10 شخصیت کارتونی دهه 90 میلادی که ماندگار شدند
دهه 90 میلادی به‌عنوان دوران رنسانس انیمیشن شناخته میشود. یکی از دلایل این شکوفایی، ظهور شبکه‌هایی مانند نیکلودیون و کارتون نتورک بود که به‌طور تخصصی برای کودکان کارتون‌های باکیفیت می‌ساختند و پخش می‌کردند. در عین حال در همین دوران بود که انیمیشن از قالب صرفا کودکانه فاصله گرفت و با تولید مجموعه‌های انیمیشنی برای مخاطبان بزرگسال نشان داد که از انعطاف‌پذیری و تنوع بیشتری نسبت به گذشته برخوردار است.
طبیعتا با تولید مجموعه‌های انیمیشنی نمادین فراوان در این دوره، شخصیت‌های بسیاری توانستند جایگاه ماندگاری در فرهنگ عامه پیدا کنند. دلایل موفقیت این شخصیت‌ها از نگارش قوی و طراحی‌های ماندگار تا عوامل دیگر متفاوت است. این را هم نباید فراموش کرد که در برخی موارد، چند شخصیت به‌صورت گروهی معرفی شدند، چرا که تاثیر آن‌ها به‌عنوان یک گروه بسیار بیشتر از تاثیر فردیشان بود و نمی‌توان بدون اشاره به هر یک از آن‌ها درباره‌شان صحبت کرد. در ادامه 10 شخصیت کارتونی دهه 90 میلادی را نام بردیم که در فرهنگ عامه و دنیای انیمیشن ماندگار شدند.
10. تامی پیکلز در کارتون راگرتز (Rugrats)
تامی که پیش از موعد مقرر به دنیا آمد فرزند مخترع عجیب و غریبی به نام استو پیکلز (جک رایلی) و معلم مدرسه‌ای به نام دید (ملانی چارتوف) بود. او تا پیش از تولد برادرش دیل (تارا استرانگ)، کوچک‌ترین عضو در جمع دوستان والدینش به شمار می‌رفت. تامی در سن یک‌سالگی مهارت‌های فوق‌العاده‌ای از خود نشان می‌داد و اغلب دوستانش را در ماجراجویی‌های مختلف رهبری می‌کرد. با این حال به خاطر سن کم در درک دنیای اطرافش دچار مشکل بود؛ مشکلی که با اطلاعات نادرست و گمراه‌کننده‌ای که دخترعموی بزرگ‌ترش، آنجلیکا (شریل چیس) برای تفریح به او می‌داد بیشتر هم می‌شد.
کارتون راگرتز به موفقیت چشمگیری دست پیدا کرد، چرا که توانست اتفاقات روزمره را از دریچه نگاه یک کودک به ماجراجویی‌هایی بزرگ و هیجان‌انگیز تبدیل کند. در این میان، تامی قهرمان ایده‌آلی برای چنین روایتی بود. او کنجکاوی بی‌پایان دوران کودکی را در خود داشت و با روحیه‌ای مثبت و سرسختانه به استقبال هر مشکلی می‌رفت، حتی اگر همیشه راه‌حل آن را نمی‌دانست. تامی همچنین دوستی وفادار و همیشه آماده کمک به دیگران بود به‌ویژه بهترین دوستش چاکی (کریستین کاوانا و نانسی کارترایت) که معمولا عادت داشت در هر موقعیتی بدترین سناریو را تصور کند.
9. آرتور رید در کارتون آرتور (Arthur)
آرتور رید (مایکل یارموش) یک مورچه‌خوار جوان است که در دنیایی از حیوانات انسان‌نما زندگی می‌کند. با وجود تفاوت گونه‌ای، او با چالش‌هایی مواجه است که بسیاری از کودکان واقعی هم تجربه می‌کنند؛ مانند تلاش برای موفقیت در مدرسه، درگیری با خواهر کوچکش و گذراندن وقت با دوستانش. گاهی این مشکلات پیچیده‌تر از آن هستند که به‌نظر می‌رسند، اما آرتور همیشه از حمایت خانواده و دوستانش برخوردار است تا بتواند از دوران سخت عبور کند.
کارتون آرتور یکی از بهترین مجموعه‌های انیمیشنی برای کودکان محسوب میشود و یکی از دلایل اصلی این موفقیت، شخصیت خود آرتور است. او طوری طراحی شده بود که برای مخاطبان خردسال قابل درک و همذاتپنداری باشد، به همین خاطر هم دارای ضعف‌ها و ویژگی‌های انسانی واقع‌گرایانه‌ای بود؛ از جمله تردید به خود، رقابت‌های خواهر و برادری و اضطراب در برابر تغییرات. با این حال آرتور همیشه تلاش می‌کرد تا بر این مشکلات غلبه کند و کار درست را انجام دهد، حتی اگر مسیرش آسان نبود. تماشای موفقیت او به کودکان نشان می‌داد که آن‌ها هم می‌توانند با پیچیدگی‌های زندگی کنار بیایند و همین موضوع، جذابیتی ماندگار برای این مجموعه به همراه داشت.
8. پینکی و برین در کارتون پینکی و برین (Pinky and the Brain)
کارتون پینکی و برین که ابتدا به‌عنوان یک قصه‌ی کوتاه در انیمیشن یاکو و واکو (Animaniacs) دیده شد، پینکی (راب پالسِن) و برین (موریس لامارچ) را معرفی کرد که آنقدر محبوب شدند که اسپین‌آفی برای خود دریافت کردند. هر شب زمانی که آزمایشگاه اکمی بسته میشود، برین تلاش می‌کند یکی از نقشه‌های خود برای تسخیر جهان را عملی کند. پینکی هر آنچه می‌تواند انجام می‌دهد تا کمک کند و اگرچه نقشه همیشه در نهایت خراب میشود اما آن‌ها آماده‌اند که شب بعد دوباره تلاش کنند.
با شیمی شگفت‌انگیز و بازی‌های صوتی عالی به سختی می‌توان در برابر این دو موش مقاومت کرد. پینکی یک موش احمق است که به عنوان قطب‌نمای اخلاقی عمل می‌کند، در حالی که برین مسائل را با منطق حل می‌کند و در عین حال وقتی که موقعیت ایجاب می‌کند، چند شوخی خشک و بی‌روح هم می‌پراند. پالسِن و لامارچ هر دو صداپیشگان افسانه‌ای هستند و دوستی آن‌ها در زندگی واقعی به روابط پینکی و برین منتقل میشود، که لحظات صمیمانه بین این دو را واقعی‌تر می‌کند.
7. بلاسم، بابلز و باترکاپ در کارتون دختران نیرومند (The Powerpuff Girls)
وقتی پروفسور یوتونیوم (تام کین) به طور تصادفی ماده شیمیایی ایکس را به شکر، ادویه و تمام خوراکی‌های خوشمزه اضافه کرد، سه دختر کوچک با قدرت‌های فوق‌العاده به نام دختران نیرومند خلق شدند. بلاسم (کتی کاوادینی) رئیس، بابلز (تارا استرانگ) مهربان و باترکاپ (ای جی دیلی) دختر سرکش گروه بود. آن‌ها با هم کار می‌کنند تا شهر تاونسویل را از شر جنایتکاران مختلف حفظ کنند و در عین حال به مدرسه می‌روند و با دیگر بچه‌ها دوست می‌شوند.
دختران نیرومند به لطف طراحی‌ها، شخصیت‌ها و اقدامات قهرمانانه‌شان همچنان یکی از محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین شخصیت‌های شبکه کارتون هستند. آن‌ها مرزهای فرهنگ ابرقهرمانی را شکستند و بی‌گناهی نوجوانانه‌شان را با خشونت و هرج و مرج در هم آمیختند و راه را برای سریال‌های آینده با محوریت شخصیت‌های زن هموار کردند. از نظر شخصیت، آن‌ها تمام طیف‌های یک دختر کوچک را پوشش دادند و سازندگان کارتون مطمئن شدند که لحظات نوستالژیک زیادی را گنجانده‌اند که بینندگان را به یاد سنشان بیندازد.
6. بیویس و بات‌هد در کارتون بیویس و بات‌هد (Beavis & Butt-Head)
بیویس و بات‌هد ستارگان محبوب انیمیشن بزرگسالانه‌ای به نام خودشان (هر دو با صداپیشگی مایک جاج)، دو نوجوان منحرف هستند که به همه چیز شک دارند. بیویس به خاطر انرژی جنون‌آمیزش شناخته می‌شد، در حالی که بات‌هد بیشتر بدبین بود و معمولا به دیگران توهین می‌کرد. این دو معمولا زمان خود را صرف نقد و بررسی ویدیوهای موسیقی می‌کردند، اما وقتی مجبور به بیرون رفتن می‌شدند، با شوخی‌های بی‌پرده و بچگانه، هرج و مرج به پا می‌کردند.
بهترین راه برای توصیف کارتون بیویس و بات‌هد پر هرج و مرج اما متعادل است. تضاد بین انرژی بی‌ثبات و بدبینی متعادل، طوفان کاملی بوجود می‌آورد که یکدیگر را تغذیه می‌کردند. در نتیجه، حرکات احمقانه آن‌ها در واقع نمایش واقعی سرخوردگی نوجوانانه بود که به شخصیت‌ها جذابیتی جاودانه می‌بخشید که فراتر از دهه‌ای است که این شخصیت‌ها در آن شکل گرفتند.
5. رن و استیمپی در کارتون نمایش رن و استیمپی (The Ren & Stimpy Show)
این باور همیشه وجود دارد که دو قطب مخالف یا دو شخصیت متفاوت یکدیگر را جذب می‌کنند و هیچ گزینه‌ای بهتر از دوستی غیرمنتظره‌ی رن (جان کریسفالوسی و بیلی وست) و استیمپی (بیلی وست) این ادعا را ثابت نمی‌کند. اولی یک سگ از نژاد چی‌وا‌وای از لحاظ عاطفی بی‌ثبات است که دچار حملات خشونت‌آمیز میشود و دومی یک گربه احمق، تنبل و همیشه خوشحال است و دلش می‌خواهد همیشه کنار دوستش باشد. این دو تلاش می‌کنند تا یک رابطه کاری را حفظ کنند در حالی که با موقعیت‌های سورئال و عجیب روبه‌رو می‌شوند که مرزهای قابل قبول یک انیمیشن کودکانه را جابه‌جا می‌کند.
رن و استیمپی به خاطر رابطه نابهنجار اما زیبا و پیچیده‌ای که داشتند خیلی خنده‌دار بودند. انفجارهای خشم رن به طرز خنده‌داری با نگرش بی‌خیال استیمپی در تضاد بود. به نوعی، آن‌ها به‌طور کامل بی‌گناهی دوران کودکی و اضطراب بزرگسالی را به تصویر می‌کشیدند و رابطه عجیبشان باعث می‌شد که در میان نسل‌ها قابل درک باشند. صداپیشگان هم در این امر سهم زیادی داشتند؛ کار بیلی وست در نقش استیمپی به راحتی انسان را عاشق آن شخصیت احمق می‌کند و صداپیشگی کریسفالوسی در به تصویر کشیدن ناامیدی رن نظیر ندارد.
4. روکو راما در کارتون زندگی مدرن روکو (Rocko’s Modern Life)
راکو راما یک کانگوروی آرام و مودب (کارلوس آلازرَکی) اهل استرالیا است که به آمریکا مهاجرت می‌کند. او در شهر او تاون ساکن میشود و با هفر وولف (تام کنی)، گاوی شکمو که واقعا توسط گرگ‌ها بزرگ شده است و فیلبورت شلبَک (مستر لارنس)، لاک‌پشتی عصبی و مضطرب دوست میشود. راکو تلاش می‌کند زندگی جدیدش را سامان دهد و شغلی پایدار داشته باشد، اما بدشانسی همیشه به سراغش می‌آید.
دوست‌داشتنی بودن روکو از این واقعیت ناشی میشود که او یک شخصیت معمولی است که سعی دارد در دنیایی عجیب و پر از ایهام‌ها و اشاره‌های پنهان راه خود را پیدا کند. در کارتون زندگی مدرن روکو، او پوچی و اضطراب زندگی بزرگسالی را به تصویر می‌کشد، آن هم با رفتاری همیشه آرام و مودبانه. صداپیشگی آلازرَکی بی‌نقص است؛ او مهربانی روکو را به خوبی منتقل می‌کند، در حالی که همیشه صدایش طوری است که انگار روکو در آستانه‌ی فروپاشی ناشی از اضطراب است؛ چیزی که حتی پس از سی سال هم او را برای مخاطبان بسیار قابل درک و همذاتپنداری می‌کند.
3. کارج در کارتون کارج سگ ترسو (Courage the Cowardly Dog)
در دل ناکجاآباد کانزاس، زوجی به نام موریل (تیا وایت) و یوستِس (لایونل ویلسون و آرتور اندرسون) به همراه سگشان کارج (مارتی گربستین) زندگی می‌کنند. در حالی که موریل عاشق کارج است، یوستس از اذیت کردن و ایجاد اضطراب در او لذت می‌برد. هر روز یک اتفاق فراطبیعی جدید به خانه‌شان سر می‌زند و کارج مجبور میشود شجاعتش را ثابت کند تا خانواده‌اش را نجات دهد.
کارج سگ ترسو یکی از تاریک‌ترین سریال‌های شبکه کارتون است، اما همین تاریکی باعث میشود که دستاوردهای کارج در برخی از قسمت‌های ترسناک، حتی چشمگیرتر به نظر برسند. او به بینندگان نشان می‌دهد که شجاعت به معنای نترسیدن نیست، بلکه غلبه بر ترس‌ها برای انجام کار درست است. کارج معمولا دشمنانش را با زیرکی شکست می‌دهد نه با زور و این نشان می‌دهد که حتی با وجود شرایطی که غیرممکن به نظر می‌رسند، می‌توان با تفکر خلاقانه و خارج از چارچوب بر آن‌ها غلبه کرد.
2. باب اسفنجی در کارتون باب اسفنجی شلوار مکعبی (SpongeBob SquarePants)
در شهر زیرآبی بیکینی باتم، هیچ‌کس به اندازه‌ی باب اسفنجی شلوار مکعبی (تام کنی) پرانرژی نیست. چه درست کردن همبرگر خرچنگی در رستوران آقای خرچنگ باشد، چه شکار عروس‌های دریایی با بهترین دوستش پاتریک (بیل فاگرباک)، یا تلاش برای گرفتن گواهینامه قایقرانی هر روز دلیلی تازه برای خنده و لبخند وجود دارد. حتی زمانی که سر و کله مشکلاتی مثل تلاش جدید پلانکتون (مستر لارنس) برای دزدیدن فرمول سری همبرگر خرچنگی یا ناتوانی باب اسفنجی در شنا کردن پیدا میشود، او با روحیه‌ای مثبت به استقبالشان می‌رود، هرچند که گاهی ساده‌لوحی‌اش اوضاع را بدتر می‌کند.
باب اسفنجی شلوار مکعبی طولانی‌ترین مجموعه‌ی شبکه نیکلودیون است و این شخصیت مربعی کوچک یکی از دلایل اصلی موفقیت آن به شمار می‌رود. او شخصیتی است که به لطف ترکیبی از معصومیت کودکانه و لحظاتی از خردمندی هم کودکان و هم بزرگسالان می‌توانند با او همذاتپنداری کنند. اگرچه باب اسفنجی اهدافی مانند گذراندن کلاس قایقرانی در زندگی‌اش دارد، اما باب اسفنجی شخصیتی است که از زندگی‌اش راضی است و به مخاطب یادآوری می‌کند که گاهی باید مکث کرد و از چیزهای کوچکی که شادی می‌آورند لذت برد.
1. هومر سیمپسون در کارتون سیمپسون‌ها (The Simpsons)
شهر اسپرینگفیلد پر از شخصیت‌های رنگارنگ است، اما هیچ‌کدام مثل هومر سیمپسون (دن کاستلانتا) برجسته نیستند. او به‌عنوان بازرس ایمنی در نیروگاه هسته‌ای اسپرینگفیلد کار می‌کند، هرچند بیشتر روزها در محل کار در حال چرت زدن دیده میشود. خارج از محیط کار، هومر وقتش را با خانواده می‌گذراند، با دوستانش آبجو می‌نوشد و وارد انواع ماجراجویی‌های تصادفی و عجیب میشود.
اگرچه سیمپسون‌ها نخستین بار به‌صورت فنی در سال 1989 در برنامه نمایش تریسی آلمن (The Tracy Ullman Show) ظاهر شدند، اما فصل اول این سریال از سال 1990 پخش شد. هومر به خاطر نقشش به‌عنوان یک مرد معمولی که برای بسیاری قابل درک و همذاتپنداری است به‌عنوان یکی از نمادین‌ترین شخصیت‌های انیمیشنی شناخته میشود. نقص‌های او شامل هوش پایین، نداشتن کنترل بر امیال و افراط در غذا و نوشیدنی است، اما این کاستی‌ها را با قلبی بزرگ و آمادگی برای فداکاری در راه دیگران جبران می‌کند. حتی اگر در مسیر اشتباه کند، نیت هومر همیشه درست است به‌ویژه وقتی پای رفاه خانواده‌اش در میان باشد.
منبع: collider
