5 اشتباه رایج فیلم‌های سینمایی درباره هکرها

از آغاز عصر تکنولوژی، صنعت فیلم و تلویزیون توجه ویژه‌ای به دنیای کامپیوترها نشان داده است. در حالی که برخی از فیلم‌ها دید مثبتی به فناوری کامپیوترها دارند، اما بیشتر آن‌ها داستان‌های غیرواقعی از این صنعت را روایت می‌کنند و در بیشتر فیلم‌ها، هکرهای کامپیوتری به عنوان مانعی برای قهرمان اصلی داستان در نظر گرفته می‌شوند و اکثرا جزء شخصیت‌های اصلی فیلم نیستند. فیلم «هکر» (WarGames) که در سال 1983 به نمایش درآمد، داستان یک هکر را روایت می‌کند که با وارد شدن به سیستم یک مرکز نظامی، جنگ جهانی سوم را آغاز می‌کند. این فیلم که مقدمه‌ای بر آغاز ساخت فیلم‌های صنعت فناوری بود، کارگردانان را تشویق کرد که فیلم‌های متنوع و جذابی با این محوریت بسازند. با وجود اینکه فیلم‌هایی مثل «آقای ربات» (Mr. Robot) و «قتل در انتهای جهان» (A Murder at the End of the World) تصویرسازی دقیق‌تری از هکرها و کار آن‌ها داشتند، اما همچنان به دور از واقعیت بوده‌اند. 

فیلم‌ها همیشه آموزنده نیستند و اغلب اوقات داستان‌های واقعی را در رابطه با برخی صحنه‌ها روایت نمی‌کنند. فیلم‌های مربوط به فناوری و هک هم در این دسته قرار می‌گیرند. از‌آنجایی‌که فرایند هک و نفوذ به سیستم‌های اطلاعاتی برای بسیاری از بینندگان و علاقه‌مندان به این حوزه جذاب است، فیلمسازان با طراحی صحنه‌های غیر واقعی از فرایند هک و اختصاص دادن شخصیت‌های ضد قهرمان به هکرها، چند اشتباه رایج را درباره هکرهای کامپیوتری در فیلم‌های خود به تصویر می‌کشند که در ادامه برخی از آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم. 

1. هک کردن یک کار دقیق و سرعتی نیست

شاید یکی از بزرگترین اشتباه فیلم‌ها درباره هکرهای کامپیوتری این است که در اولین تلاش یک سیستم را هک کرده و به آن نفوذ می‌کنند. این صحنه‌ها را شاید به وفور در فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی دیده باشید. در این صحنه‌ها، یک هکر با تصویری ناواضح به سرعت با کامپیوتر کار می‌کند و موسیقی که روی آن میکس می‌شود، فیلم را بسیار هیجان‌انگیز می‌کند. بدون شک سناریوهایی وجود دارد که در آن یک هکر ماهر تنها با یک ترفند می‌تواند به سیستم نفوذ کند. اما واقعیت هک بسیار با آنچه که در فیلم‌ها نمایش داده می‌شود، فاصله دارد. فرایند هک معمولاً شامل آزمون و خطا و حدس و گمان است، چرا که هکرها همیشه نمی‌دانند برای تلاش برای نفوذ به یک سیستم به دنبال چه هستند. به این ترتیب، آنها زمان قابل‌توجهی را صرف جستجوی نقاط ضعف در الگوریتم‌ها یا کد منبع می‌کنند. بنابراین هک یک سیستم و نفوذ به آن گاهی اوقات به زمان زیادی نیاز دارد.

سریال

آقای ربات

Mr. Robot

تماشای سزیال آقای ربات

2. ویندوز پاپ آپ در فرایند هک‌ به ندرت نمایش داده می‌شود

یکی دیگر از اشتباهات فیلم‌ها این است که پس از هک شدن یک سیستم، پنجره‌های متعدد ویندوز پاپ آپ نمایش داده می‌شود که به معنی حمله به دستگاه و دسترسی به اطلاعات سیستم است و در آن کاربران سعی می‌کنند سیستم را خنثی کنند. اگرچه این صحنه در فیلم‌ها بسیار نمایش داده می‌شود و احتمالاً شاید شما هم آن را دیده‌اید، اما یکی از اشتباهات رایج فیلمسازان است. درک اینکه چرا فیلمسازان به تاکتیک پنجره پاپ آپ روی می‌آورند آسان است، چرا که تماشای فرایند هک چندان جالب نیست و نمایش سختی هک از نظر بصری می‌تواند چالش‌برانگیز بوده و خارج از حوصله بیننده باشد. با این حال، هکرهای واقعی می‌گویند که به ندرت، چنین پنجره‌های پاپ آپ روی سیستم هک شده ظاهر می‌شوند. همچنین هکرها اظهار دارند که تمامی صحنه‌های فانتزی و ماژول‌های سه بعدی که در بسیاری از صحنه‌های هک مشاهده می‌کنید هم کاملاً تخیلی هستند. 

• 10 نظریه‌ای که سرنوشت فیلم‌های علمی تخیلی را کاملاً تغییر می‌دهند
• 10 فیلم علمی تخیلی که درباره قدرت ربات‌ها بزرگ‌نمایی می‌کنند
• 10 فیلم علمی تخیلی که تماشای آن‌ها در هر زمانی لذت‌بخش است

3. هک‌های ساده اغلب موثرتر از هک‌های پیچیده هستند

یکی از متداول‌ترین موضوعات سینمایی در مورد هک این است که فقط برخی از هک‌های بسیار پیچیده می‌توانند به یک سیستم دسترسی داشته باشند. این قابل درک است، زیرا در بسیاری از فیلم‌های هالیوود با محوریت هک، هکرها برای نفوذ به سیستم‌های امنیتی که توسط سایت‌های دولتی یا عملیات بانکی جهانی اداره می‌شوند، تلاش می‌کنند. اما این روزها اکثر هکرها می‌توانند به راحتی به دستگاه‌ها و اطلاعات شخصی شما دسترسی داشته باشند. به جای استفاده از کدهای پیچیده برای حمله به کاربران از خارج، بسیاری از هکرها اکنون در تلاش هستند تا با فریب کاربران، دسترسی به سیستم‌های امن را فراهم کرده و سیستم‌ها را هک کنند. به این رویکرد، مهندسی اجتماعی گفته می‌شود. این نوع هک بی‌شباهت به فیشینگ و کلاهبرداری نیست، زیرا شامل هکرهایی می‌شود که از اعتماد افراد سوء استفاده می‌کنند و آنها را وادار می‌کنند تا به اطلاعات و سیستم‌های امن دیگری دسترسی داشته باشند. پس از ورود کاربران با این سیستم‌ها، هکرها می‌توانند با دسترسی مستقیم به اطلاعات خصوصی، ردیابی فعالیت‌های احتمالی حساس اینترنتی یا نصب بدافزار، به اطلاعات آن‌ها دسترسی داشته باشند. این نوع هک که بسیار خطرناک است، از نظر داستانی نسبت به هک‌های پیچیده سیستمی جذاب نیست، بنابراین اغلب در حوزه فیلم و تلویزیون به تصویر کشیده نمی‌شود. اما زمانی که در دنیای واقعی اتفاق می‌افتد می‌تواند به همان اندازه ویرانگر باشد.

4. هکرها هنگام کار خیلی سریع تایپ نمی‌کنند

در بسیاری از داستان‌های فیلم و تلویزیونی که هکرها را به تصویر می‌کشند، مرتباً نشان داده می‌شود که هکر‌ها کارشان را با سرعت بسیار بالایی انجام می‌دهند. در برخی موارد این سرعت تایپ به شکل نامعقولی به تصویر کشیده می‌شود. با وجود اینکه تایپ سریع و انجام فرایند هک با سرعت بالا می‌تواند برای فیلم بسیار هیجان‌انگیز باشد، اما با این حال یکی از اشتباهات رایج سینما و تلویزیون در مورد هکرهای کامپیوتری است و هکرها به ندرت در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرند که با سرعت فوق‌العاده بالایی مانند فیلم‌ها فرایند هک را انجام دهند. اکثر هک‌ها به صبر و حوصله زیادی از جانب هکرها نیاز دارند و این کار نیازمند دقت و توجه بالایی است. به این ترتیب، هرگونه اشتباه در کد زدن می‌تواند اثربخشی هک و یا دفاع از سیستم را تضعیف کند. بنابراین سرعت تایپ یکی دیگر از موضوعاتی است که فیلمسازان مجبور می‌شوند به آن تکیه کنند تا عمل هک برای بینندگان جذاب‌تر شود.

سریال

قتلی در پایان جهان

A Murder at the End of the World

تماشای سریال قتلی در پایان جهان

5. همه هک‌ها مخفیانه یا غیرقانونی نیستند

از‌آنجایی‌که فیلمسازان زیادی وارد دنیای هکرهای رایانه‌ای شده‌اند تا داستان‌های فناوری را به شکل جذابی روایت کنند، اما اغلب از هکرها ضدقهرمان‌هایی در فیلم‌ها ساخته‌اند. علی‌رغم این واقعیت، بسیاری از هک‌هایی که در فیلم‌هایی مانند «بلک هت» (Blackhat) دیده می‌شود، عمدتاً در سمت مقابل قانون انجام می‌شود و این تا حدی بدان دلیل است که بیشتر هک‌های دنیای واقعی کاملاً قانونی نیستند. اگر می‌پرسید عنوان آن فیلم از کجا گرفته شده است، بهتر است بدانید که اصطلاح کلاه سیاه یا بلک هت به هکرهایی اطلاق می‌شود که از مهارت‌های خود منحصراً برای کارهای غیر‌قانونی استفاده می‌کنند. با این حال، گروهی از هکرها هم وجود دارند که هکرهای کلاه سفید نامیده می‌شوند و از مهارت‌های خود برای کمک به افراد در معرض خطر برای شناسایی نقاط ضعف سیستم‌های امنیتی استفاده می‌کنند. اما به خاطر سرگرمی، بدون شک نقش هکرهای ضد قهرمان در فیلم‌ها برای بینندگان جذاب‌تر است. 

سخن پایانی

تماشای فیلم‌ها با موضوعات امنیت سایبری و فرایند هک برای بسیاری از افراد می‌تواند جذاب و هیجان‌انگیز باشد. فیلمسازان اغلب با پیچیدگی‌های امنیت اطلاعات و هک سیستم‌ها آشنایی ندارند و تنها هدف آن‌ها از ساخت این فیلم‌ها یک داستان غیر واقعی و دراماتیک برای هیجان‌زده کردن مخاطبان است. اکثر فیلم‌هایی که با محوریت هک ساخته شده‌اند، داستان‌های غیرواقعی را روایت می‌کنند و صحنه‌های تخیلی از هکرهای کامپیوتری را به تصویر می‌کشند که با واقعیت در تناقض است. در این مقاله، تلاش کردیم تا به چند تصویر نادرست و اشتباه از هکر‌ها که معمولاً در فیلم‌ها و سریال‌ها نمایش داده می‌شوند، بپردازیم.

منبع: slashgear