بدترین فیلم‌های زامبی تمام دوران؛ از زامبی‌های فضایی تا مرده‌ها نمی‌میرند

فیلم‌های زامبی‌محور معمولا طرفداران خاص و دوآتشه‌ای دارند که حتی گاهی نسخه‌های متوسط آن‌ها را هم با اشتیاق تماشا می‌کنند. زامبی‌دوست‌ها معتقدند که تماشای تلاش انسان‌ها برای زنده ماندن در برابر انبوهی از هیولاهای بی‌مغز و مرده‌های متحرک که گاهی اوقات به کشتار و خونریزی و جویدن گوشت انسان ختم می‌شود و قرار گرفتن در یک موقعیت آخرالزمانی مملو از جنازه‌های زنده ذاتا جالب است. شاید گفتن اینکه زامبی‌ها از میان هیولاهای ترسناک سینما واقع‌گرایانه‌ترند اغراغ‌آمیز باشد، اما قطعا قابل درک‌تر هستند. چرا که وقتی موجودات آلوده به ویروس زامبی را می‌بینیم که می‌توانند هرکسی را گرفتار کنند کمی رنگ واقعیت می‌گیرند. به هر حال، تمام اینها به این معنی است که بسیاری از فیلم‌های زامبی صرفا به دلیل اینکه این هیولاها را در خود دارند جذابند. بنابراین یک فیلم ترسناک زامبی‌محور به ندرت ناموفق از آب در می‌آید. اما حتی اگر از آن دسته طرفدارانی هستید که چشم بسته فیلم‌های زامبی را دوست دارید، بدترین عناوینی که در ادامه نام بردیم نظرتان را عوض خواهد کرد!

12. مرده‌ها نمی‌میرند (The Dead Don’t Die)

the-dead-dont-die

جیم جارموش مطمئنا کارگردانی نیست که دوست‌داران نوپای سینما او را بشناسند. فیلم‌های جارموش بسیار خاص هستند و پاسخوگی هر سلیقه‌ای نخواهند بود. این ادعا در مورد مرده‌ها نمی‌میرند، یک فیلم پرستاره که وعده یک فیلم زامبی خنده‌دار را داده بود صدق می‌کند. داستان این فیلم حول یک شهر کوچک می‌چرخد که با شیوع ناگهانی ویروس زامبی روبرو می‌شود. مرده‌ها نمی‌میرند آنقدر احمقانه است که دیگر کسالت‌بار می‌شود.

بازیگران در ایفای نقش‌هایشان موفق هستند و سبک بی‌پروا و همیشگی جارموش هم در این فیلم تکرار شده است. با این حال لحظات طنز آن اندک است و اغلب زیر بار کم‌جان لح-ظات احساسی دفن می‌شود. علاوه بر این فیلم مرده‌ها نمی‌میرند به عنوان یک کمدی ترسناک نیز شکست می‌خورد و در عوض هیجان‌های سطحی ارائه می‌دهد که نه جالب هستند و نه به خصوص سرگرم‌کننده. مرده‌ها نمی‌میرند بیشتر ناامیدکننده است تا وحشتناک و یکی از ضعیف‌ترین آثار جارموش هم شناخته می‌شود.

آیکون فیلم مرده ها نمی‌میرند The Dead Don't Die
فیلم

مرده ها نمی‌میرند

The Dead Don’t Die

تماشای فیلم مرده ها نمی‌میرند

11. زامبی‌های گردن‌قرمز (Redneck Zombies)

redneck-zombies

با عنوانی همچون زامبی‌های گردن‌قرمز بسختی می‌توان انتظار فیلمی ارزشمند و تماشایی داشت. داستان مربوط به یک بشکه زباله رادیواکتیو است که گروهی از کشاورزان را به زامبی‌های خشمگین تبدیل می‌کند و آن‌ها هم هر کسی را که سر راهشان قرار بگیرد نابود می‌کنند. با تمام ضعف‌هایی که به زامبی‌های گردن‌قرمز وارد است، احمقانه‌ترین لحظات فیلم حداقل حساب‌شده به نظر می‌رسد؛ آن‌ها لزوما موفق نیستند، اما به نظر تصادفی یا محصول یک کارگردانی ضعیف نمی‌آیند. افسوس که برخلاف فیلم‌های ترسناک درجه B دیگر، زامبی‌های گردن‌قرمز به اندازه کافی خنده‌دار نیست که بتواند خودش را از این فهرست جدا کند. بسیاری مطمئنا چند لحظه‌ی قابل تماشا در آن پیدا خواهند کرد، اما به عنوان یک فیلم در ژانر مقدس زامبی، زامبی‌های گردن‌قرمز خسته‌کننده و تا حد زیادی فراموش‌شدنی است.

10. هولوکاست زامبی (Zombie Holocaust)

zombie-holocaust

هولوکاست زامبی با یک ترکیب تقریبا مضحک از ژانرهای آدمخواری و زامبی یکی از بدترین فیلم‌های دهه 80 است. داستان درباره یک انسان‌شناس و شریک زندگی‌اش است که به جزیره‌ای پر از آدمخوار می‌روند و یک دانشمند دیوانه را می‌بینند که در آنجا زامبی خلق می‌کند. هولوکاست زامبی نه آنقدر شرم‌آور است که خاطره‌انگیز باشد و نه آنقدر تکان‌دهنده که تاثیرگذار باشد. در عوض فقط احمقانه است، با طرحی مضحک که اگر انبوهی از خون و گوشت متلاشی روی صفحه پخش نمی‌شد، کاملا خنده دار بود. هولوکاست زامبی حتی در زمان خودش هم خسته‌کننده بود و هیچ چیز جدید مهیج و ترسناکی ارائه نمی‌داد. آنچه باقی می‌ماند تلاشی پوچ است که فقط وفادارترین طرفداران سینمای ایتالیا و سینمای وحشت را سرگرم خواهد کرد.

9. خاطرات مردگان (Diary of the Dead)

diary-of-the-dead

اول از همه اگر جورج رومرو در سال 1968 فیلم شب مردگان زنده (Night of the Living Dead) را نساخته بود، شاید ژانر زامبی وجود نداشت و به همین دلیل او همیشه یک چهره قابل احترام در سینمای وحشت باقی خواهد ماند. او پس از سال 1968 چندین بار به این زیرژانر بازگشت و در نهایت شش فیلم بلند دیگر با عنوان مردگان ساخت که هر کدام سعی داشتند کاری کمی متفاوت از قبلی انجام دهند.

برای فیلم خاطرات مردگان در سال 2007، رومرو سعی کرد ژانرهای زامبی و ویدیوهای یافت‌شده را ترکیب کند. نتایج چنین خلاقیتی گاهی جالب، اما اغلب آشفته بود. متاسفانه این فیلم یکی از آثار ضعیف کارگردان است، اما حداقل ایده جدیدی داشت و برخی از نقش‌آفرینی‌ها هم قابل تحسین هستند. با تمام این‌ها خاطرات مردگان هرگز به عنوان فیلم زامبی مورد علاقه هیچکس رتبه‌بندی نخواهد شد.

8. بقای مردگان (Survival of the Dead)

survival-of-the-dead

نمی‌توان خاطرات مردگان را بدترین فیلم زامبی جورج رومرو نامید، زیرا این عنوان باید به بقای مردگان تعلق بگیرد که تنها دو سال بعد منتشر شد. متاسفانه این آخرین فیلمی بود که رومرو ساخت و در سال 2017 درگذشت. حتی با اینکه این فیلم یک خداحافظی ناخواسته از رومرو با مشهورترین فیلم‌هایش به مشار می‌رود، اما هنوز هم ارزش دوباره دیدن ندارد، حتی برای طرفداران سرسخت فرنچایز مردگان. بقای مردگان در یک جزیره اتفاق می‌افتد و درگیری بین دو خانواده را به تصویر می‌کشد که به و.اسطه یک بیماری اپیدمی به زامبی تبدیل و برای بقای خود با یکدیگر درگیر می‌شوند. این فیلم اصلا خوش‌ساخت نیست و به جز چند لحظه خشونت‌آمیز و خون‌بار، کسالت‌آور و خسته‌کننده به نظر می‌رسد.

آیکون فیلم بقای مردگان Survival of the Dead
فیلم

بقای مردگان

Survival of the Dead

تماشای فیلم بقای مردگان

7. رزیدنت اویل: قسمت پایانی (Resident Evil: The Final Chapter)

resident-evil-the-final-chapter

کسانی که به دنبال وحشت و یک فیلم ترسناک هستند، در رزیدنت اویل: قسمت پایانی چیز زیادی پیدا نخواهند کرد، زیرا حتی با استانداردهای سری فیلم‌های رزیدنت اویل هم این فیلم بسیار احمقانه است. با این حال، این مجموعه در طول شش قسمت یک داستان پیوسته را روایت کرد که به طور آزادانه بر اساس سری بازی‌های ویدیویی به همین نام ساخته شده بود و این یک ویژگی مثبت است که باید در نظر گرفته شود.

واضح است که این فیلم‌ها برای بخشی از مخاطبان جذابیت دارند. در این فیلم چند اکشن زامبی‌محور وجود دارد که می‌توان به آن اشاره کرد اما در نهایت هیچ ویژگی قابل توجه و نکته مثبتی در آن پیدا نمی‌شود. بخش‌های دیگر فیلم خیلی خوب عمل نمی‌کنند و تماشای آن ساده نیست. تنها باید خوشحال بود که همانطور که عنوانش نشان می‌دهد، قسمت پایانی است (حداقل برای سریال اصلی) و شاهد فاجعه‌ی بدتری نخواهیم بود.

آیکون فیلم رزیدنت اویل: قسمت پایانی Resident Evil: The Final Chapter
فیلم

رزیدنت اویل: قسمت پایانی

Resident Evil: The Final Chapter

تماشای فیلم رزیدنت اویل: قسمت پایانی

6. دریاچه زامبی (Zombie Lake)

zombie-lake

فیلم کم‌هزینه‌ی دریاچه زامبی شلوغ، عجیب و تا حدودی بدنام است. کسانی که طرفدار پروپاقرص فیلم‌های زامبی نیستند، احتمالا از وجود این فیلم حتی خبر هم ندارند. این فیلم از گور فراموشی برخاسته است و اگرچه زامبی‌های فیلم نمی‌توانند واقعا شما را بخورند اما به راحتی سلول‌های مغزتان را از فرط مسخره بودن نابود می‌کنند. طرح اصلی دریاچه زامبی شامل سربازان نازی است که در کف دریاچه فرانسه دراز کشیده‌اند و به زندگی بازمی‌گردند، و به طور قابل پیش‌بینی کسانی را که نزدیک دریاچه باشند می‌ترسانند. شاید تماشای یک فیلم زامبی فرانسوی کمی تازگی داشته باشد (در دهه‌های 1970 و 1980 بیشتر در ایتالیا تولید می‌شدند)، اما چیزهای بی‌مزه و احمقانه زیادی در این فیلم وجود دارد. تنها کسانی که تحمل بالایی برای تماشای یک اثر بی‌ارزش دارند می‌توانند تا آخر آن را ببینند.

5. روز مردگان (Day of the Dead)

day-of-the-dead

فیلم روز مردگان محصول سال 1985 یک فیلم زامبی استثنایی خشن و خفقان‌آور است که از سطح خشونت دیده شده در اکثر فیلم‌های ترسناک (حتی فیلم‌های با رتبه  R) فراتر می‌رود و یکی از آثار مورد احترام جورج رومرو است. تقریبا یک چهارم قرن بعد، بازسازی آن به شکل روز مردگان 2008 منتشر شد که یک نمونه بارز بازسازی ضعیف و شکست‌خورده است. موضوع اصلی در هر دو فیلم مشترک است و مبارزه ناامیدانه و خفقان‌آور برای زنده ماندن از شیوع زامبی‌ها را دنبال می‌کند، اما نسخه 2008 کند، تا حد زیادی کسل‌کننده و مملو از نقش‌آفرینی‌های ضعیف است، حتی با استانداردهای فیلم‌های ترسناک درجه B. وقتی نسخه بهتری وجود دارد و هنوز هم علی‌رغم سنش خوب عمل می‌کند، واقعا دلیلی برای بازسازی وجود ندارد که به هر شکل قابل تصوری بدتر است.

4. زامبی‌های فضایی (The Astro-Zombies)

the-astro-zombies

تنها افتخاری که نصیب فیلم زامبی‌های فضایی می‌شود این است که با فیلم شب مردگان زنده در یک سال اکران شد. اما در حالی که دومی یک کلاسیک کالت پیشگامانه است، زامبی‌های فضایی متاسفانه بسیار کسل‌کننده است و هرگز به اندازه نام جذابش موفق نمی‌شود. البته تا جایی که از فیلم‌های درجه B ترسناک و علمی-تخیلی می‌توان انتظار داشت کمی کشش دارد. زامبی‌های فضایی یک فیلم ترسناک کم‌بودجه است که یک دانشمند دیوانه را دنبال می‌کند که علاقه‌مند به احیا است و دائما با بدشانسی‌هایی روبرو می‌شود که او را با انواع مختلف دشمنان غیرمنتظره روبرو می‌کند، در حالی که همزمان با یک مامور سیا مواجه می‌شود. زامبی‌های فضایی تمام تلاشش را می‌کند تا سرگرم‌کننده شود، حداقل با استانداردهای فیلم‌های درجه B، اما تماشای آن تا آخر کار طاقت‌فرسایی است.

3. بازگشت مردگان زنده: نکروپولیس (Return of the Living Dead: Necropolis)

return-of-the-living-dead-necropolis

در حالی که بازگشت مردگان زنده در میان بهترین فیلم‌های درجه B منتشر شده در دهه 1980 قرار دارد، دنباله‌های آن معمولا به خوبی عمل نمی‌کنند، به ویژه وقتی صحبت از دو فیلم منتشر شده در سال 2005 می‌شود. اولین مورد نکروپولیس بود که حول گروهی از جوانان می‌چرخد که به طور تصادفی با تلاش برای کمک/نجات یک دوست، انبوهی از زامبی‌ها را آزاد می‌کنند و آن‌ها را مجبور به جنگیدن برای زندگی خود می‌کنند. علاوه بر وحشت زامبی، فیلم سعی می‌کند اکشن و در مواقعی هم خنده‌دار باشد. اما در کل نکروپولیس کلیشه‌ای است و همین مساله آن را کسالت‌آور می‌کند. 

2. بازگشت مردگان زنده: خوشی تا پای گور (Return of the Living Dead: Rave to the Grave)

return-of-the-living-dead-rave-to-the-grave

قبلا هم اشاره کردیم دو فیلم از فرنچایز بازگشت مردگان زنده در سال 2005 منتشر شد و هر دو به نوعی به یک دوگانه‌ی منفور تبدیل شدند. خوشی تا پای گور دومین عنوان و به طور کلی حتی بدتر از نکروپولیس بود. هرچند از عنوان آن توقع بیشتری می‌رود. خوشی تا پای گور درباره یک مهمانی هالووین است که به طرز خطرناکی از کنترل خارج می‌شود، آن هم به لطف ماده مخدری که در یک دانشگاه فروخته می‌شود و اساسا هر کسی که از آن استفاده کند را به زامبی تبدیل می‌کند. این یک فرضیه ساده برای یک فیلم کمدی ترسناک است. اما عجیب است که چقدر خوشی تا پای گور با وجود چنین پیش‌فرض ساده‌ای غیرقابل تحمل است. در نهایت این فیلم به عنوان یک داستان احمقانه باعث لبخندتان می‌شود اما به راحتی آن را فراموش می‌کنید.

1. خانه مردگان (House of the Dead)

house-of-the-dead

وقتی صحبت از فیلم‌های سرگرم‌کننده (یا حداقل گیج‌کننده) می‌شود، آویی بول فیلم‌های بدنام زیادی ساخته است و خانه‌ی مردگان در سال 2003 تنها یکی از آن‌ها است. داستان اینجا به عنوان نوعی پیش‌درآمد برای سری بازی‌های ویدیویی با همین نام عمل می‌کند و افراد مختلفی را در یک مهمانی رقص نشان می‌دهد که سعی می‌کنند پس از حمله‌ی ده‌ها زامبی زنده بمانند. این یعنی شباهت عجیبی با بازگشت مردگان زنده: خوشی تا پای گور دارد، اما حتی اگر از نظر فنی پیش از آن اکران می‌شد، باز هم عنوان بدترین فیلم زامبی را به خود اختصاص می‌داد. خانه مردگان از مشکلات فنی و تصمیمات گیج‌کننده رنج می‌برد، اما ممکن است چیزی مسحورکننده در مورد این فیلم افتضاح وجود داشته باشد. به همین دلیل ممکن است بدترین فیلم زامبی باشد، اما احتمالا سرگرم‌کننده‌تر از عناوین دیگری است که در این مطلب نام بردیم.

منبع: collider

خروج از نسخه موبایل