نقد و بررسی کالاف دیوتی بلک آپس ۷
پس از عرضه متوالی کالاف دیوتی مدرن وارفیر 2 و 3، اکنون نوبت به عرضه دو نسخه متوالی از سری بلک آپس رسیده. Call of Duty: Black Ops 7 امسال با وجود رقبای قدری همچون Battlefield 6 و ARC Raiders کار سختی را برای تبدیل شدن به بهترین بازی شوتر سال دارد، خصوصاً پس از موج انتقاداتی که در سالهای گذشته سمت سری کالاف دیوتی روانه شده است. در این مطلب مایکت به بررسی کالاف دیوتی بلک آپس ۷ میپردازیم.
بررسی کالاف دیوتی بلک آپس ۷
بخش داستان کالاف دیوتی بلک آپس 7 یکی از غیرمتعارفترین کمپینهای تاریخ کالاف دیوتی به حساب میآید. در واقع این یک دنباله مستقیم Black Ops 2 است که به اتفاقات Black Ops 6 هم گره میخورد. بازی در یک محیط آیندهنگرانه در سال 2035 جریان دارد، جایی که رائول مندز که در پایان Black Ops 2 تصور میشد مرده، بازگشته و به کمک شرکت تکنولوژی The Guild تهدیدی جدید برای فروپاشی جهان دارد. دیوید میسن به همراه دیگر اعضای گروه Spectre One مأمور به مقابله با این تهدید شدهاند. آنچه در پی میآید مجموعه مأموریتهایی است که به لطف سلاح سمیِ توهمآور شرکت The Guild، مدام شما را بین واقعیت و توهم جابهجا میکند.
بخش داستانی به عنوان Co-op Campaign معرفی شده و برای تجربه چهارنفره طراحی شده است. البته با بستن لابی میتوان آنرا دو، سه و حتی تکنفره نیز بازی کرد. تجربه بازی در کنار دوستان سرگرمکننده است، چه حین کشتن باسها چه حین نفوذ مخفیانه به پایگاه دشمن. اما در سوی مقابل تجربه تکنفره چندان لذتبخش نیست. هیچ هوش مصنوعی جای بازیکنان را پر نمیکند و در اکثر مواقع، خصوصاً مناطق بازتر، احساس تنهایی میکنید. در تجربه Co-op گاها تعداد دشمنان و اهداف کافی برای تمام بازیکنان وجود نداشت، اما در بخش تکنفره تعداد آنها هیچ تغییری نکرده که باعث میشود در بسیاری از مواقع در موج دشمنانی که به سمت شما سرازیر میشوند، غرق شوید.
بالاتر درباره باسفایتها صحبت شد، چیزی که عادت نداریم درباره سری کالاف دیوتی بشنویم. بله، تقریباً در پایان هر مرحله از بازی یک باسفایت وجود دارد. برخی از این باسفایتها در قالب علمی-تخیلی و آیندهنگرانه بازی قرار میگیرند، اما باسفایتهایی که در فاز توهم بازی با آنها روبهرو میشوید رنگ و بوی فانتزی نیز به خود میگیرند و گاهاً احساس میکنید در حال تجربه یک اثر سولزلایک هستید تا یک شوتر. اگرچه تنوع خوبی در باسها وجود دارد و حداقل از نظر اندازه و نوع حملات با هم متفاوتاند، اما در نهایت با تیراندازی مداوم به آنها و جاخالی دادن از حملاتشان، میتوان آنها را از بین برد.
بخش داستانی بازی در بسیاری از اوقات اصلاً حس کمپین کالاف دیوتی را نمیدهد. اگرچه هنوز رگههایی از یک شوتر نظامی را دارد اما شباهت زیادی به آثاری همچون Left 4 Dead و حالت زامبی سری دارد. محیط بازی نیز طوری است که اگر روی حالت سومشخص بازی کنید ابتدا تصور میکنید در حال تجربه نسخه جدید Titanfall هستید. اما تنوع دشمنان قابل توجه است؛ دشمنان انسانی، مکانیکی و توهمی تهدیدهای متفاوتی در همه فواصل ایجاد میکنند.
پس از پایان کمپین و تیتراژ انتهایی، فرصت تجربه اپیلوگ در منطقه باز آوالون به شما داده میشود. این بخش که Endgame نام دارد یک PvE ترکیبی از اکسترکشنشوتر و بتلرویال است که در آن در کنار سه همتیمی دیگرتان در مناطق مختلف نقشه بازی فرود میآیید و مشغول پاکسازی ساختمانها و پایگاههای The Guild میشوید. هدف نهایی رسیدن به باسفایت مرکز جزیره است و در طول این مسیر با خطرات مختلفی از جمله حمله سربازها و زامبیها مواجه هستید.
اما با همه این تفاصیر کمپین پنجساعته کالاف دیوتی بلک آپس ۷ همچنان روایت ضعیفی دارد. مراحل بازی اگرچه از نظر محیطی تفاوتهای زیادی دارند اما در عمل همه آنها به تیراندازی در راهروها ختم میشوند. روایت بازی عمق کافی را ندارد و بازگشت شخصیتهای مهم سری بلک آپس همچون دیوید میسن و رائول مندز نیز کمک چندانی به آن نکرده. دیگر شخصیتهای گروه Spectre One نیز صرفاً در حد دستیار دیوید میسن باقی میمانند و از نظر شخصیتی جایگاهی در بازی ندارند.
اوضاع اما در بخش مولتیپلیر متفاوت است. گانپلی بازی مطابق سنت سری، روان است و به خوبی میتوان وزن هر اسلحه را حس کرد. تنوع اسلحهها دست شما را برای پیدا کردن سبک بازی دلخواهتان باز میگذارد. اما امسال علاوه بر زمین و گوشه و کنار نقشه، باید حواستان به بالای سرتان باشد، زیرا موومنت والران و والجامپ به کالاف دیوتی بلکآپس ۷ اضافه شدهاند. این موومنت به خوبی در بطن گیمپلی جا گرفته و ترکیب آن با امنی موومنت موجود از بلک آپس ۶ هیجان نبرد را به سطح دیگری رسانده. در موقعیتی که شما در معرض کشته شدن قرار دارید، میتوانید با یک والران و سپس پرش پشت سر دشمن، ورق را برگردانید.
نقشههای مولتیپلیر واقعاً خوب هستند. نقشهها عمداً با در نظر گرفتن موومنت جدید طراحی شدهاند تا بازیکنان بتوانند با خیال راحت از پتانسیلهای آنها بهره ببرند. همچنین طراحی آنها به گونهای است که هیچ Sniper Nest یا به قولی سوراخسمبهای برای چمبره زدن کمپرها وجود نداشته باشد. امسال در کنار همه مودهای همیشگی سری کالاف دیوتی همچون Team Deathmatch و Search & Destroy یک مود جدید به نام Skirmish اضافه شده است. این مود یک نبرد 20v20 در مقیاس بزرگ است که در آن بازیکنان با وینک سوییت فرود میآیند و وارد یک نبرد تمامعیار میشوند.
چیزی که بسیاری از بازیکنان بخش مولتیپلیر کالاف دیوتی را آزار میداد، مچمیکینگ مهارتمحور (SBMM) است که بازی شما را در لابیهایی قرار میدهد که بازیکنانش از نظر مهارت همسطح شما باشند. این شیوه روی کاغذ عادلانه بهنظر میرسد اما اوضاع جایی خراب میشود که پس از چند دست عملکرد خوب، بازی تصمیم میگیرد شما را در لابی قرار دهد که تماماً از بازیکنان حرفهای تشکیل شده و شما حتی نتوانید یک کیل هم بهدست بیاورید. در Call of Duty: Black Ops 7 شیوه سنتی مچمیکینگ ـ که لابی آن تشکیل شده از بازیکنانی در هر سطح است ـ بازگشته و بازیکنان میتوانند بین شیوه سنتی و مهارتمحور انتخاب کنند.
بخش زامبی کالاف دیوتی بلک آپس ۷ هر آن چیزی که از این بخش میشناختیم را دارد. گانپلی لذتبخش، هرج و مرج و امواج زامبیها که تجربه آن در کنار دوستان قطعاً سرگرمکننده و جذاب است. حتی حالت کلاسیک راندمحور نیز در این نسخه حضور دارد. در کنار آنها یک نقشه جدید به نام Ashes of the Damned اضافه شده که بسیار وسیع و گسترده است. این مپ به شکل عدد 8 است و شامل چند منطقه است گه هرکدام میتوانستند یک نقشه جداگانه باشند.
این نقشه اگرچه طراحی فوقالعادهای دارد، اما گستردگی آن باعث شده تا جابهجایی ـ حتی با استفاده از کامیونی که در اختیار تیم است ـ طولانی و در مواردی خستهکننده باشد. تکمیل مراحل نیز زمانبر است و این در حالی است که هر لحظه به موج زامبیها اضافه میشود و هر لحظه ممکن است تیم شکست بخورد و تمام پیشرفتهایتان از بین برود. مجموع همه این عوامل موجب شده تا بخش زامبی Call of Duty: Black Ops 7 سختتر از سالهای گذشته باشد که شاید حتی باتجربهترین بازیکنان هم در اتمام آن عاجز باشند.
سخن پایانی
کالاف دیوتی بلک آپس ۷ در بخشهای مختلف خود عملکرد سینوسی دارد. بخش کمپین آن را با حضور باسفایتهای عجیب و غریب و روایت آن، میتوان عجیبترین کمپین سری نامید. بخش مولتیپلیر با طراحی نقشههای فوقالعاده و موومنتهای جدید و البته گیمپلی جذابی که از بازیهای کالاف دیوتی سراغ داریم، جذاب و سرگرمکننده به نظر میرسد. بخش زامبی هم همچنان سرگرمکننده است و برای چندین ساعت میتواند شما و دوستانتان را سرگرم کند. اما در مجموع Call of Duty: Black Ops 7 نه تنها عنوان انقلابی و نجاتدهنده سری کالاف دیوتی نیست، بلکه میتوان آنرا به نوعی تشدیدکننده وضعیت بد سری دانست، با این تفاوت که بازیکنان مطمئن نیستند که آیا این اصلاً یک کالاف دیوتی است؟
در نهایت نظر شما درباره این مطلب چه بود؟ فکر میکنید کالاف دیوتی امسال توانسته موفق عمل کند؟ نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.
منبع: IGN
