12 سکانس برتر مبارزه‌ای جان ویک

اکنون تقریبا یک دهه از ظهور غیرمنتظره‌ی اولین فیلم جان ویک با آن صحنه‌های اکشن به شدت جسورانه‌اش سپری می‌شود و به جرات می‌توان گفت که این اثر هنری پرزد و خورد ژانر اکشن را به دو بخش قبل و از بعد از خودش تقسیم کرد. حالا و پس از ساخت 4 قسمت، این فرنچایز دوست داشتنی به یک گنجینه‌ی سینمایی معتبر تبدیل شده که از آن زمان به بعد مرزهای سینمای اکشن را گسترده‌تر کرده است. فیلمی که در ابتدا به عنوان یک اثر جریان‌ساز و زودگذر در این ژانر تصور می‌شد، حالا به یکی از تأثیرگذارترین فیلم‌های اکشن چند دهه‌ی اخیر تبدیل شده و مخاطبان سرتاسر جهان را با شخصیت‌های به یاد ماندنی و صحنه‌های اکشن پیشگامانه مجذوب خود کرده است.

با ارائه‌ی هر قسمت جدید این فرنچایز، یک ویژگی خاص، نوآورانه و نفسگیر به صحنه‌های اکشن آن اضافه می‌شود و هر چهار فیلم دارای حداقل چند صحنه‌ی مبارزه‌ی قابل توجه و برجسته هستند. جان ویک با موفقیت امپراتوری را بنا کرد که دستاوردهایش – با وجود پیشرفت چشمگیر هر قسمت از آن، هم از نظر انتقادی و هم از نظر مالی – در نهایت در سال 2023 با «جان ویک: بخش چهارم» به اوج خود رسید و به نظر می‌رسد که دیگر قسمت پنجمی در کار نخواهد بود و پایان شخصیت فرا رسیده است. اگرچه این مجموعه در تلویزیون و در اسپین آف آینده “بالرینا” در سال 2024 ادامه یافته است، اما حماسه چهار فیلم “جان ویک” برای داشتن برخی از بهترین اکشن ها در فیلمسازی مدرن هالیوود به یاد خواهد ماند.

آنچه صحنه‌های مبارزه در «جان ویک» را از سایر فیلم‌های اکشن متمایز می‌کند، تعهد سازندگان آن به ظرافت و زیبایی در طراحی صحنه‌های مبارزه و استفاده از حرکت برای انتقال داستان است. بهترین صحنه‌های مبارزه نه تنها از نظر بصری جذاب هستند، بلکه جنبه‌های اصلی شخصیت‌ها را نیز آشکار می‌کنند و در بهترین حالت، با ضربه زدن به قهرمان اصلی، باعث تعجب و خنده می‌شوند.

هرچه چهار فیلم «جان ویک» پیش می‌روند، بودجه‌ها و صحنه‌های اکشن نیز بزرگ‌تر می‌شوند، اما هنوز هم حرکت‌ها و مبارزه‌های باورنکردنی از فیلم‌های قبلی وجود دارد که در این مطلب به معرفی آن‌ها خواهیم پرداخت.

12. سکانس کلاب برلین در قسمت چهارم

چهارمین قسمت از این مجموعه فرنچایز «جان ویک» را تقریبا در تمامی جهات گسترش داد و مفصل‌ترین سکانس کلوپ شبانه‌ی کل مجموعه در این قسمت رخ می‌دهد. در این سکانس از مبارزه‌های جان ویک، او به برلین سفر می‌کند تا با کیلا که نقش او را اسکات ادکینز بازی می‌کند روبرو شود و این دو مبارزه‌ای هیجان‌انگیز را وسط یک مهمانی دیوانه‌وار ترتیب می‌دهند که تماشای آن یکی از موردعلاقه‌ترین قسمت‌های طرفداران است. اسکات ادکینز یکی از افسانه‌های هنرهای رزمی است که تماشای او زیر پروتزهای سنگین و درگیری با Boogeyman یک سرگرمی فوق‌العاده است. به خصوص که شاید در نگاه اول او را نشناسید و توانایی‌های یک فرد چاق که تنگی نفس دارد باعث کنجکاوی و شگفتی‌تان شود.

طراحی صحنه‌ی فوق‌العاده‌ی کلوپ شبانه و حضور تعداد قابل توجهی از بازیگران فرعی در این سکانس آن را به چشمگیرترین صحنه‌های مبارزه‌ی جان ویک در کلوپ‌های شبانه تبدیل می‌کند، حتی اگر بهترین صحنه‌ی مبارزه‌ی کل مجموعه نباشد.

11. سکانس صوفیا و کازابلانکا در قسمت سوم

شکی نیست که کیانو ریوز عامل اصلی جذابیت فرنچایز و قلب و مرکز این مجموعه است اما بخشی از جذابیت دنباله‌های بعدی که برای آن ساخته شد وابسته به حضور سایر ستارگانی بود که با حضور در این مجموعه توانایی خود را در ایفای نقش‌های اکشن به نمایش می‌گذاشتند. یکی از این بازیگران فوق‌العاده که در «جان ویک: بخش سوم – پارابلوم» (John Wick: Chapter 3 – Parabellum) حضور موفقی را تجربه کرد هالی بری بود که اجرای او در نقش یک قاتل عاشق سگ‌ها و سکانس اکشن‌اش با کیانو ریوز یکی از نقاط قابل توجه فیلم است که استفاده از سگ‌ها در آن باعث برجستگی مضاعف آن می‌شود. این بازیگر برنده‌ی اسکار کاملا به نقشی که به او واگذار شده متعهد است و نه تنها توانسته با ریوز همراه باشد، بلکه سبک خاص خود را نیز به اکشن می‌آورد و امیدواریم که مجددا به مجموعه‌ بازگردد. استفاده از سگ‌ها در این مبارزه نیز این صحنه را برجسته‌تر می‌کند.

بیشتر بخوانید:

• 10 تغییر مثبتی که جان ویک در ژانر اکشن ایجاد کرد
• دانش‌نامه جهان جان ویک و آشنایی با اشخاص و اصطلاحات مهم
• 11 قاتل حرفه‌ای مجموعه جان ویک به ترتیب مهارت

10. سکانس تهاجم به خانه در قسمت اول

صحنه‌ی افتتاحیه فیلم، با نمایش صحنه‌ی یک تیراندازی استادانه داخل اقامتگاه جان ویک ساخته شده و گواهی بر میراث ماندگار این فرنچایز است. این صحنه‌ی بصری زیبا و هیجان انگیز، عاری از اضافه‌کاری و زرق و برق بیش از حد است و فقط روی مهارت‌های بی‌نظیر جان به عنوان یک قاتل سابق که دشمنانش را با روش‌های بی‌رحمانه و آسان نابود می‌کند تمرکز دارد. اگرچه صحنه‌های اکشن فیلم در قسمت‌های بعدی فرنچایز به طور فزاینده‌ای پیچیده و بزرگ شده‌اند اما سادگی و تأثیر این صحنه‌ی خاطره‌انگیز همچنان بی‌نظیر است، و شمایی فراموش نشدنی از ماهیت مرموز شخصیت و زبان تند و تیز جهان «جان ویک» ارائه می‌دهد.

این سکانس افتتاحیه نه تنها یک نمایش خیره کننده از مهارت های اکشن جان ویک است، بلکه همچنین یک معرفی شایسته از دنیای تاریک و مرموزی است که او در آن زندگی می کند. در این صحنه می‌بینیم که جان یک مرد جدی و خشن است که از توانایی‌های خود برای دفاع از خود و عزیزانش استفاده می‌کند. همچنین نشان می‌دهد که او در یک دنیای خطرناک زندگی می کند، جایی که هر لحظه ممکن است مورد حمله قرار گیرد.

این صحنه‌ی فوق‌العاده  دلیل خوبی است که چرا «جان ویک» به یک فرنچایز محبوب تبدیل شده است. این فیلم ترکیبی از اکشن، معما و شخصیت‌پردازی قوی است که مخاطبان را مجذوب خود می کند.

9. سکانس تالار آینه‌ها در قسمت دوم

صحنه‌های مبارزه در فرنچایز «جان ویک» اغلب شامل عناصر شگفت‌انگیزی هستند که فکر انجام آن‌ها برای مخاطب چالشی غیرقابل حل به نظر می‌رسد و سکانس تالار آینه از قسمت دوم نمونه‌ای فاخر از این مهارت سینمایی سطح بالا و تکنیک‌های بلاک‌زنی (صحنه‌پردازی دقیق بازیگران در یک اجرا) استادانه است. این سکانس با آن انعکاس بی‌پایان آینه‌ها، نه تنها باعث تشدید هیجان مبارزات و افزایش حس تنگناهراسی در مخاطب می‌شود، بلکه همچنین به عنوان یک نمایش بصری و فنی خارق‌العاده عمل می‌کند که در آن شخصیت‌ها به‌طور یکپارچه با همتایان آینه‌ای خود ادغام می‌شوند. فیلمسازان از این فرضیه ساده اما فریبنده به خوبی استفاده می‌کنند و این صحنه را به یکی از هوشمندانه‌ترین و به یاد ماندنی‌ترین صحنه‌های این فرنچایز تبدیل می‌کند.

این سکانس از مبارزه‌های جان ویک از نظر بصری بسیار جذاب است و به دلیل استفاده از انعکاس‌های بی‌پایان برای ایجاد فضایی تاریک و پرتنش و اجرای خارق‌العاده‌ی بازیگران خود که توانستند به طور موثر در یک محیط دشوار حرکت کنند مورد تحسین گسترده‌ای قرار گرفت. 

8. سکانس کار فو در قسمت چهارم

در حالی که جان ویک بیشتر به خاطر تبحر در تیراندازی و مهارت‌های رزمی خود شهرت دارد، اما همانطور که در دیگر فیلم‌های فرنچایز دیده‌ایم، او می‌تواند از طیف وسیعی از ابزارها برای نابودی دشمنانش استفاده کند. از کتاب گرفته تا مداد و حتی اسب، جان ویک قاتل بالفطره‌ای است که تقریبا از هرچیزی اسلحه می‌سازد و بر علیه دشمنانش استفاده می‌کند. این روند در فیلم چهارم نیز ادامه یافت، جایی که جان با سرعت در خیابان‌های پاریس حرکت می‌کرد و از ماشین آسیب دیده‌ی خود به عنوان بخشی از بدنش برای مقابله با قاتلان استفاده می‌کرد. این تعقیب و گریز اتومبیل با ترکیبی استادانه از جلوه‌های ویژه‌ی میدانی و دیجیتال، یکی از صحنه‌های اکشن پر جنب و جوش و پرهیجان این مجموعه به حساب می‌آید.

*کار فو به صحنه‌هایی در فیلم‌ها و بازی‌های ویدیویی گفته می‌شود که طی آن یک شخص، معمولاً قهرمان، اما نه لزوماً، از خودروی (یا ون یا اتوبوس) خود به عنوان یک سلاح بزرگ، موقت و متحرک استفاده می‌کند و توانایی‌های رانندگی‌اش را به رخ می‌کشد. این صحنه‌ها اغلب بسیار هیجان‌انگیز و پرحادثه هستند و به دلیل خلاقیت و تخیل خود مورد ستایش قرار می‌گیرند.

7. سکانس دید پرنده در قسمت چهارم

بسیاری از صحنه‌های مبارزه در فرنچایز «جان ویک» احساس الگوبرداری جزء به جزء از یک بازی ویدیویی را به مخاطب منتقل می‌کنند. این شاید درست باشد اما همان هم به بهترین شکل صورت گرفته است. در هر حال،یکی از مبارزه‌های جان ویک در بخش پاریس «جان ویک: بخش چهارم» (John Wick: Chapter 4) با الهام از بازی محبوب Hotline Miami طراحی شده است که یک بازی تیراندازی از بالا به پایین بود. در این سکانس جذاب، هنگامی که جان با استفاده از یک اسلحه‌ی شات‌گان به پاکسازی یک آپارتمان می‌پردازد، دوربین به بالای سر او می‌رود و مخاطب همه‌ی اتفاقات را از زاویه‌ی دید پرنده می‌بیند.

این ترکیب هوشمندانه بین زاویه دوربین و حرکت قهرمان، یک تجربه سینمایی بی‌نظیر را خلق می‌کند که در آن مخاطب در جریان یک اکشن نفس‌گیر و پرسرعت قرار می‌گیرد. این سکانس به‌ راحتی می‌توانست شلوغ یا از نظر بصری تکراری باشد، اما فیلم‌برداری بی‌عیب و نقص و بلوک‌بندی دقیق صحنه به همراه تدوین روان و هنرمندانه، این سکانس را به یکی از به‌ یاد ماندنی‌ترین صحنه‌های مبارزه در سینما تبدیل کرده است که داستانی کامل را در یک شات روایت می‌کنند.

6. سکانس تونل‌های زیرزمینی در قسمت دوم

به جرات می‌توان گفت که «جان ویک: فصل دو» (John Wick: Chapter 2) یکی از بهترین دنباله‌های ساخته شده بر فیلم‌های اکشن تاکنون است. سازندگان فیلم کاملا به جذابیت‌های اثر آگاهند و می‌دانند که چه قسمت‌هایی از فیلم اول می‌تواند گسترش پیدا کند و همچنین چگونه می‌توان داستان را بدون اینکه جذابیت اصلی فیلم اول را از دست بدهد بهتر کرد.

سکانس فرار جان از تونل‌های زیرزمینی در قسمت دوم نقطه تعادلی عالی در این فرنچایز به شمار می‌رود، جایی که بین اکشن پرتحرک و فوق‌العاده تاثیرگذار دو دنباله بعدی و هنرهای رزمی و توانایی‌های شخصی ویک در فیلم اول قرار می‌گیرد. در این فیلم جان با استفاده از یک زرادخانه‌ی سلاح‌های قدرتمند به مبارزه‌ی ارتشی از مزدوران می‌رود که به نظر بی‌پایان می‌رسند و تمام این هیجان ناب در تونل‌های زیرزمینی تاریکی که در آن‌ها یک مهمانی وحشیانه جریان دارد اتفاق می‌افتد.

این سکانس مبارزه‌های جان ویک با ترکیب استادانه‌ی عناصر مختلف نظیر فیلمبرداری، تدوین و طراحی صحنه، تجربه‌ی یک اکشن نفس‌گیر و پرهیجان را به مخاطب هدیه می‌کند. صحنه‌ای که یک استاندارد ایده‌آل برای مبارزه‌های جان ویک است و توانایی‌های مختلف او را نمایش می‌دهد. با این حال اما هنوز تعداد زیادی صحنه‌ی چشمگیرتر از این در فرنچایز وجود دارد که پیشنهاد می‌کنیم از دستشان ندهید.

5. سکانس پله‌ها در قسمت چهارم

کمدی یک جنبه‌ی مهم اما اغلب نادیده گرفته شده از فرنچایز «جان ویک» است. بر خلاف آثاری مانند فیلم‌های جهان سینمایی مارول که عمدتا بر شوخی‌های پیش‌بینی‌پذیر و سطحی تکیه می‌کنند، «جان ویک» به طور ماهرانه‌ای طنز را در بطن اکشن‌های پرتنش و نفس‌گیر خود می‌گنجاند و اجازه می‌دهد تا این عنصر به طور طبیعی از موقعیت‌ها ناشی شود. این طنز نه تنها به عنوان یک عنصر کاهنده‌ی خشونت عمل می‌کند، بلکه برای ایجاد یک شخصیت‌پردازی پیچیده و چند لایه برای جان ویک نیز نقشی مهم ایفا می‌کند.

در چهارمین قسمت از این مجموعه، جان پس از نبرد سخت خود برای رسیدن به بالای پله‌های مونمارتر پاریس، به طرز غیرمنتظره‌ای و توسط لگد دشمنانش به پایین پرتاب می‌شود و باید دوباره آن مسیر را طی کند. سقوط جان از پله‌ها به همان اندازه که دردناک است، خنده‌دار هم هست، زیرا به نظر می‌رسد که پله‌ها هرگز تمام نمی‌شوند. قرار گرفتن جان در این موقعیت عجیب و غریب مخاطب را بیش از پیش با خود همراه می‌کند زیرا او اصلا انتظار چنین موقعیت دور از انتظاری را برای او ندارد. این صحنه از مبارزه‌های جان ویک به خوبی نشان می‌دهد که علی‌رغم اندوه و خشونت ذاتی شخصیتش، او توانایی تطبیق با موقعیت‌های غیرمنتظره را دارد و حتی می‌تواند از آن‌ها لذت ببرد.

این لحظات کمدی به جای اینکه از وزن داستان کم کنند، به آن عمق و جذابیت می‌بخشند. آنها نشان می‌دهند که جان ویک علاوه بر یک قاتل بی‌رحم، یک انسان پیچیده و چند بعدی است که حتی در شرایط سخت هم می‌تواند لبخند بزند و رفتاری پیش‌بینی‌ناپذیر داشته باشد.

4. سکانس تیراندازی در کلوپ دایره‌ی سرخ در قسمت اول

در حالی که این مجموعه در ادامه مسیر خود اکشن‌های بزرگ‌تر و جسورانه‌تری را به مخاطبانش ارائه کرد، اما سکانس تیراندازی کلاب شبانه در اولین قسمت «جان ویک» دارای جادویی انکارناپذیر است که به هیچ عنوان نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد. این سکانس به صورتی نوشته و کارگردانی شده است که مخاطب احساس می‌کند کارگردان و ژانر یک سبک و ریتم جدید را پیدا کرده‌اند. در این سکانس درخشان زمانی که پسر الفی آلن با دیدن ویک از اسپا فرار می‌کند و ویک به دنبال او تمام کلوپ شبانه را پشت سر می‌گذارد، شاهد سکانسی درخشان هستیم که تنش و التهاب ثانیه به ثانیه در آن افزایش می‌یابد و موسیقی الکترونیکی که در پس‌زمینه به گوش می‌رسد هیجانی خالص را به مخاطب هدیه می‌کند.

این سکانس از مبارزه‌های جان ویک نه تنها یکی از شاخص‌ترین صحنه‌های اکشن از اولین فیلم، بلکه یکی از تأثیرگذارترین لحظات سینما در تمام دهه‌ی 2010 است. سبک کشتار و مبارزه‌های جان ویک در آن زمان باعث تقلید آثار دیگر از آن شد؛ آن‌قدر که به نظر می‌رسد خود فرنچایز جان ویک هم ادامه‌ی دهنده‌ی میراث پرباری است که از صحنه‌ی تعقیب و گریز دایره‌ی سرخ در فیلم اول به آن دست یافته؛ از رنگ و سبک بصری گرفته تا طراحی ظریف مبارزات و اکشن منحصر به فرد و همه‌چیز در این بین.

3. سکانس مبارزه‌ی ساکت در قسمت دوم

جهان داستانی فرنچایز «جان ویک» مملو از قاتلان خطرناک دیگری است که از توانایی‌هایی همسان با ویک برخوردار هستند و همین باعث شده تا برخی از بهترین لحظات فیلم‌های مجموعه از درگیری‌های تن به تن خلق شوند. در قسمت دوم فیلم کاسیان و جان در ایستگاه مترو درگیر یک تیراندازی مرگبار می‌شوند اما در همین حال سعی می‌کنند تا برای سایر مسافران مزاحمتی ایجاد نکنند.

مخاطب شاهد شلیک گلوله‌های ‌بی‌صدا و نگاه‌های پر از کینه و نفرتی است که جان و کاسیان تحویل یکدیگر می‌دهند و از تماشای دو قاتل جنتلمن حرفه‌ای که به آرامی و با رعایت آداب معاشرت تا سرحد مرگ به مبارزه با یکدیگر می‌پردازند لذت می‌برد.  این صحنه نشان دهنده‌ی یکی دیگر از موارد به کارگیری هوشمندانه‌ی طنز در سکانسی از این مجموعه است که ضرباهنگی آرام‌تر از حد نرمال دارد و نمایشگر مبارزه‌ای غیررسمی است که در میان دیگر مبارزه‌های جان ویک در این فرنچایز اتمسفری کاملا متمایز را داراست. در انتها باید گفت که، اگرچه ممکن است سکانس مبارزه‌ی ساکت در مترو به اندازه‌ی دیگر مبارزه‌های جان ویک – مثلا صحنه‌ی درگیری در کلاب دایره‌ی سرخ – نمادین نباشد، اما به‌طور قطع یکی از بزرگترین نبردهای تن به تن این فرنچایز محسوب می‌شود.

2. سکانس فروشگاه چاقوفروشی در قسمت سوم

در لحظات ابتدایی فیلم «جان ویک: فصل 3 – پارابلوم» (John Wick: Chapter 3 – Parabellum) برخی از بهترین و خیره کننده‌ترین صحنه‌های اکشن کل مجموعه به وقوع می‌پیوندد. در این سکانس استثنایی، هنگامی که جان و چند قاتل حرفه‌ای وارد یک فروشگاه چاقو‌فروشی می‌شوند، بدون تردید شاهد یکی از نمایش‌های اکشن خواهید بود که در تمام عمرتان دیده‌اید. آنچه به‌ عنوان یک مبارزه‌ی استاندارد جان ویکی آغاز می‌شود، در ادامه و با دستیابی مبارزه کنندگان به یک منبع نامحدود از سلاح‌های متنوع و خطرناک به اوج التهاب و هیجان می‌رسد و مخاطب شاهد ضیافتی از فنون رزمی متنوع و کشتار با سلاح‌های زیبا – از لحاظ طراحی – خواهد بود.

این صحنه تا آنجا پیش می‌رود که تبدیل به یک کمدی می‌شود، اما به شیوه‌ای که هنوز خطرناک، بدیع و خلاقانه به نظر می‌رسد زیرا هر سلاح جدیدی که مهاجمین با آن به جان حمله می‌کنند به چالشی جدید برای او برای غلبه بر آن تبدیل می‌شود. این یک شوخی سبک باستر کیتون است که به‌عنوان یک صحنه اکشن وحشیانه طراحی شده است و با سبک بصری متمایز این مجموعه تقویت شده است.

سکانس مبارزه در مغازه‌ی چاقوفروشی، با به کارگیری عنصر طنز در بستر یک صحنه‌ی اکشن خشن و نفس‌گیر – همان‌طور که در آثار نابغه‌ی بزرگ سینما باستر کیتون سراغ داریم – یکی از به یاد ماندنی‌ترین مبارزه‌های جان ویک در تمام مجموعه است که در ترکیب با سبک بصری متمایز این فرنچایز به یکی از نقاط اوج مجموعه فیلم‌های «جان ویک» تبدیل شده است.

1. سکانس هتل کانتیننتال اوزاکا در قسمت چهارم

قسمت چهارم فرنچایز «جان ویک» (John Wick: Chapter 4) که چند ماهی بیشتر از انتشار آن نمی‌گذرد، نه تنها موفق شده تا عنوان بهترین فیلم این مجموعه را به خودش اختصاص دهد بلکه مخاطبان و طرفداران پروپاقرصش را را سکانس افتتاحیه‌ی عجیب‌و غریبی که یکی از هیجان انگیزترین و تماشایی‌ترین سکانس‌های اکشن تاریخ سینما به حساب می‌آید شگفت‌زده می‌کند.

در این سکانس می‌بینیم که با حمله‌ی تبهکاران به هتل کانتیننتال اوزاکا و محاصره‌ی آن، جان دیگر راه فراری ندارد و باید مسیر خروج خودش را با عبور از میان انبوه قاتلان سرسخت و آموزش دیده باز کند. البته با توجه به اینکه جان ویک شخصیتی غیرقابل توقف دارد همه تا حدودی از سرنوشت این سکانس آگاه هستیم اما دلیل قرارگیری آن در رتبه‌ی یک لیست مبارزه‌های جان ویک چیست؟

این سکانس افتتاحیه‌ی پرجنب و جوش ترکیبی زیبا و منحصر به فرد از تمام ویژگی‌های شناخته شده‌ی این فرنچایز نظیرخشونت ناب، روش‌های مبارزاتی بدیع و چشمنواز و فیلمبرداری جسورانه به نمایش می‌گذارد که قرارگیری تمام این عناصر کنار یکدیگر، منجر به خلق نمایشی نفس‌گیر از توانایی‌های رزمی و زیبایی بصری شده است که ارزش چندین بار دیده شدن را دارد.

سکانس حمله به کانتیننتال اوزاکا، تقریبا تمام شخصیت‌های حاضر در فیلم را گرد هم می‌آورد، که هر کدام در میان این هرج و مرج فرصت درخشش دارند و شاهد لحظه‌ای فراموش‌ نشدنی از اکشن و شخصیت‌پردازی درست و به اندازه هستیم. اجرای جذاب خواننده‌ی ژاپنی، رینا ساوایاما در نقش آکیرا یکی دیگر از نکات برجسته‌ی این سکانس است که با اجرای قدرتمندش تمام صحنه را از آن خود می‌کند و انرژی هیجان‌انگیزی به آن می‌بخشد. در انتها باید به نورهای نئونی استفاده شده در گوشه و کنار این سکانس فراموش نشدنی اشاره کرد که زیبایی چشمگیر آن کاملا در هماهنگی با اتمسفر و دیگر اجزای فیلم است و این اکشن پرآدرنالین را تکمیل می‌کند. توجه داشته باشید که این فقط بخشی از قسمتی است که از آن به عنوان جواهر درخشان فرنچایز «جان ویک» نام برده می‌شود.

منبع: screenrant