پیشبینی نامزدهای اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد
از بردلی کوپر تا کیلین مورفی
پل جیاماتی تا به امروز برای اجرای متفاوت و فوق‌العاده‌اش در فیلم بازماندگان (Holdovers) جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول مرد را از «هیئت ملی بازبینی و انجمن منتقدان فیلم بوستون» (The National Board of Review and Boston Society of Film Critics) دریافت کرده است. دو برنده‌ی جایزه‌ی بهترین بازیگر مرد این نهاد – که به اختصار NBR خوانده می‌شود – در دهه‌ی گذشته موفق به دریافت مجسمه‌ی طلایی اسکار شده‌اند. کیسی افلک که سال 2016 برای بازی شگفت‌انگیزش در فیلم «منچستر کنار دریا» (Manchester by the Sea) برنده‌ی اسکار شد و ویل اسمیت که حضور دور از انتظارش در فیلم «شاه ریچارد» (King Richard) جایزه‌ی سال 2021 را برایش به ارمغان آورد.
برای برندگان NBR که که لیست نامزدهای نهایی اسکار نیز راه یافته‌اند تنها سه نفر از آکادمی رد شده‌اند؛ اسکار آیزاک برای «خشن‌ترین سال» (A Most Violent Year) محصول سال 2014، تام هنکس برای «پست» (Post) محصول سال 2017 و آدام سندلر برای «الماس‌های تراش نخورده» (Uncut Gems) که سال 2019 به سینماها آمد.
همین باعث گمانه‌زنی‌ها درباره‌ی بخت پل جیاماتی برای دریافت جایزه‌ی اسکار شده است. البته جیاماتی و داوین جوی راندولف – که او نیز از نامزدهای بهترین بازیگر در بخش نقش مکمل زن است – می‌توانند در یک معامله‌ی پایاپای و محرمانه اسم یکدیگر را برگه‌های رای بنویسند و شانسشان را افزایش دهند. کسی چه می‌داند. جیاماتی با بازی مسلط و باورپذیری که ارائه کرده واقعا می‌تواند پیشتاز احتمالی این لیست، یعنی بردلی کوپر را که تلاش‌های خستگی‌ناپذیرش برای ارائه‌ی هرچه واقعی‌تر برنستاین، همه را شگفت‌زده کرده است به چالش بکشد.
در یک چرخش غیرمنتظره اما «حلقه‌ی منتقدان فیلم نیویورک» (New York Film Critics Circle) فرانتس روگووسکی را به عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد سال خود برای بازی در درام مستقل «گذرگاه‌ها» (Passages) انتخاب کرد و در میان ناباوری همگان، این بازیگر آلمانی بر بسیاری از نام‌های معتبر پیروز شد.
NYFCC که اعضای آن را منتقدان روزنامه‌ها، مجلات و رسانه‌های نیویورکی تشکیل می‌دهند، همانطور که در سال 2014 و اهدای جایزه به تیموتی اسپال برای بازی در فیلم «آقای ترنر» (Mr. Turner) دیدم اغلب به انتخاب‌های غیرمتعارف تمایل دارد. شایان ذکر است که سه برنده از پنج برنده‌ی آخر این جایزه به لیست نامزدهای نهایی آکادمی اسکار راه پیدا کردند که همین نشان از اهمیت بالای نظرات حلقه‌ی منتقدان فیلم نیویورک نزد اعضای آکادمی و در نتیجه حضور بالقوه‌ی روگوفسکی میان تمام نامزد‌ی‌ها در طول فصل جوایز دارد.
«انجمن فیلم منتقدان لس‌آنجلس» (Los Angles Critics Association) که جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول آن به بهترین اجرا در میان بازیگران زن و مرد اهدا می‌شود، امسال دو استعداد زن بی‌نظیر سینما را به عنوان برنده معرفی کرد که در مطالب بعدی بیشتر به آن‌ها خواهیم پرداخت. نفرات دوم جایزه‌ی اصلی بازیگری LAFCA اما جفری رایت و اندرو اسکات بودند که به ترتیب برای «داستان آمریکایی» (American Fiction) و «همه‌ی ما غریبه‌ها» (All of Us Strangers) این جایزه را دریافت کردند. به خاطر همین این دو در نظرسنجی‌های انتخاب نامزدهای اسکار کمی پیشرفت کردند اما فیلم‌های آن‌ها به اندازه‌ی برخی دیگر از فیلم‌های حاضر در رقابت بزرگ نیست و احتمالا رایت و اسکات در لیست نهایی جایی نخواهند داشت.
برخی از صاحب‌نظران از همین حالا به احتمال نادیده گرفته شدن نام جفری رایت یا کلمن دومینگو – که بازی فراتر از حد انتظاری در فیلم «راستین» (Rustin) دارد – در لیست نامزدهای نهایی بهترین بازیگر نقش اول مرد اسکار اشاره کرده‌اند. بازیگران کارکشته‌ای که هردو در دنیای تئاتر شناخته شده و مورد احترام هستند و علی‌رغم موفقیت‌هایشان در تلویزیون، «انجمن بازیگران سینما و فدراسیون هنرمندان تلویزیون و رادیو آمریکا» (SAG) و «جوایز سینمایی انتخاب منتقدان» (Critics’ Choice Movie Awards)، گمان می‌بریم که هردو در انتها غایب باشند. البته نباید فراموش کنیم که پیش ازین یکبار این اتفاق تاریخی رخ داده و طی آن دو بازیگر سیاهپوست – که یکی از آن‌ها ویل اسمیت و دنزل واشنگتن نبودند – نامزد دریافت جایزه‌ی اصلی بازیگری شدند. سال 2004 شاهد این بودیم که دان چیدل برای فیلم «هتل روندا» (Hotel Rwanda) و جیمی فاکس برای بازی خاطره‌انگیزش در فیلم «ری» (Ray) نامزد دریافت این جایزه بودند که در نهایت جیمی فاکس جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول مرد اسکار 20 سال پیش را از آن خودش کرد. باید ببینیم که آیا باز هم این اتفاق رخ خواهد دادیا پیشبینی کارشناسان درست از آب در خواهد آمد.
نام‌های دیگری مثل کریستین فیدل برای فیلم «منطقه‌ی مورد علاقه» (The Zone of Interest)، آنتونی هاپکینز برای فیلم «آخرین جلسه‌ی فروید» (Freud’s Last Session) و مت دیمون برای فیلم «ایر» (Air) در این مسابقه‌ی جذاب هستند که می‌توانند شگفتی‌های بیشتری در این مسیر به همراه داشته باشد که واقعا هیچ‌کس انتظارش را ندارد. به هرحال با اعلام نامزدهای SAG همه‌چیز واضح‌تر خواهد شد. آخرین مهلت ارسال برای دسته‌های عمومی 15 نوامبر 2023 است. فهرست اولیه برای هشت دسته از 14 تا 18 دسامبر می‌شود و اعلام نتایج نهایی در 21 دسامبر خواهد بود. رای‌گیری برای مشخص شدن نامزدهای هر رشته از 11 تا 16 ژانویه ادامه خواهد داشت و 23 ژانویه نیز روز موعود اعلام نامزدهای رسمی است.
در ادامه پیشبینی نشریه‌ی معتبر «ورایتی» (Variety) از نامزدهای نهایی بهترین بازیگر نقش اول مرد اسکار را می‌بینید که بدون هیچ ترتیب خاصی منتشر شده است:
شانس‌های اصلی ورود به لیست 5 نفرهی اسکار بهترین بازیگر مرد:
1- بردلی کوپر – مایسترو یا استاد (Maestro)
«مایسترو» دومین تجربه‌ی کارگردانی بردلی کوپر بعد از فیلم موفق «ستاره‌‌ای متولد می‌شود» (A Star is Born) است که بازهم نقش اول آن را خودش ایفا می‌کند. این فیلم اثری زندگی‌نامه‌ای پیرامون زندگی موسیقی‌دان، رهبر ارکستر و پیانیست پرآوازه‌ی آمریکایی لئونارد برنستاین است که با تمرکز بر ازدواج او با فلیسیا مونته‌آلگره ساخته شده است. کوپر بازی فوق@العاده‌ای در این فیلم دارد و بسیاری از همین حالا او را بخت نخست دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد می‌دانند. نکته‌ی جالب درباره‌ی این فیلم حضور اسکورسیزی در کنار تاد فلیپس و استیون اسپیلبرگ به عنوان تهیه کنندگان آخرین فیلم بردلی کوپر است.
2- کیلین مورفی – اوپینهایمر (Oppenheimer)
در «اوپنهایمر» کیلیان مورفی که سابقه چندین همکاری با نولان را دارد در نقش فیزیکدان نظری رابرت اوپنهایمر بازی کرده است. این فیلم پروسه‌ی تولید بمب اتم را در پروژه‌ای محرمانه به نام «منهتن» نشان می‌دهد که اوپنهایمر مدیریت آن را بر عهده داشت. مورفی برای ایفای هرچه بهتر نقش وزن زیادی کم کرد و همبازی‌اش رابرت داونی جونیور گفته که او تلاش فوق‌العاده‌ای برای ارائه‌ی تصویری و بی‌نقص و باورپذیر از این شخصیت تاریخی انجام داده است.
3- کلمن دومینگو – راستین (Rustin)
بعد از «بلک باتم ما رینی» (Ma Rainy’s Black Bottom) جرج سی ولف به سراغ کارگردانی درامی زندگی‌نامه‌ای بر اساس فیلم‌نامه‌ای از جولین بریس و داستین لنس بلک رفت و داستانی از تاریخ معاصر آمریکا و سیاه‌پوستان را روایت کرد. این فیلم به‌وسیلهٔ کمپانی تولیدی باراک و میشل اوباما، یعنی هایر گراند تهیه شده است. کلمن دومینگو در «راستین» – که آن هم اثری زندگی‌نامه‌ای است – نقش کنشگر مدنی آمریکایی بایارد راستین را بازی می‌کند که در سال 1963 یکی از ترتیب دهندگان راهپیمایی مشهور راهپیمایی به سوی واشینگتن برای کار و آزادی بود.
4- پل جیاماتی – بازماندگان (The Holdovers)
ماجراهای تازه‌ترین ساخته‌ی الکساندر پین، در ابتدای دهه‌ی هفتاد میلادی و یک مدرسه‌ی شبانه‌روزی به نام بارتون می‌گذرد که در ناحیه‌ی نیوانگلند آمریکا واقع شده است. جیاماتی در این فیلم نقش معلمی بدخلق، سخت‌گیر، بدجنس و منزوی به نام پل هانام را بازی می‌کند که از سوی رئیس مدرسه مامور مراقبت از دانش‌آموزانی می‌شود که در تعطیلات کریسمس جایی برای رفتن ندارند. بازی پخته و چندوجهی پل جیاماتی در ششمین دهه‌ی عمرش می‌تواند جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول مرد اسکار را برایش به ارمغان بیاورد.
5- جفری رایت – داستان آمریکایی (American Fiction)
کورد جفرسون در اولین تجربه‌ی کارگردانی خود به سراغ ساخت فیلم‌نامه‌ای از خودش رفت که منجر به شکل‌گیری درام کمدی «داستان آمریکایی» شد. اجرای نقش اول فیلم کورد را جفری رایت بر عهده دارد که به عنوان نویسنده‌ای فراموش شده بازی اثرگذاری ارائه می‌کند. حضور مسلط او در لحظات دراماتیک و کمدی فیلم باعث شده تا نام او به عنوان یکی از بخت‌های اصلی دریافت عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد اسکار معرفی شود.
بازیگران دیگری که شانس ورود به لیست 5 نفرهی اسکار بهترین بازیگر مرد را دارند:
- لئوناردو دی‌کاپریو برای فیلم «قاتلان ماه گل» (Killers of the Flower Moon)
- اندرو اسکات برای فیلم «همه‌ی ما غریبه‌ها» (All of Us Strangers)
- فرانتس روگووسکی برای فیلم «گذرگاه‌ها» (Passages)
- بری کوگان برای فیلم «سالتبرن» (Saltburn)
- مت دیمون برای فیلم «ایر» (Air)
منبع: Variety
