راهنمای کامل رایج‌ترین اصطلاحات بازی‌های ویدیویی

دنیای بازی‌های ویدیویی با سرعتی سرسام‌آور در حال پیشرفت است و با هر نسل جدید از بازی‌ها، فناوری‌ها و سبک‌های نوینی پدیدار می‌شوند. اما در کنار این پیشرفت‌های فنی، زبان و اصطلاحات مخصوصی نیز در میان گیمرها شکل‌گرفته است که درک و تسلط بر آن‌ها برای هر بازیکن، چه حرفه‌ای و چه تازه‌کار، امری ضروری محسوب می‌شود. از بازی‌های تیراندازی اول‌شخص (FPS) گرفته تا عناوین نقش‌آفرینی (RPG) و میدان‌های نبرد آنلاین چندنفره (MOBA)، هر سبک از بازی‌ها اصطلاحات خاص خود را دارد که دانستن آن‌ها می‌تواند تجربهٔ بازی را برای هر بازیکنی ساده‌تر، لذت‌بخش‌تر و مؤثرتر کند.

اصطلاحات دنیای گیم معمولاً ریشه در سبک‌های مختلف بازی دارند و بسیاری از آن‌ها در طی سال‌ها به بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ گیمرها تبدیل شده‌اند. برخی از این واژه‌ها برای توصیف مکانیک‌های بازی استفاده می‌شوند، مانند ADS که به “نشانه‌گیری از روی مگسک” اشاره دارد، درحالی‌که برخی دیگر مانند Ragequit نشان‌دهندهٔ واکنش احساسی بازیکنان نسبت به شرایط بازی هستند. علاوه بر این، برخی اصطلاحات مانند Buff و Nerf بیشتر در بین عناوین چندنفره استفاده می‌شوند و تأثیر مستقیمی بر روند بازی و تعادل آن دارند.

در این مقاله مایکت به بررسی ۵۰ اصطلاح مهم و رایج در دنیای بازی‌های ویدیویی خواهیم پرداخت که هر گیمری باید با آن‌ها آشنا باشد. این اصطلاحات نه‌تنها در بازی‌ها بلکه در مکالمات بین گیمرها، انجمن‌های آنلاین و حتی مسابقات رسمی نیز نقش کلیدی دارند. با شناخت دقیق این اصطلاحات، می‌توانید در دنیای بازی‌های ویدیویی حرفه‌ای‌تر ظاهر شوید، استراتژی‌های بهتری اتخاذ کنید و درک بهتری از آنچه در جریان بازی رخ می‌دهد داشته باشید.

• 27 بازی‌ شوتر سوم شخص که جهان باز هستند

گیمرها چگونه زبان مخصوص خود را توسعه دادند؟

بازی‌های ویدیویی از زمان پیدایش خود تاکنون تحولات چشمگیری را تجربه کرده‌اند، اما یکی از مهم‌ترین تغییراتی که در طول سال‌ها رخ‌داده، شکل‌گیری یک‌زبان اختصاصی در میان گیمرها بوده است. این زبان مخصوص که شامل مجموعه‌ای از اصطلاحات، عبارات، و کلمات اختصاری است، به‌مرورزمان در میان بازیکنان رایج شد و امروزه به بخش جدایی‌ناپذیری از فرهنگ گیمینگ تبدیل شده است. اما این روند چگونه آغاز شد و چه عواملی باعث شکل‌گیری و گسترش اصطلاحات خاص گیمرها شد؟

در نخستین روزهای صنعت بازی‌های ویدیویی، تجربهٔ بازی عمدتاً یک فعالیت انفرادی بود. در دوران کنسول‌هایی مانند آتاری 2600 و نینتندو (NES)، اکثر بازی‌ها بر پایهٔ تک‌نفره بودن طراحی شده بودند و حتی اگر امکان بازی چندنفره نیز وجود داشت، معمولاً محدود به دو بازیکن در یک محیط فیزیکی مشترک بود. در چنین شرایطی، ارتباط بین بازیکنان عمدتاً به بحث‌های غیررسمی میان دوستان یا مقالاتی که در مجلات گیم منتشر می‌شد، خلاصه می‌شد. در این دوران، اصطلاحات خاصی وجود نداشتند که به‌صورت گسترده مورداستفاده قرار بگیرند، چرا که بازیکنان نیازی به ارتباط سریع و کارآمد نداشتند.

اما این روند در دههٔ ۹۰ میلادی با ظهور بازی‌های چندنفرهٔ کامپیوتری، به‌ویژه بازی‌هایی که از طریق شبکهٔ محلی (LAN) اجرا می‌شدند، دستخوش تغییر شد. یکی از اولین بازی‌هایی که به شکل قابل‌توجهی ارتباط بین گیمرها را متحول کرد، Doom بود. این عنوان که در سال ۱۹۹۳ منتشر شد، یکی از اولین بازی‌هایی بود که امکان تجربهٔ چندنفره را در یک محیط شبکه‌ای فراهم می‌کرد.

به لطف قابلیت co-op و deathmatch در Doom، بازیکنان برای اولین‌بار نیاز پیدا کردند که به‌سرعت با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و تاکتیک‌های خود را به اشتراک بگذارند. این تغییر، نقطهٔ آغازین شکل‌گیری اصطلاحات مخصوص گیمرها بود، چرا که بازیکنان به دنبال روش‌هایی سریع و کارآمد برای ارسال پیام‌ها، هشدارها و هماهنگی‌های درون بازی بودند.

به‌موازات پیشرفت فناوری، ارتباط بین گیمرها فراتر از شبکه‌های محلی رفت و با ظهور اینترنت پرسرعت، بازی‌های آنلاین به بخش مهمی از دنیای گیم تبدیل شدند. بازی‌هایی مانند Quake و Counter-Strike در دههٔ ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ با تمرکز بر تجربهٔ آنلاین، زمینه‌ساز افزایش ارتباطات بین بازیکنان از نقاط مختلف جهان شدند.

در این دوره، برای نخستین‌بار گیمرها با همتایان خود از کشورهای مختلف بازی می‌کردند و نیاز به یک‌زبان مشترک برای برقراری ارتباط بیش‌ازپیش احساس شد. درست همان‌طور که پیامک‌های تلفن همراه باعث ساده‌تر و کوتاه‌تر شدن زبان نوشتاری در ارتباطات روزمره شدند، گیمرها نیز اصطلاحات خود را برای سرعت‌بخشیدن به مکالمات توسعه دادند.

برای مثال، عبارات مخففی مانند AFK (دور از کیبورد)، GG (بازی خوب بود)، و OP (بیش از حد قوی) در همین دوره به وجود آمدند، زیرا بازیکنان در میانهٔ نبردهای آنلاین نمی‌توانستند جملات کامل تایپ کنند و نیاز به روش‌های مختصر و سریع برای رساندن منظور خود داشتند. این روند تا جایی پیش رفت که برخی از این اصطلاحات، حتی خارج از محیط بازی نیز وارد فرهنگ عامه شدند و امروزه در بسیاری از فضاهای آنلاین مورداستفاده قرار می‌گیرند.

در مجموع، می‌توان گفت که توسعهٔ اصطلاحات گیمینگ به‌شدت وابسته به تکامل فناوری و تغییر نحوهٔ ارتباط بازیکنان بوده است. از دوران بازی‌های تک‌نفرهٔ آتاری تا عصر بازی‌های چندنفرهٔ آنلاین، نیاز به ارتباط سریع و کارآمد باعث شده که گیمرها زبانی مختص خود ایجاد کنند که امروزه یکی از جذاب‌ترین و پویاترین بخش‌های فرهنگ بازی‌های ویدیویی به شمار می‌آید.

• ۱۵ بازی پرفروش مجموعه کالاف دیوتی

اصطلاحات معروف و عمومی در دنیای بازی‌های ویدیویی

این کلمات و اصطلاحات، فارغ از ژانر و سبک‌های مختلف بازی‌‌های ویدیویی هستند و معمولا در تمامی عناوین وجود دارند. برای مثال، شاید روزی فکر کنید که ریشه‌ی کلمه‌ی نوب (Noob) از کجا آمده است، یا این‌که کلمه HP مخفف چیست؛ در این بخش، ما به اصطلاحات مهمی خواهیم پرداخت که هر گیمری باید با آن‌ها آشنا شود.

Easter Eggs (اشارات مخفی و جالب در بازی‌ها)

اصطلاح Easter Eggs به رازها، پیام‌های پنهان، یا ارجاعات خاصی گفته می‌شود که توسعه‌دهندگان درون بازی‌ها قرار می‌دهند. این ویژگی‌ها ممکن است شامل اشاراتی به بازی‌های قدیمی، حضور شخصیت‌های مخفی، یا حتی بازی‌های کوچک درون بازی باشند. برای مثال، در Super Mario Odyssey، برخی مناطق دارای اشاره‌هایی به بازی Super Mario 64 هستند. همچنین، در Call of Duty: Black Ops 2، بازیکنان می‌توانند یک کنسول Atari 2600 پیدا کرده و بازی‌های کلاسیک را روی آن تجربه کنند.

Glitch (پیشرفت با استفاده از باگ‌های بازی)

Glitch یا باگ به مشکلات و اختلالات غیرمنتظرهٔ درون بازی گفته می‌شود که ممکن است باعث تغییراتی غیرعادی در گیم‌پلی شوند. برخی بازیکنان از این Glitch ‌ها برای کسب مزیت استفاده می‌کنند، مانند ردشدن از دیوارها یا دسترسی به مناطق مخفی. البته، برخی Glitch ‌ها می‌توانند تجربهٔ بازی را خراب کنند، مانند مشکلات ناگهانی در اینترنت که باعث تأخیر در عملکرد بازی می‌شوند.

HP (امتیاز سلامت شخصیت)

HP (Hit Points یا Health Points) نشان‌دهندهٔ میزان سلامتی شخصیت بازیکن در بازی است. اگر مقدار HP به صفر برسد، شخصیت شکست می‌خورد یا از بین می‌رود. بسیاری از بازی‌ها آیتم‌هایی مانند Health Potions یا Med Kits را برای بازیابی HP ارائه می‌دهند.

HUD (رابط کاربری نمایش اطلاعات بازی)

HUD (Heads-Up Display) بخشی از رابط کاربری بازی است که اطلاعات مهمی مانند مقدار HP، نقشهٔ کوچک (Mini Map)، میزان مهمات، زمان باقی‌مانده، و دیگر داده‌های حیاتی را نمایش می‌دهد. طراحی یک HUD مناسب می‌تواند تأثیر زیادی بر تجربهٔ بازیکنان داشته باشد، به‌گونه‌ای که اطلاعات ضروری را بدون ایجاد حواس‌پرتی در اختیارشان قرار دهد.

Lag (تاخیر در بازی به دلیل مشکلات اینترنتی)

Lag مشکلی است که به دلیل تأخیر در اتصال اینترنتی رخ می‌دهد و می‌تواند باعث شود که دستورات بازیکن با تأخیر اجرا شوند. این موضوع به‌ویژه در بازی‌های آنلاین چندنفره مانند PUBG یا Call of Duty: Warzone بسیار آزاردهنده است، زیرا یک Lag کوچک ممکن است باعث شکست در نبرد شود.

Noob – بازیکن تازه‌کار و بی‌تجربه

کلمهٔ Noob که از “Newbie” گرفته شده، به بازیکنان تازه‌کاری اشاره دارد که هنوز مهارت‌های لازم برای بازی را به دست نیاورده‌اند. این واژه در بازی‌های آنلاین گاهی به‌عنوان یک توهین استفاده می‌شود، به‌خصوص زمانی که یک بازیکن عملکرد ضعیفی دارد یا اشتباهات بزرگی مرتکب می‌شود. بااین‌حال، همهٔ بازیکنان در ابتدا نوب هستند و باگذشت زمان و تمرین می‌توانند مهارت‌های خود را افزایش دهند. در برخی موارد، بازیکنان حرفه‌ای از حساب‌های جدید استفاده می‌کنند و خود را به‌عنوان نوب جا می‌زنند تا بازیکنان دیگر را دست بیندازند، پدیده‌ای که به آن “Smurfing” گفته می‌شود.

NPC (شخصیت‌های غیرقابل‌کنترل توسط بازیکن)

NPC مخفف “Non-Playable Character” است و به شخصیت‌هایی در بازی‌های ویدیویی اشاره دارد که توسط هوش مصنوعی کنترل می‌شوند. این شخصیت‌ها می‌توانند فروشندگان، دشمنان، متحدان یا حتی ساکنان یک‌دنیای بازی باشند. در بازی‌هایی مانند The Witcher 3 یا Skyrim، NPCها می‌توانند به بازیکن مأموریت دهند، با او تعامل کنند یا حتی به تصمیم‌های او واکنش نشان دهند. در برخی موارد، NPCهای ضعیف یا کم‌هوش به سوژهٔ طنز در میان بازیکنان تبدیل می‌شوند.

XP (امتیاز تجربه برای پیشرفت در بازی)

“Experience Points” یا XP به امتیازاتی گفته می‌شود که بازیکنان برای انجام مأموریت‌ها، شکست دادن دشمنان یا شرکت در مسابقات دریافت می‌کنند. XP معمولاً برای ارتقای سطح شخصیت‌ها یا باز کردن قابلیت‌های جدید در بازی‌هایی مانند World of Warcraft، Apex Legends و The Witcher 3 استفاده می‌شود.

Cheesing (استفاده از روش‌های غیرمتعارف برای پیروزی)

“Cheesing” به استفاده از روش‌های خاص یا نقاط ضعف بازی برای پیروزی آسان‌تر اشاره دارد. برای مثال، در Dark Souls، برخی از بازیکنان از مکان‌هایی خاص برای مبارزه با باس‌ها استفاده می‌کنند که دشمنان توانایی پاسخگویی به حملات را ندارند. این تکنیک ممکن است قانونی باشد، اما به‌عنوان یک روش ساده و نه‌چندان حرفه‌ای در نظر گرفته می‌شود.

OG (بازیکن قدیمی و باتجربه)

اصطلاح “OG” مخفف “Original Gangster” است و به بازیکنانی اشاره دارد که از اولین نسل‌های یک بازی بوده‌اند یا مهارت بسیار بالایی در آن دارند. این اصطلاح نباید با “Team OG” که تیمی حرفه‌ای در Dota 2 است و تنها تیمی محسوب می‌شود که موفق شده دو بار متوالی قهرمان The International شود، اشتباه گرفته شود. در بازی‌هایی مانند Counter-Strike یا World of Warcraft، بازیکنان OG معمولاً احترام زیادی در جامعهٔ بازی دارند.

Ping (زمان تأخیر ارتباط با سرور و سیستم علامت‌گذاری در بازی)

زمان تأخیر (Latency): این اصطلاح به مدت‌زمانی اشاره دارد که اطلاعات از سیستم بازیکن به سرور بازی ارسال و دریافت می‌شود. هرچه مقدار پینگ کمتر باشد، تجربهٔ بازی روان‌تر خواهد بود. بازیکنانی که پینگ بالایی دارند معمولاً با مشکلاتی مانند لگ و تأخیر در واکنش‌ها مواجه می‌شوند.

سیستم پینگ در بازی: در برخی بازی‌های چندنفره مانند Apex Legends یا League of Legends، بازیکنان می‌توانند از “Ping” برای علامت‌گذاری مکان‌ها، دشمنان، آیتم‌ها و یا درخواست کمک استفاده کنند، بدون اینکه نیازی به چت صوتی یا متنی باشد.

PVP/PVE (رقابت بازیکنان با یکدیگر یا با محیط)

اصطلاح “PVP” (Player vs Player) زمانی به کار می‌رود که دو یا چند بازیکن واقعی در مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند. این سبک در بازی‌هایی مانند Call of Duty، Fortnite و Dota 2 دیده می‌شود. در مقابل، “PVE” (Player vs Environment) زمانی استفاده می‌شود که بازیکن در برابر دشمنان کنترل‌شده توسط هوش مصنوعی بازی قرار می‌گیرد، مانند مأموریت‌های تک‌نفره در Resident Evil یا مبارزه با باس‌های غول‌پیکر در Dark Souls.

Mashing (کوبیدن دکمه‌ها بدون برنامه‌ریزی)

در بسیاری از بازی‌های مبارزه‌ای مانند Tekken یا Street Fighter، بازیکنان تازه‌کار معمولاً به‌جای اجرای ترکیب‌های حرکتی دقیق، دکمه‌ها را به طور مداوم و بی‌هدف فشار می‌دهند. این عمل که به آن “Mashing” گفته می‌شود، می‌تواند گاهی باعث پیروزی‌های اتفاقی شود، اما در مقابل یک بازیکن باتجربه، معمولاً نتیجه‌ای جز شکست ندارد. در برخی بازی‌ها، سیستم‌های ضد Mashing وجود دارد که بازیکنان را مجبور می‌کند ترکیب‌های خاصی را اجرا کنند، در غیر این صورت حملاتشان بی‌اثر می‌شود.

Pwned (شکست تحقیرآمیز در بازی)

اصطلاح “Pwned” از کلمهٔ “Owned” گرفته شده و زمانی به کار می‌رود که بازیکنی با اختلاف زیاد شکست بخورد. این اصطلاح معمولاً در بازی‌های رقابتی آنلاین استفاده می‌شود و بازیکنانی که بیش از حد خود را دست بالا می‌گیرند و در نهایت شکست سختی می‌خورند، معمولاً با این کلمه مواجه می‌شوند. برای مثال، در Call of Duty، اگر بازیکنی چت صوتی را پر از کری‌خوانی کند؛ ولی در نهایت امتیازش از همه کمتر شود، به‌احتمال زیاد در چت عمومی با واژهٔ Pwned روبه‌رو خواهد شد!

Ragequit (خروج ناگهانی از بازی به دلیل عصبانیت)

یکی از رایج‌ترین رفتارهای بازیکنان عصبانی، Ragequit است، یعنی زمانی که بازیکنی به دلیل شکست یا شرایط نامساعد، بازی را ترک می‌کند. این پدیده در بازی‌های رقابتی مانند FIFA Ultimate Team، League of Legends یا Mortal Kombat بسیار دیده می‌شود. بسیاری از بازیکنان پس از دریافت یک گل در دقیقهٔ آخر یا شکست سخت در یک مبارزهٔ حساس، بدون خداحافظی بازی را ترک می‌کنند، گاهی همراه با شکستن کنترلر یا کوبیدن کیبورد به میز!

• 10 بازی شوتر اول شخص کلاسیک که هنوز هم جذاب هستند

اصطلاحات کلیدی در دنیای بازی‌های ویدیویی : ژانر شناسی

در دنیای گیمینگ، برخی اصطلاحات به طور گسترده در میان بازیکنان و سازندگان بازی‌های ویدیویی استفاده می‌شوند و دانستن معنای دقیق آن‌ها می‌تواند درک عمیق‌تری از مکانیک‌های بازی ایجاد کند. برای مثال، این اصطلاحات می‌توانند مربوط به نوع یا سبک یک بازی خاص باشد یا این‌که در صنعت بازی‌سازی به‌کار گرفته شوند. در این بخش، به بررسی برخی از مهم‌ترین این اصطلاحات می‌پردازیم:

AAA (تریپل‌ای)

اصطلاح AAA به بازی‌هایی اطلاق می‌شود که با بودجه‌های کلان توسعه‌یافته و معمولاً توسط بزرگ‌ترین استودیوهای بازی‌سازی منتشر می‌شوند. این بازی‌ها اغلب دارای گرافیک فوق‌العاده، داستان‌پردازی عمیق و گیم‌پلی گسترده هستند. برای مثال، سری بازی‌های Grand Theft Auto و The Legend of Zelda از برجسته‌ترین نمونه‌های عناوین AAA محسوب می‌شوند. این دسته از بازی‌ها به دلیل سرمایه‌گذاری عظیم، معمولاً با تبلیغات گسترده همراه هستند و موفقیت مالی آن‌ها تأثیر قابل‌توجهی بر صنعت بازی دارد.

MMORPG (بازی‌های نقش‌آفرینی آنلاین گسترده)

“Massively Multiplayer Online Role-Playing Game” یا به‌اختصار MMORPG، ژانری از بازی‌های ویدیویی است که در آن بازیکنان در یک‌دنیای مجازی وسیع قرار می‌گیرند و می‌توانند شخصیت‌های خود را توسعه داده، مأموریت‌های مختلف انجام دهند و با سایر بازیکنان تعامل داشته باشند. بازی‌هایی مانند World of Warcraft، Final Fantasy XI و RuneScape نمونه‌هایی از این ژانر هستند. این بازی‌ها اغلب دارای سیستم‌های اقتصادی پیچیده، مبارزات گروهی و تعامل اجتماعی عمیق هستند که آنها را از سایر سبک‌ها متمایز می‌کند.

RPG (بازی‌های نقش‌آفرینی)

“Role-Playing Game” یا به‌اختصار RPG، سبکی از بازی‌های ویدیویی است که بازیکن در آن نقش شخصیت خاصی را ایفا می‌کند و در دنیای بازی ماجراجویی می‌کند. این سبک درگذشته بیشتر به بازی‌های نوبتی مانند Final Fantasy محدود می‌شد، اما امروزه در بازی‌هایی مانند The Witcher 3 یا Assassin’s Creed Valhalla نیز شاهد المان‌های نقش‌آفرینی مانند ارتقای مهارت‌ها، انتخاب دیالوگ‌ها و مدیریت آیتم‌ها هستیم.

DLC (محتوای دانلودی)

DLC یا Downloadable Content به محتوای اضافه‌ای گفته می‌شود که پس از انتشار یک بازی قابل‌دانلود و استفاده است. این محتوا می‌تواند شامل نقشه‌های جدید، شخصیت‌های اضافی، مراحل داستانی، یا بسته‌های الحاقی (Expansion Packs) باشد. برخی از DLCها رایگان هستند، اما بسیاری از آن‌ها نیاز به خرید جداگانه دارند. برای مثال، The Witcher 3: Wild Hunt دو بستهٔ الحاقی بزرگ با نام‌های Hearts of Stone و Blood and Wine دارد که داستان و گیم‌پلی بازی را گسترش می‌دهند.

FPS (بازی‌های شوتر اول‌شخص)

FPS (First-Person Shooter) به سبک بازی‌های اکشن اشاره دارد که در آن‌ها بازیکن از دید اول‌شخص کنترل یک شخصیت را بر عهده دارد و معمولاً با استفاده از سلاح‌های گرم مبارزه می‌کند. از جمله مشهورترین بازی‌های FPS می‌توان به Call of Duty، Counter-Strike و Valorant اشاره کرد. این سبک یکی از محبوب‌ترین ژانرهای بازی محسوب می‌شود و دارای تورنمنت‌های بزرگی مانند Red Bull Campus Clutch است که بازیکنان دانشجویی را از سراسر جهان‌گرد هم می‌آورد.

Mod – تغییرات و اصلاحات بازیکنان روی بازی

واژهٔ Mod مخفف “Modification” است و به تغییرات اعمال‌شده توسط بازیکنان در بازی‌های ویدیویی اشاره دارد. برخی از مادها می‌توانند جلوه‌های بصری بازی را تغییر دهند، شخصیت‌های جدید اضافه کنند، یا حتی محتوای کاملاً جدیدی ایجاد نمایند. بازی‌هایی مانند The Elder Scrolls V: Skyrim و Minecraft دارای جامعه‌های بزرگی از ماد سازان هستند که تجربهٔ بازی را به طور قابل‌توجهی گسترش می‌دهند. برخی از مادها آن‌قدر محبوب می‌شوند که حتی توسط سازندگان اصلی به‌عنوان محتوای رسمی در بازی ادغام می‌شوند.

• 14 بازی‌ ابرقهرمانی جذاب از کمیک‌های مارول

اصطلاحات کلیدی در بازی‌های اکشن و شوتر

بازی‌های شوتر، اغلب به‌دلیل روند سرعتی گیم‌پلی، از اصطلاحاتی استفاده می‌کنند که کمترین کلمات ممکن را داشته و به‌سرعت قابل استفاده هستند؛ استفاده از این کلمات مخصوص، در مواقع حساسی که یک ثانیه غفلت مساوی شکست تیم شما است می‌تواند بسیار حیاتی و مفید باشد. در ادامه به برخی از این کلمات خواهیم پرداخت:

Meta (متا یا استراتژی‌های برتر بازی)

اصطلاح “Meta” به‌اختصار از عبارت “Most Effective Tactics Available” گرفته شده و به استراتژی‌ها، سلاح‌ها، شخصیت‌ها یا روش‌هایی اشاره دارد که در یک دورهٔ خاص از بازی بهترین عملکرد را دارند. متا به طور مداوم تغییر می‌کند و بازی‌سازان با ارائهٔ به‌روزرسانی‌ها، تعادل جدیدی ایجاد می‌کنند تا از سلطهٔ یک استراتژی خاص جلوگیری شود. در بازی‌هایی مانند League of Legends یا Dota 2، بازیکنان حرفه‌ای همواره در حال تحلیل و بررسی متای جدید هستند تا برتری تاکتیکی به دست آورند.

Nerf (ضعیف‌شدن شخصیت‌ها یا سلاح‌ها در بازی)

اصطلاح “Nerf” به تغییراتی اشاره دارد که باعث کاهش قدرت یک سلاح، شخصیت یا قابلیت در بازی می‌شود. این تغییرات معمولاً برای ایجاد تعادل در بازی اعمال می‌شوند. برای مثال، اگر یک تفنگ در Call of Duty بسیار قوی باشد و بازیکنان به طور مداوم از آن استفاده کنند، ممکن است سازندگان بازی در به‌روزرسانی بعدی میزان آسیب آن را کاهش دهند. همین اتفاق در بازی‌های MOBA مانند League of Legends نیز رخ می‌دهد، جایی که برخی از قهرمانان پس از مدتی به دلیل قدرت بیش از حد، دچار Nerf می‌شوند.

Noob-Tube (استفاده از سلاح‌های بیش از حد قوی)

اصطلاح “Noob-Tube” بیشتر به نارنجک‌اندازها و دیگر سلاح‌های پرقدرت اشاره دارد که بازیکنان تازه‌کار برای گرفتن کشتارهای آسان از آن‌ها استفاده می‌کنند. برای مثال، بازیکنان تازه‌کار در Black Ops 6 برای کشتن راحت‌تر دشمنان باتجربه، از RPG استفاده می‌کنند. 

OP (سلاح یا شخصیتی که بیش از حد قدرتمند است)

واژهٔ “Overpowered” یا OP به سلاح‌ها، قابلیت‌ها یا شخصیت‌هایی گفته می‌شود که تعادل بازی را برهم می‌زنند. بازیکنان معمولاً از این اصطلاح برای اشاره به المان‌هایی استفاده می‌کنند که نیاز به Nerf دارند. برای مثال، در گذشته، با انتشار Call of Duty Vanguard و اذغام آن با وارزون، تمامی اسلحه‌های قبلی وارزون به‌دلیل OP بودن سلاح‌های Vanguard، بلااستفاده شدند.

Hitscan (مکانیک تیراندازی)

Hitscan یا Hit Register یک مکانیک گیم‌پلی است که در آن گلوله‌های شلیک‌شده بلافاصله به هدف برخورد می‌کنند، بدون اینکه تأثیرات فیزیکی مانند گرانش یا سرعت بر آن‌ها اثر بگذارد. در بازی‌هایی مانند Call of Duty، اکثر سلاح‌ها Hitscan هستند، به این معنی که به‌محض فشاردادن دکمهٔ شلیک، تیر به دشمن برخورد می‌کند. در مقابل، بازی‌هایی مانند Battlefield دارای Projectile Ballistics (فیزیک بالستیک) هستند که مسیر گلوله‌ها را واقع‌گرایانه‌تر شبیه‌سازی می‌کنند.

Clans (کلن‌ها یا گروه‌های بازی)

Clan به گروه‌هایی از بازیکنان گفته می‌شود که به‌صورت سازمان‌یافته با یکدیگر بازی می‌کنند. این گروه‌ها می‌توانند از تیم‌های حرفه‌ای که در مسابقات Esports شرکت می‌کنند، تا گروه‌هایی که فقط برای سرگرمی تشکیل شده‌اند، متغیر باشند. داشتن یک Clan به بازیکنان کمک می‌کند تا هماهنگی بیشتری در بازی‌های تیمی داشته باشند و تجربهٔ بازی را لذت‌بخش‌تر کنند. در عناوینی مانند Call of Duty یا Rainbow Six Siege، حضور در یک کلن می‌تواند به بازیکنان مزیت‌های ویژه‌ای مانند استراتژی‌های پیشرفته و تمرین‌های گروهی ارائه دهد.

Smurf (بازیکن حرفه‌ای که با اکانت جدید وارد بازی می‌شود)

اصطلاح “Smurf” به بازیکنان حرفه‌ای اشاره دارد که برای رقابت با بازیکنان ضعیف‌تر، یک حساب جدید می‌سازند و خود را به‌عنوان تازه‌کار معرفی می‌کنند. این رفتار معمولاً در بازی‌هایی مانند League of Legends و Counter-Strike دیده می‌شود، جایی که بازیکنان سطح بالا وارد رقابت‌های سطح پایین می‌شوند تا به‌راحتی پیروز شوند. این کار از نظر اخلاقی نادرست تلقی می‌شود و بسیاری از بازی‌ها در تلاش‌اند تا از آن جلوگیری کنند.

Frag (کشتن دشمن)

اصطلاح Frag در بازی‌های Shooter مانند Counter-Strike و Valorant به ازبین‌بردن یک دشمن اشاره دارد. برای مثال، در Valorant، بازیکنی که به‌عنوان Entry Fragger شناخته می‌شود، باید اولین نفری باشد که به میدان نبرد وارد شده و سعی کند دشمنان را یکی پس از دیگری از بین ببرد. علاوه بر این، در برخی بازی‌ها، واژهٔ Frag برای اشاره به نارنجک‌های انفجاری (Fragmentation Grenades) نیز استفاده می‌شود.

TTK (زمان لازم برای کشتن یک دشمن)

“Time to Kill” یا TTK معیاری در بازی‌های FPS مانند Call of Duty و Battlefield است که نشان می‌دهد یک سلاح یا بازیکن چقدر سریع می‌تواند دشمنان را از بین ببرد. برای مثال، سلاح‌هایی که پایین‌ترین TTK را در کالاف دیوتی داشته باشند، جزو برترین سلاح‌های بازی هستند و معمولا اسلحه‌ها در بازی‌های ویدیویی براساس TTK خود دسته‌بندی می‌شوند.

Bots (بات‌ها)

Bot یا “ربات” به شخصیت‌هایی درون بازی گفته می‌شود که توسط هوش مصنوعی کنترل می‌شوند و نه یک بازیکن واقعی. این اصطلاح هم در بازی‌های تک‌نفره و هم در چندنفره به کار می‌رود. برای مثال، در بازی Super Mario، دشمنانی مانند Goomba و Bowser در واقع Bots محسوب می‌شوند، زیرا توسط سیستم بازی هدایت می‌شوند. همچنین، در بازی‌های چندنفره‌ای مانند Counter-Strike، بازیکنان می‌توانند به‌جای بازیکنان واقعی، در مقابل بات‌ها بازی کنند تا مهارت‌های خود را تقویت کنند.

ADS (نشانه‌گیری از روی مگسک)

در بازی‌های شوتر اول‌شخص (FPS) مانند Call of Duty، بازیکنان می‌توانند به دو روش شلیک کنند: از روی مگسک (ADS) یا از روی کمر (Hip Fire). اصطلاح ADS زمانی استفاده می‌شود که بازیکن از دوربین سلاح خود برای افزایش دقت تیراندازی استفاده کند. درحالی‌که این روش دقت بالایی را فراهم می‌کند، اما معمولاً سرعت حرکت بازیکن را کاهش می‌دهد. برعکس، Hip Fire سرعت بیشتری دارد؛ اما دقت کمتری ارائه می‌دهد.

Tank (شخصیت مقاوم که نقش دفاعی دارد)

“Tank” در بازی‌های MOBA و RPG به شخصیت‌هایی گفته می‌شود که مقدار زیادی از ضربات دشمن را تحمل می‌کنند تا از هم‌تیمی‌های خود محافظت کنند. برای مثال، در Overwatch، شخصیت‌هایی مانند Reinhardt و Winston تانک‌های کلاسیک هستند که با سپر و توانایی‌های دفاعی خود تیم را حفظ می‌کنند.

BM (بی‌ادبی در بازی)

BM مخفف Bad Manners است و به بازیکنانی اشاره دارد که رفتار نامناسبی در بازی از خود نشان می‌دهند. این رفتارها شامل توهین به دیگران، ارسال پیام‌های تحریک‌آمیز، یا انجام حرکات غیرورزشی مانند جشن‌گرفتن بیش از حد بعد از گل‌زدن در بازی‌های ورزشی است. در عناوینی مانند Call of Duty، برخی از بازیکنان ممکن است پس از کشتن دشمنان، به روش‌های خاصی تمسخر کنند که نمونه‌ای از BM محسوب می‌شود.

DPS (میزان آسیب در ثانیه)

DPS (Damage Per Second) معیاری برای سنجش میزان آسیبی است که یک سلاح یا شخصیت در هر ثانیه می‌تواند وارد کند. این اصطلاح به‌خصوص در بازی‌های MMORPG مانند World of Warcraft و همچنین در FPSها مانند Overwatch کاربرد دارد. بازیکنانی که شخصیت‌های با DPS بالا را انتخاب می‌کنند، معمولاً نقش تهاجمی دارند و باید بیشترین آسیب را به دشمنان وارد کنند.

Camping (کمپ کردن)

Camping یک تاکتیک بحث‌برانگیز در بازی‌های تیراندازی است که در آن بازیکن در یک نقطهٔ خاص پنهان شده و منتظر می‌ماند تا دشمنانش را غافلگیر کند. درحالی‌که این روش از نظر تاکتیکی می‌تواند مؤثر باشد، اما در جامعهٔ گیمرها معمولاً به‌عنوان یک استراتژی ناجوانمردانه تلقی می‌شود. در برخی موارد، Spawn Camping نیز دیده می‌شود که در آن بازیکنان در محل‌های Respawn دشمنان کمین کرده و بلافاصله پس از ظاهرشدن آن‌ها را می‌کشند.

• بهترین بازی‌های آرامش بخش سبک ساخت و ساز

اصطلاحات کلیدی در بازی‌های نقش‌آفرینی

در بازی‌های نقش‌آفرینی، استراتژیک و آنلاین، اصطلاحات استفاده شده، معمولا به یک استراتژی‌ خاص یا یک سیاست به‌خصوص برای مقابله با حریف اشاره دارند؛ یا این‌که به استفاده از یک مکانیک خاص در گیم‌پلی بازی مربوط می‌شوند. در ادامه این اصطلاحات را بررسی خواهیم کرد:

Grinding (تکرار وظایف برای کسب امتیاز یا آیتم)

Grinding به انجام مکرر یک فعالیت درون بازی برای دریافت XP (تجربه)، پول درون بازی، یا آیتم‌های خاص گفته می‌شود. این اصطلاح معمولاً در بازی‌های RPG مانند Final Fantasy و Diablo به کار می‌رود، جایی که بازیکنان ساعت‌ها وقت صرف مبارزه با دشمنان یا جمع‌آوری منابع می‌کنند تا شخصیت خود را قوی‌تر کنند.

AFK (دور از کیبورد)

اصطلاح AFK زمانی استفاده می‌شود که یک بازیکن در جریان بازی برای مدتی غیرفعال باشد، معمولاً به این دلیل که از رایانه یا کنسول خود فاصله گرفته است. این اتفاق در بازی‌های چندنفره به‌شدت بر عملکرد تیم تأثیر می‌گذارد و در برخی موارد، بازیکنان AFK ممکن است توسط سیستم بازی جریمه شوند. در عناوینی مانند League of Legends یا Dota 2، یک بازیکن AFK می‌تواند سرنوشت تیم خود را تغییر دهد و باعث شکست آن‌ها شود.

AoE (منطقهٔ اثر)

این اصطلاح به توانایی‌ها یا حملاتی اشاره دارد که یک منطقهٔ خاص را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند، نه فقط یک هدف منفرد. برای مثال، در بازی‌هایی مانند World of Warcraft، برخی از مهارت‌های جادویی دارای AoE Damage هستند و به تمام دشمنانی که در یک محدودهٔ مشخص قرار دارند، آسیب وارد می‌کنند. این نوع حملات معمولاً در مبارزات گروهی کاربرد دارند و می‌توانند به‌صورت هم‌زمان چندین دشمن را شکست دهند.

Buff (افزایش قدرت)

اصطلاح Buff به هرگونه تقویت و افزایش توانایی‌های یک شخصیت یا سلاح درون بازی اشاره دارد. این تقویت‌ها می‌توانند موقتی یا دائمی باشند. برای مثال، در بازی League of Legends، برخی از شخصیت‌ها ممکن است پس از به‌دست‌آوردن یک آیتم خاص، آسیب بیشتری به دشمنان وارد کنند. از سوی دیگر، در برخی از بازی‌ها، توسعه‌دهندگان ممکن است در طی به‌روزرسانی‌ها برخی شخصیت‌ها را Buff کنند تا تعادل بازی حفظ شود.

AD (دمیج فیزیکی)

در بازی‌های MOBA مانند Dota 2، میزان آسیب‌رسانی شخصیت‌های بازی به دو دستهٔ کلی تقسیم می‌شود: Attack Damage (AD) و Ability Power (AP). اصطلاح AD به مقدار آسیبی اشاره دارد که یک شخصیت از طریق حملات فیزیکی خود وارد می‌کند. این میزان معمولاً به عواملی مانند نوع سلاح، مهارت‌های فیزیکی و آیتم‌های تقویت‌کننده بستگی دارد. بازیکنانی که بر اساس AD بازی می‌کنند، بیشتر به حملات سریع و فیزیکی متکی هستند و در مبارزات مستقیم عملکرد بالایی دارند.

Crafting (ساخت‌وساز درون بازی)

اصطلاح Crafting به فرآیند استفاده از منابع و آیتم‌های موجود در بازی برای ساخت اشیاء، ابزارها اشاره دارد. این مفهوم در بسیاری از بازی‌ها وجود دارد، اما در عناوینی مانند Minecraft و بیشتر عناوین نقش‌آفرینی، نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. در Fortnite، بازیکنان می‌توانند از منابعی مانند چوب، سنگ و فلز برای ساختن دیوارها، پله‌ها و حتی برج‌های عظیم استفاده کنند. به این مواد اصطلاحاً Mats (Materials) گفته می‌شود و مدیریت صحیح آن‌ها می‌تواند تفاوت بین پیروزی و شکست را مشخص کند.

Cooldown (زمان انتظار برای استفاده از مهارت‌ها)

اصطلاح Cooldown به مدت‌زمانی گفته می‌شود که یک بازیکن باید پس از استفاده از یک مهارت یا آیتم صبر کند تا دوباره بتواند از آن استفاده کند. برای مثال، در League of Legends، شخصیت‌های بازی پس از اجرای یک جادو یا مهارت خاص، باید منتظر بمانند تا آن قابلیت دوباره در دسترس قرار گیرد. مدیریت Cooldown به‌ویژه در بازی‌های تاکتیکی اهمیت زیادی دارد، زیرا بازیکنان حرفه‌ای باید بهترین زمان ممکن را برای استفاده از مهارت‌های خود انتخاب کنند.3

Ganking (حملهٔ غافلگیرانه به دشمن ضعیف‌تر)

Ganking به استراتژی‌ای گفته می‌شود که در آن یک یا چند بازیکن، دشمنی که ضعیف‌تر یا تنهاست را مورد حمله قرار می‌دهند. این تاکتیک به‌ویژه در بازی‌های MOBA مانند League of Legends و Dota 2 رایج است، جایی که بازیکنان با همکاری تیمی، یک حریف تنها را به دام می‌اندازند و از بین می‌برند. هماهنگی و ارتباط مؤثر بین اعضای تیم در انجام یک Gank موفق بسیار مهم است.

Kiting (حفظ فاصلهٔ ایمن در مبارزه)

Kiting به تاکتیکی گفته می‌شود که بازیکن فاصلهٔ خود را از دشمن حفظ کرده و درعین‌حال به او حمله می‌کند. این استراتژی به‌ویژه در بازی‌هایی مانند World of Warcraft و League of Legends کاربرد دارد. بازیکنان معمولاً هنگام استفاده از شخصیت‌هایی که سرعت بالایی دارند یا سلاح‌هایی با برد بلند دارند، از Kiting برای فرار از دشمنان و واردکردن آسیب استفاده می‌کنند.

Snowball – قدرت‌گرفتن تدریجی در بازی

اصطلاح “Snowball” زمانی به کار می‌رود که یک بازیکن یا تیم از همان ابتدای بازی مزیت کسب کند و به‌سرعت قوی‌تر شود. برای مثال، در Dota 2، اگر یک قهرمان در اوایل بازی به‌خوبی عملکرد داشته باشد و طلا و تجربهٔ بیشتری کسب کند، می‌تواند با سرعت بیشتری دشمنان را شکست دهد و بازی را به نفع تیم خود تمام کند.

نتیجه‌گیری

دنیای بازی‌های ویدیویی تنها به رقابت، سرگرمی یا ماجراجویی محدود نمی‌شود، بلکه در طول سال‌ها یک فرهنگ و زبان خاص خود را توسعه داده است. از اصطلاحات رایجی مانند AFK، PVP، FPS، و RPG گرفته تا واژه‌های تخصصی‌تر مانند Snowball، Smurf، Cheesing و Noob-Tube، این زبان مشترک به گیمرها اجازه می‌دهد تا تجربهٔ خود را بهتر به اشتراک بگذارند، استراتژی‌هایشان را هماهنگ کنند و حتی هویت خود را در جامعهٔ گیمینگ تعریف کنند.

اصطلاحات گیمینگ نه‌تنها شیوهٔ تعامل بازیکنان را شکل داده‌اند، بلکه به یک بخش جدایی‌ناپذیر از فرهنگ دیجیتال تبدیل شده‌اند. با ظهور بازی‌های چندنفره آنلاین، به‌ویژه در سبک‌هایی مانند MOBA، MMORPG، و Battle Royale، این زبان بیش‌ازپیش تکامل‌یافته و به یک ضرورت برای درک و موفقیت در بازی تبدیل شده است. حتی توسعه‌دهندگان بازی نیز این اصطلاحات را در طراحی مکانیک‌های گیم‌پلی، ویژگی‌های ارتباطی، و به‌روزرسانی‌های بازی‌های خود در نظر می‌گیرند.

در نهایت، یادگیری این اصطلاحات به هر بازیکنی کمک می‌کند تا نه‌تنها تجربهٔ بازی خود را بهبود ببخشد، بلکه ارتباط بهتری با دیگر گیمرها برقرار کند و بخشی از جامعهٔ جهانی بازی‌های ویدیویی باشد. چه یک OG که سال‌ها تجربهٔ گیمینگ دارد باشید، چه یک تازه‌کار که در حال یادگیری اصول اولیه است، این اصطلاحات شما را به قلب دنیای بازی‌های ویدیویی نزدیک‌تر می‌کنند. پس GG و موفق باشید!