوشیهای هوشمند ارائه داد اما ، گوگل خیلی سریع متوجه شد که اکثر مردم نمیخواستند گوشیهایشان را برای انتقال عکسها و ویدئوها از طریق اتصال NFC که نسبتاً کند است نزدیک به هم نگه دارند. این تکنولوژی به وسیله Fast Share، که بعدها به نام Nearby Share تغییر نام داد از بلوتوث و وایفای استفاده میکند و دارای برد بهتر و سرعت انتقال بالاتری است، جایگزین شد و خیلی زود ان اف سی جای خودش را به رقیب های پر سرعتتری داد.
شما با استفاده از NFC میتوانید با ایجاد یک ارتباط رادیویی ما بین دو دستگاهی که از این تکنولوژی پشتیبانی میکنند، فایل ها و یا سیگنال ها را رد و بدل کنید و به این شکل دستگاه هایی که در فاصله کمی از یکدیگر قرار دارند به وسیله NFC یک ارتباط بین آنها ایجاد میشود که کاربردهای مختلفی در گوشیهای هوشمند و حتی خدمات پرداخت دارد.
یک قابلیت کاربردی در گوشیهای موبایل مدرن
بعد از آرامشدن هیاهوی اولیه داشتن NFC در گوشیهای هوشمند، شرکتها شروع به تمرکز بر روی کاربردهای عملیتر کردند که این فناوری استفاده های بهتری داشته باشند. به عنوان مثال، کارتهای پرداخت و تگهای امنیتی از سالها قبل از RFID استفاده میکردند و از آنجا که NFC بر پایهی همان ساخته شده بود، به عنوان یک جایگزین مناسب معرفی و در گوشیهای هوشمند مدرن قرار گرفت.
محبوبترین کاربرد NFC برای پرداختهای موبایلی است که به آن اشاره کردیم. در حالی که بیشتر اروپا و کانادا قبلاً از کارتهای پرداخت بدون تماس فیزیکی استفاده میکردند، این ایده به طور واقعی در ایالات متحده آمریکا جواب نداده و در حال حاضر هنوز به شکل رایج در نیامده است. بنابراین، وقتی اپل در سال ۲۰۱۴ Apple Pay را رونمایی کرد، واقعاً یک تکنولوژی انقلابی معرفی شد که به نظر میآمد قرار است همه چیز را تغییر دهد. راستش را بخواهید بد نیست بدانید که راهحل پرداخت موبایل گوگل در واقع از Apple Pay دو سال قدیمیتر بود، اما شرکت بزرگ اپل به عنوان تولید کننده آیفون تلاش بیشتری برای بازاریابی Apple Pay و قانونگذاری بانکها و شرکتهای کارت اعتباری انجام داد و نتیجه این بود که پرداختهای موبایلی شروع به رشد قابل ملاحظه ای کردند.
حتی در کشورهایی که کارتهای بدون تماس قبلاً به عنوان یک فرایند رایج شناخته شده بودند، Apple Pay و Google Pay چیزی را ارائه میدادند که کارتهای فیزیکی قادر به انجام آن نبودند: امنیت و حریم خصوصی به مراتب بهتر. در حالی که هر کسی که از کارت اعتباری فیزیکی استفاده میکرد به راحتی در معرض خطر بود و هرکسی میتوانست کارت او را در صورتی مفقودی یا گم شدن پیدا کند و در بعضی از موارد هم سو استفادههایی انجام دهد. برای استفاده از کارت پرداخت موبایلی نیاز است که گوشی هوشمند خود را قبل از استفاده از آن قفل کنید. این به طور عمومی به معنای وارد کردن کد عبور یا استفاده از اسکنر اثر انگشت یا ویژگیهای تشخیص چهره میشود که همگی امنیت بالایی دارند. این ویژگی همچنین به فروشندگان و بانکها اجازه میدهد محدودیتهای تراکنش را برای پرداختهای موبایلی تایید شده حذف کنند زیرا خطر تقلب از کارت اعتباری یا کارتهای بانکی مسروقه کاهش مییابد و به دلیل اینکه امنیت افزایش پیداکرده خیال مخاطبین هم از این موضوع راحت است.
استفاده از ساعت هوشمند برای پرداخت الکترونیکی
امروزه پرداختهای موبایلی آنی و بدون نیاز به تماس فیزیکی تقریبا در هر گوشی موبایلی که از کیف پول اپل، گوگل و حتی سامسونگ پشتیبانی کند در دسترس است و حتی شما به وسیله ساعت های هوشمند خودتان هم میتوانید این کار را انجام دهید. در واقع، از زمان عرضهی اولین اپل واچ در سال ۲۰۱۵، اپل پرداختهای موبایلی NFC را در دستبندهای هوشمند خود ارائه کرده است که بدون نیاز به تلفن همراه میتوانید از NFC استفاده کنید.
به طور کلی، کافیست گوشی یا ساعت هوشمند خود را نزدیک ترمینال پرداخت قرار دهید و سپس با دنبال کردن دستورالعملها روی صفحه تراکنش را تایید کنید. گوشیهای هوشمند نیاز به تایید هویت شما با گذرواژه یا ویژگی بیومتریک دارند؛ به طور عمومی، ساعتهای هوشمند به این مرحله اضافی نیاز ندارند زیرا میتوانند تشخیص دهند که ساعت روی مچ شما بسته شده و نیازی به تایید اضافه نیست.
پرداخت به وسیله کیف پول های اپل، گوگل و سامسونگ
هرچند که کیف پول گوگل و سامسونگ گزینههای داخلی بر روی گوشیهای هوشمند اندروید مناسب و ساعتهای هوشمند سیستمعامل Wear OS هستند، اما این تنها راههای موجود برای انجام پرداختهای NFC نیستند. اپلیکیشنهای بانکی میتوانند بهطور مستقیم به سختافزار NFC دسترسی پیدا کنند تا خدمات پرداخت موبایلی خود را ارائه دهند. متاسفانه، این به این معناست که برخی از موسسات مالی این مسیر را انتخاب کردهاند تا به جای پذیرفتن کیف پول گوگل که بیشتر استفاده میشود، شما را مجبور به باز کردن برنامه خاص آنها میکنند هنگامی که میخواهید پرداختی انجام دهید. البته برنامههای ایرانی از این ویژگی استفاده نمیکنند اما در گذشته یک خبر منتشر شده بود که شما به وسیله اپلیکیشن آپ میتوانستید بدون نیاز به تماس فیزیکی پرداخت بلیط مترو و… را انجام دهید.
با استفاده از قدرت آیفون، اپل امکانات پرداخت به وسیله تراشه NFC را به گونهای محدود کرده که فقط میتوانید با Apple Pay آن را استفاده کنید و به شکل انحصاری برای کاربران آی او اس و سیستم عاملهای اپل در دسترس بوده.
اپلیکیشنهای کیف پول اپل و گوگل نه تنها برای کارتهای اعتباری و بانکی هستند و مجموعه متنوعی از ویژگیها را دارند، بلکه آنها همچنین کارتهای وفاداری، بلیتها،و حتی کارتهای مسیریابی را نیز ذخیره میکنند. اگرچه بیشتر اینها هنوز هم با بارکدهای قابل مشاهده کار میکنند، برخی از آنها، مانند کارتهای مسیریابی، همچنین میتوانند برای انجام پرداختها در ترمینالها NFC قابلیت داشته باشند که با اسکن کردن گوشی هوشمند یا ساعت هوشمندتان، سریع و آسان و بدون وقفه سوار اتوبوس شوید، البته این ویژگیها در ایران برای کاربران ایرانی در دسترس نیست.
کاربردهای NFC
همان طور که گفتیم شما می توانید از NFC توقع کاربردهای مختلفی داشته باشید که لیست آن را در اینجا برایتان آماده کردهایم، البته با توجه به اینکه هنوز این تکنولوژی در ایران رایج نیست ممکن است که برای استفاده از موارد گفته شده با چالش هایی روبرو شوید.
- پرداختهای الکترونیکی
- پرینت عکسها با سرعت بالا
- انتقال تصویر از موبایل به تلویزیون
- ارتباط با یک دستگاه دیگر که از این تکنولوژی پشتیبانی میکند
- شارژ گجتهای هوشمند به شکل بیسیم
- انتقال صدا به اسپیکرهایی که NFC دارند
- خرید بلیط وسایل نقلیه عمومی
در این مقاله سعی کردیم نگاهی به NFC و تاریخچه آن بیندازیم و برخی از کاربردهای رایج این تکنولوژی را به شما بگوییم، اگر از خواندن این مقاله لذت بردهاید بد نیست که نگاهی به مقالات دیگر مجله مایکت بیندازید و از آخرین اخبار و اطلاعات دنیای تکنولوژی مطلع شوید.
منبع: digitaltrends