تاریخچه و تکامل بازی‌های تفننی یا هایپرکژوال | آسان و اعتیادآور!

مطمئنا روز‌هایی را تجربه کرده‌اید که تا مدت‌ها به تجربه‌ی بازی Subway Surfers، Crossy Road یا Crowd City مشغول شوید و در عجب باشید که چرا برعکس عناوین دیگر، به هیچ وجه از تجربه‌ی بازی‌های سبک هایپرکژوال «Hypercasual» خسته نخواهید شد؛ چه جادویی است که شما را مجاب می‌کند تا هربار پس از دیگری به ادامه‌ی بازی بپردازید؟ با ما همراه باشید.

ژانر هایپرکژوال «Hypercasual» یا بازی‌های تفننی از دیرباز یکی از پرطرفدار ترین سبک‌های حاضر در دنیای موبایل بوده، هستند و خواهند بود. چنین عناوینی معمولا به‌شدت اعتیاد آور بوده و دارای انعطاف بسیار بالایی در گیم‌پلی خود هستند و به‌دلیل طراحی بسیار ساده‌‌ی روند بازی، بسیار آسان بوده و تمامی اقشار جامعه، از پیر تا جوان می‌توانند با آن‌ها ارتباط برقرار کرده و از این دسته بازی‌ها لذت ببرند.

تاریخچه‌‌ی سبک هایپرکژوال

اگر بخواهیم از اولین عناوین پایه‌گذار این سبک صحبت کنیم، می‌توانیم به عنوان افسانه‌ای «Snake» که در کشورمان با نام «مار بازی» که اکثر در گوشی‌های نوکیا در دسترس بود، اشاره کنیم. چنین عناوینی، با استفاده از همان ضرب‌المثل همیشگی که می‌گوید «زیبایی در سادگی است» توانستند باعث خلق عناوین بسیار جذاب، اعتیادآور، آسان و پرطرفدار زیادی شوند.

حال می‌خواهیم کمی از عصر حجر بازی‌های موبایلی فاصله بگیریم و وارد عصر مدرن این عناوین شویم؛ ظهور دوباره‌ی این سبک حدود ده سال پیش شکل گرفت، هنگامی که بازی‌هایی همچون Flappy Bird، Subway Surfers و Temple Run منتشر شدند، این بازی‌ها اغلب دارای کنترلی ساده بودند و مهارت خاصی را طلب نمی‌کردند و با ویژگی‌های منحصر به‌فرد خود، بازیکن را مجاب به ادامه‌ی بازی برای ثبت رکورد‌های بزرگتر می‌کردند و این باعث شد تا بازیکنان بسیاری به طرف این ژانر سرازیر شوند.

تکامل؛ کاربران سادگی را می‌پسندند!

بیایید کمی جلوتر برویم، در سال 2018، عناوین سبک دونده یا «Runner» که از زیرمجموعه‌ی همین سبک نیز هستند توانستند بیشترین تعداد دانلود را در سبک بازی‌های تفننی نیز کسب کنند. شاید از خود بپرسید چه چیزی باعث پیشرفت این سبک شد؟ تکامل آن‌ها در طی سال‌ها به یک‌ چیز خلاصه شد، سادگی؛ این عناوین رفته رفته از اشکال پر زرق و برق فاصله گرفته تا به ساده‌ترین حد ممکن رسیدند. تا جایی که بازیکنان برخلاف دونده‌های سنتی‌تر که اغلب شامل یک شخصیت بودند، تنها به‌عنوان یک توپ به انجام بازی می‌پرداختند. درست مانند عناوین Rolling Sky و Color Road.

این عناوین با وجود سادگی حداکثری خود، هدف بازی را نیز به وضوح مشخص می‌کردند؛ هیچ‌گونه کاراکتر یا روایتی در این عناوین وجود نداشت اما در عین حال اعتیاد آور بودند، چنین فرمولی باعث شد تا افراد بسیاری به این سبک سرازیر شوند؛ علاوه بر این، عناوین هایپرکژوال برخلاف بازی‌های دیگر دارای مراحل طولانی نیستند و به‌طور میانگین کاربران با هربار بازی کردن، حدود دو الی سه دقیقه به بازی می‌پردازند؛ مگر اینکه بخواهند رکورد‌های عجیب و غریب به ثبت برسانند.

بازار گاها تنوع طلب است!

در سال 2019 نیز برای باز هزار و یکم، این ژانر تکامل یافته و شاخه‌ی جدیدی از آن پدیدار شد. البته عناوین دونده سنتی هنوز هم طرفداران خود را داشتند؛ اما گویا کمی تنوع در بازار بازی‌های موبایلی نیاز بوده و توسعه‌دهندگان از این فرصت به نحو احسنت استفاده کرده‌اند؛ این چنین بود که عناوین آی‌او «.io» پدیدار شدند.

این دسته از بازی‌ها هسته‌ی اصلی و قلب تپنده‌ی عناوین هایپرکژوال را حفظ می‌کردند، اما موضوع دیگری وجود داشت که آن‌ها را از اثر‌های دیگر کاملا متمایز می‌کرد؛ وجود حس رقابت. توسعه‌دهندگان این‌بار از حس غریزی افراد برای افزایش محبوبیت بازی خود استفاده کردند و بازیکنان را با همان فرمول برنده‌ی عناوین هایپرکژوال به رقابت با یکدیگر فرستادند.

و نتیجه‌ی چیزی نبود جز موفقیتی دوباره در حوزه بازی‌های موبایلی و بالا رفتن از لیست «محبوب‌ترین‌ها». عناوین پرطرفداری همچون Aquapark.io، Slither.io و Agar.io توانستند هسته‌ گیم‌پلی خود را بر پایه رقابت بچینند، و این موضوع بازیکنان را از پیروی قوانین خاص خارج کرده و آن‌ها را در میدانی می‌انداخت که تنها مرز آن فکر و استراتژی بازیکنان بود؛ و دوباره همان فرمول همیشگی پیروز می‌شود، «زیبایی در سادگی است» نه ؟

بازگشت دوندگان!

در سال 2020 نیز شاهد اضافه شدن حالت‌ها و سبک‌های جدیدی به عناوین دونده نیز بودیم، برخی از توسعه‌دهندگان نیز حتی سعی کرده بودند تا المان‌های موفقی همچون رقابت را به بازی‌های خود اضافه کرده، یا حتی در عین حفظ سادگی، بازیکنان را درگیر کنند.

 در ایستگاه سال 2020 نیز شاهد عرضه‌ی عناوینی همچون Crowd Runner، Count Masters و Join Clash بودیم. این عناوین علی‌رغم عناوین دونده‌ی سنتی که بازیکن را در یک مسابقه‌ی بی پایان و عبور از موانع قرار می‌داد، بازیکنان را مجاب به استفاده از فکر خود می‌کرد، برای مثال آن‌ها بایستی همزمان برای فرار و قرار خود برنامه‌ریزی می‌کردند، و این فرمول نیز همانند فرمول‌های قبلی بسیار موفق واقع شد.

علاوه بر این وجود ریزه‌کاری‌های رضایت بخش مانند شخصی‌سازی لباس‌های بازیکنان، ارتقای وسایل و موضوعات این‌چنینی باعث ایجاد حس پیشرفت و ترقی در این عناوین می‌شدند و این موضوع به حفظ بازیکنان و حتی رشد این بازی‌ها کمک بسیاری کرده است.

سخن آخر

بازی‌های تفننی یا هایپرکژوال به بخشی جدا نشدنی از تلفن‌های‌ هوشمند افراد مختلف تبدیل شده است، این ژانر روزانه رشد می‌کند و تکامل‌های متعددی را تجربه می‌کند که گاهی موفق شده و گاهی به رشد و موفقیت لازمه نمی‌رسند، توسعه‌دهندگان نیز همواره در حال تغییر و آزمایش فرمول‌های جدید روی بازی‌های خود هستند تا آن‌ها را به یک عنوان پرطرفدار و بی‌نقض تبدیل کنند.

علاوه بر این شما می‌توانید تمامی بازی‌های مذکور را در ادامه این مطلب از طریق مایکت و با اینترنت نیم‌بها دانلود کنید؛ برای اخبار جدید از بازی‌های جذاب اندروید با مجله مایکت همراه باشید.