13 کارگردان زن دستکم گرفته شده که لایق نامزدی اسکار بودند

اسکار استانداردی طلایی برای افرادی است، که بیشتر به طلا اهمیت می‌دهند تا استانداردها! این شاید بهترین توصیف از جایزه اسکار باشد. درست است که بسیاری از فیلم‌های بزرگ نامزد و برنده اسکار می‌شوند، اما بسیاری دیگر هم که اتفاقا فیلم‌های خوبی هستند، یا به طورکلی نامزد نمی‌شوند و یا جایزه را از دست می‌دهند. با اینکه فرصت‌های موجود در مراسم اسکار محدود است، به هر حال تعداد زیادی فیلمساز تا کنون موفق به دریافت آن شده‌اند. و شوربختانه اغلب اوقات، فیلم‌سازان زن نادیده گرفته می‌شوند. کاترین بیگلو اولین زنی است، که برنده اسکار بهترین کارگردانی در هشتاد و دومین دوره جوایز اسکار شده‌است. همین جمله ساده نشان می‌دهد که برای 82 سال تمام، هیچ زنی از نظر آکادمی اسکار شایسته دریافت جایزه بهترین کارگردانی فیلم نبوده‌است. در سال 2020 در جریان جوایز اسکار، ناتالی پورتمن حتی این واقعیت را مطرح کرد، که علیرغم آثار بی‌مانندی مانند زنان کوچک از گرتا گرویگ، وداع از لولا وانگ یا پرتره بانویی در آتش از سلین سیاما، هیچ زنی نامزد بهترین کارگردانی نشد.

ناعدالتی در حق فیلمسازان زن، امروز هم به شکل قبل باقی ‌است. برای مثال در سال 2023 از 116 کارگردان 100 فیلم پرفروش، تنها 14 نفر از آنها یا 12.1 درصدشان زن بودند. این درصد از فیلمسازان زن در فیلم‌های برتر از سال 2018، زمانی که آمارش 4.5 درصد بود، تغییر قابل‌توجهی نداشته‌است. حالا همه چشم‌ها به جوایز آتی اسکار دوخته شده‌اند، تا ببینند فیلم‌سازانی مانند گرتا گرویگ برای فیلم باربی، سلین سانگ برای فیلم زندگی‌های گذشته، یا کلی فرمون کریگ برای فیلم خدایا، آنجایی؟ منم مارگارت؟ می‌توانند برای نامزدی بهترین کارگردانی دیده شوند یا کریستوفر نولان برای فیلم اوپنهایمر، مارتین اسکورسیزی برای فیلم قاتلان ماه کامل و الکساندر پین برای فیلم جاماندگان از آنها جلو می‌زنند.

تعداد بی‌شماری از کارگردانان زن بزرگ در سینما باید نامزد بهترین کارگردانی می‌شدند، اما متأسفانه آن را از دست دادند. درنتیجه این لیست می‌تواند بسیار طولانی باشد، اما چند مورد از آن به معنای واقعی کلمه ارزش بررسی دارند. در اینجا سیزده کارگردان زن را که باید نامزد یا برنده اسکار می‌شدند اما آن را از دست دادند، به شما معرفی می‌کنیم.

• 10 بار که کارگردان‌ها فیلم‌های متفاوتی با دیگر آثارشان ساختند
• 12 فیلم دیوید فینچر از بدترین تا بهترین؛ از آدم‌کش تا باشگاه مبارزه
• 7 کارگردان‌ ژاپنی که در تاریخ سینما ماندگار شدند

13. پنی مارشال برای فیلم بزرگ (Big)

• سال انتشار: 1988
• بازیگران: تام هنکس، الیزابت پرکینز، دیوید موسا، رابرت لوجا، جان هرد و جرد راشتون
• ژانر: کمدی، درام، خانوادگی، خیال‌انگیز و رومانتیک

ستاره افسانه‌ای تلویزیون و کارگردان مشهور پنی مارشال، در طول دوران حرفه‌ای خود با ساختن تصاویر فراموش‌نشدنی و پرشور و هیجان غریبه نبوده‌است. او از استعداد انکارناپذیر و محبوب هالیوودی تام هنکس، برای درام فانتزی دهه 80 خود یعنی فیلم بزرگ استفاده کرد. اگرچه تام هنکس پیش از آن با موفقیت در فیلم کمدی رومانتیک شلپ شلوپ بازی کرده‌بود، اما هنوز پتانسیل ستاره بودن او کشف نشده‌بود. تا اینکه پنی مارشال او را به نقش‌آفرینی پسر دوازده ساله‌ای دعوت کرد، که به طرز جادویی در تحقق آرزویی، تبدیل به مردی 30 ساله می‌شود. نتیجه این همکاری اجرای حرفه‌ای تام هنکس و پیروزی چشمگیر سینمایی برای کارگردان بود.

بزرگ هم توسط منتقدان و هم از سوی تماشاگران موردتحسین قرار گرفت. این اثر اولین فیلم بلند سینمایی بود، که توسط یک زن کارگردانی شد و به فروش بیشتر از 100 میلیون دلار در باکس‌آفیس دست پیداکرد. بزرگ به لطف نقش‌آفرینی شیرین و صمیمانه تام هنکس، نویسندگی استثنایی و البته دید هنری و دقیق پنی مارشال، جوایز زیادی به‌دست‌آورد. اما با وجود اینکه نویسنده فیلمنامه و تام هنکس موفق به دریافت جایزه اسکار شدند، پنی مارشال با وجود شکستن رکوردها و تثبیت خود به عنوان یک زن پیشگام واقعی در سینما، به‌طور شرم‌آوری از نامزدی بهترین کارگردانی حذف شد. تلاش‌های دیگر او در صفحه نقره‌ای سینما مانند لیگ خودشان و بیداری‌ها هم موفقیت‌های بزرگی بود، اما پنی مارشال هرگز حق خود را از آکادمی دریافت نکرد و در نهایت در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۸ درگذشت.

12. جولی دش برای فیلم دختران گرد‌وغبار (Daughters of the Dust)

• سال انتشار: 1991
• بازیگران: کورا لی دی، باربارا اونیل و آلوا روجر
• ژانر: درام عاشقانه

دختران گرد‌و‌غبار که نامزد جایزه بزرگ هیئت داوران ساندنس شد، اولین فیلمی بود که توسط یک زن سیاهپوست کارگردانی و در ایالات‌متحده اکران شد. این فیلم نگاهی عمیق و معنوی به سه نسل از زنان گولا ، که در اوایل قرن بیستم در جزیره‌ جورجیا زندگی می‌کرده‌اند، دارد. بیش از هر چیز دیگری، این فیلم فرضیه‌ای است درباره اینکه عشق درواقع نوعی همدلی است، تا حدی که بتوان درد دیگری را احساس و بسیاری تروماها را تحمل کرد. دختران گردوغبار را می‌توان نامه‌ای عاشقانه از جولی دش به زنان سیاه پوست ساکن ایالات‌متحده دانست.

با وجود اینکه فیلم انگور خشکیده‌ای در خورشید به دلیل شکوهش، می‌توانست تا ابد جایگاه خود را حفظ کند، دختران گردوغبار توانست با نبوغ و لحن شاعرانه، خیلی از رکوردهایش را بشکند. این فیلم جذاب برای جایزه بزرگ هیئت داوران جشنواره فیلم ساندنس نامزد شد و جایزه بهترین فیلمبرداری را به خانه برد. همچنین نیویورک تایمز آن را با عنوان «زیبایی بصری مسحور‌کننده» یاد کرد و جولی دش را «فیلم‌ساز فوق‌العاده خلاق» نامید. علیرغم چنین واکنش‌های مثبتی که به دختران گردوغبار نشان داده‌شد، کارگردان نتوانست فیلم خود را در جریان اصلی هالیوود خوب عرضه‌کند، در عوض بر تلویزیون تمرکز و اعلام کرد که مدیران استودیو پذیرای فرم غیرمتعارف فیلم نیستند.

11. خواهران واچوفسکی برای فیلم ماتریکس (The Matrix)

• سال انتشار: 1999
• بازیگران: کیانو ریوز، لارنس فیشبرن و کری ان ماس
• ژانر: علمی تخیلی، اکشن و ماجراجویانه

باوجود اینکه این نمایش سایبرپانک برنده چهار جایزه اسکار برای جلوه‌های تصویری، تدوین و هر دو بخش صدا شد، دستاوردهای دیگرش از هر لحاظ نادیده گرفته‌شد. ماتریکس یکی از چندوجهی‌ترین آثار در سینمای معاصر است، که به طور متعارف به عنوان یک نماد ضد سرمایه‌داری شناخته می‌شود.

ماتریکس به طور گسترده به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های علمی تخیلی تمام دوران در نظر گرفته‌می‌شود و به شروع یک فرنچایز بسیار موفق و پرسود کمک کرده‌است. این فیلم پس از اکران پرسروصدایش، الهام‌بخش فیلم‌های بی‌شماری بود. با وجود اینکه در آن زمان واچوفسکی‌ها درواقع دو برادر بودند و بعدا تغییر جنسیت داده و به خواهران واچوفسکی تبدیل شدند، اما به هر حال باید در تاریخ سینما ثبت شود که خالقان این شاهکار زنانی بودند، که البته هیچ نامزدی اسکاری دریافت نکردند.  

10. کیمبرلی پیرس برای فیلم پسرها گریه نمی‌کنند (Boys Don’t Cry)

• سال انتشار: 1999
• بازیگران: هیلاری سوانک، کلویی سونی و پیتر سارسگارد
• ژانر: درام عاشقانه

کیمبرلی پیرس در درام عاشقانه و زندگینامه‌ای پسرها گریه نمی‌کنند، کاری کرد تا داستان واقعی، غم‌انگیز و ویرانگر زندگی بسیار کوتاه براندون تینا، یک مرد تراجنسیتی که موردتجاوز و قتل وحشیانه قرار گرفته‌است، دیده‌شود. در این فیلم هیلاری سوانک یکی از بهترین بازی‌های دوران حرفه‌ای خود را ارائه داد و با بازی در نقش تینا در این اثر قدرتمند، اسکار بهترین بازیگر زن را به دست آورد. کیمبرلی پیرس ماجرای اتفاق تکان‌دهنده‌ای را در دوران کالج خود در جرایم می‌خواند و تصمیم می‌گیرد فیلمنامه‌اش را بنویسد. این کارگردان بیش از پنج سال روی فیلمنامه کار کرده و در طی آن تحقیقات جامعی درباره براندون تینا و داستان او انجام داده‌است.

کیمبرلی پیرس به طرز ماهرانه‌ای به مفاهیم و مضامین حساسی مانند جنسیت، روابط شخصی، طبقه اجتماعی و خشونت علیه افراد تراجنسیتی در قالب یک درام زندگینامه‌ای پرداخته و با احترام تمام زندگی و میراث تینا را به تصویر کشید. پسرها گریه نمی‌کنند بعد از اکران به عنوان یکی از بهترین و عمیق‌ترین‌ فیلم‌های زنگینامه‌ای سال موردستایش قرار گرفت. اگرچه پیرس در طول فصل جوایز متعددی را مانند جایزه اولین کارگردانی برجسته توسط هیئت ملی بازبینی دریافت کرد، در نهایت تلاش‌های تحسین‌برانگیزش مورد بی‌مهری آکادمی اسکار قرار گرفت. حالا پسرها گریه نمی‌کنند، به دلیل به تصویر کشیدن زندگی یک مرد ترنس، فیلمی بحث‌برانگیز در نظر گرفته می‌شود که بدون شک ارزش تماشا دارد. این فیلم همچنین سوژه خوبی برای بحث و گفتگو درباره این موضوع است، که چگونه فیلمی که یک زمانی پیشرو محسوب می‌شد، حالا می‌تواند به عنوان یک فیلم پس‌رو دیده شود. با این وجود در آن زمان هیچ دلیل برای عدم نامزدی پیرس برای بهترین کارگردان اسکار وجود نداشت.

9. ماری هرون برای فیلم روانی امریکایی (American Psycho)

• سال انتشار: 2000
• بازیگران: کریستین بل، جاستین ثرو، جرد لتو و بیل سیج
• ژانر: کمدی سیاه و اسلشر

با وجود اینکه وال استریت، گرگ وال استریت و روانی همگی در شاخه‌های زیاد نامزد اسکار شده‌اند، این اثر کمدی خیره‌کننده مشابه آنها، که به بینندگان اجازه می‌دهد شاهد تبر زدن جرد لتو باشند، نادیده گرفته‌شد. روانی امریکایی نگاهی کمدی و آزاردهنده به وحشیگری شیطان وال استریت از طریق یک بدی برجسته‌تر یعنی قتل دارد. در این فیلم کریستین بل به عنوان یک بانکدار سرمایه‌گذار در روز و یک قاتل زنجیره‌ای در شب، فوق‌العاده ظاهر می‌شود. بانکدار نام‌برده یا همان پاتریک بیتمن با اجرای بی‌حاشیه‌اش در این فیلم ترسناک، تماشاگران را خیره و در عین حال متاثر می‌کند.

چیزی که به وضوح این فیلم را متمایز می‌کند، این است که توسط یک زن ساخته شده‌است و باید نامزدی بهترین کارگردانی را برای ماری هرون به ارمغان می‌آورد. این فیلم همچنان به همان اندازه که در زمان اکرانش بود، محبوب است که این هم گواهی بر قدرت کارگردانی ماری هرون است.

8. میرا نایر برای فیلم عروسی مانسون (Monsoon Wedding)

• سال انتشار: 2001
• بازیگران: نصرالدین شاه، کولبوشان کارباندا و روشن ست
• ژانر: کمدی رومانتیک

از بسیاری جهات، با توجه به موضع آکادمی اسکار درباره خط داستانی و نحوه پرداخت سینمای بالیوود، برای فیلمسازهای هندی منطقی است که هرگز به جایزه اسکار دست پیدا نکنند. اما عروسی مانسون یک تلاش مشترک بین هند، ایالات‌متحده، ایتالیا، فرانسه و آلمان است، که در نقد بعضی سنت‌ها ساخته شده‌است.

عروسی مانسون خیلی به آکادمی اسکار نزدیک بود. فیلم سلام بمبئی میرا نایر دوازده سال قبل نامزد بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان اسکار شده‌بود. با وجوداینکه میرا نایر در سرتاسر جهان به لطف خلق یک فیلم هندی موردعلاقه منتقدان هنری غربی و برنده شیر طلایی در جشنواره ونیز، مورد ستایش قرار گرفت، اسکار احساس کرد که دستاورد او به اندازه کافی بزرگ نیست که بخواهد تاییدش کند.

7. نیکی کارو برای فیلم سوارکار نهنگ (Whale Rider)

• سال انتشار: 2002
• بازیگران: کیشا کاستل هیوز و کلیف کرتیس
• ژانر: درام خانوادگی

کیشا کاستل هیوز در سیزده سالگی جوان‌ترین بازیگری شد که در آن زمان برای بازی متاثرکننده‌اش، نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر زن شد. این بازیگر نقش دختری مائوری را به تصویر می‌کشید که علی‌رغم این‌که این موقعیت را فقط مردان دارند، آرزو می‌کند رئیس قبیله‌اش شود. راجر ایبرت این فیلم را در فهرست 10 فیلم برتر سال خود معرفی کرد و این درام را نو، هوشمندانه، قدرتمند و نبوغ‌آمیز نامید.  

نیکی کارو یکی از معدود افرادی است، که از زمان فیلم پیانو در سال 1993، نیوزیلند را در سینمای بین‌المللی مطرح کرد. اما آکادمی روی دیگر کارگردان‌های متمرکز بود که در آن زمان جهان را شوکه کرده‌بودند. کارگردانانی مانند پیتر جکسون و مجموعه فیلم‌های ارباب حلقه‌ها. از آنجایی که آکادمی اسکار مایل است به دلیل قوانین، هر سال آثار یک کشور را به رسمیت بشناسد، نیکی کارو اجازه نداشت در کانون توجه قرار گیرد و این فیلم مسحورکننده، قبل از اینکه بتواند ستایشی در خور دریافت کند، از دور خارج شد.

6. اوا دوورنی برای فیلم سلما (Selma)

• سال انتشار: 2014
• بازیگران: دیوید اویلو، کارمن اجوجو و تیم راث
• ژانر: درام بیوگرافی

سلما با تشریح وقایع طاقت‌فرسا پیرامون راهپیمایی سلما به مونتگومری در سال 1965 است، که طی آن دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور با بازی دیوید اویلو شجاعانه به دنبال کسب حق رای برابر بود. سلما نوری را بر سه ماه پرتلاطم فعالیت‌های دکتر لوتر تاباند، که صرف مبارزات انتخاباتی و تأثیر عمیق آن بر تاریخ آمریکا شد. آوا دوورنی کمک کرد تا داستان واقعی و تاثیرگذار راهپیمایی‌های اعتراضی را، که منجر به امضای رئیس‌جمهور لیندون بی جانسون برای قانون حق رأی در سال 1965 در لحظه‌ی تاریخی و پیشگامانه شد، بیان کند.

این فیلم به طور ماهرانه و عمیق تلاش صادقانه یک شخص را برای برابری به تصویر می‌کشد، تماشاگران و منتقدان را مجذوب خود می‌کند و درامی هیجان‌انگیز تقدیم مخاطبان می‌کند. سلما نه تنها به خاطر رویکرد منسجم کارگردان در داستان‌سرایی و همچنین بازی خارق‌العاده اویلو به عنوان یک هنرمند محبوب، موردتحسین قرار گرفت، بلکه امتیاز متااسکور را از نگاه تماشاگران و جوایز اسکار و گلدن‌گلوب را برای بهترین موسیقی اورجینال دریافت کرد. رسانه بی‌بی‌سی در نقد درخشان خود درباره فیلم سلما نوشت: «این فیلم که به خوبی توسط آوا دوورنی کارگردانی شده‌است، درباره این است که چگونه شخصی با داشتن نبوغ سیاسی اوضاع کشور را تغییر داده، تا به آن تصویری از خود نشان دهد، که قابل‌تحمل نیست».

5. دی ریس برای فیلم گل‌گرفته (Mudbound)

• سال انتشار: 2017
• بازیگران: کری مولیگان، جیسون کلارک و جیسون میشل
• ژانر: درام

در سال 2017، دی ریس اولین زن سیاهپوست نامزد فیلمنامه اقتباسی و ریچل موریسون اولین زنی بود، که نامزد بهترین فیلمبرداری برای فیلم گل‌گرفته شد. این فیلم یک دستاورد مسحور‌کننده است، که در مجموع نامزد چهار جایزه اسکار شده‌است. گل‌گرفته تفاوت‌های نژادی را بعد از جنگ جهانی دوم نشان می‌دهد.

گل‌گرفته وحشتناک است، صریح است، تحمل آن دردناک است و داستان عاشقانه زیبایی دارد؛ همه چیزهایی که آکادمی اسکار نمی‌خواهد در فیلم‌های جنگی نشان دهد. این فیلم برای موفقیتش در تبدیل اسکاربایت به یک فیلم باکیفیت اصیل، آکادمی را مجاب کرد، در رقابت با دانکرک و تاریک‌ترین ساعت، در میان هفت فیلم دیگر نامزد بهترین فیلم با موضوع جنگ جهانی دوم شود. با این وجود، نگاه نو و تحسین‌شده کارگردان به سربازان سیاه‌پوست، به دلایلی نادیده گرفته‌‌شد.

4. لین رمزی برای فیلم تو هرگز واقعا اینجا نبودی (You Were Never Really Here)

• سال انتشار: 2017
• بازیگران: خواکین فینیکس و آلساندرو نیوولا
• ژانر: درام اکشن و روانشناسی

بهتر است بدانید که همه فیلم‌های لین رمزی را می‌توان در این لیست نام برد. او یکی از بااستعدادترین نابغه‌هایی است، که با لنز دوربین سروکار دارد. اما تو هرگز واقعا اینجا نبودی، در لیست معدود فیلم‌هایی که به عنوان بزرگترین دستاوردهای سینمای مدرن شناخته می‌شود هم قرار دارد. در کنار این فیلم آثار دیگری مانند؛ انگل، رشته خیال، شبکه اجتماعی و جواهرت تراش‌نخورده دیده می‌شود. البته تو هرگز واقعا اینجا نبودی، در صدر این لیست قرار دارد.

در سال 2017 فیلمنامه این فیلم در کنار بازی خواکین فینیکس، برنده جشنوراه کن شد و سپس به طور ناگهانی انگار از صحنه روزگارمحو شد. مردم به ندرت، یا شاید هرگز، تبلیغاتی از معرفی این فیلم که درباره اختلال استرس پس از سانحه و کودک‌ربایی است، ندیدند. اگر شما هم این فیلم را ندیده‌اید، همانطور که انگار اعضای آکادمی اسکار ندیدند، فرصت خوبی برای کشف یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما دارید.

3. لولا وانگ برای فیلم وداع (The Farewell)

• سال انتشار: 2019
• بازیگران: آکو آفینا و تزی ما
• ژانر: درام کمدی

برای بسیاری از آمریکایی‌ها، سینمای چین مدت‌ها حول محور کونگ‌فو می‌چرخید. نزدیک‌ترین قیاس جغرافیایی این تعبیر، فیلم‌سازی دراماتیک وونگ کار وای هنگ‌کنگی یا بونگ جون هو و پارک چان ووک اهل کره‌جنوبی هستند. برای لولا وانگ وارد کردن یک شخصیت آمریکایی چینی به چین به معنای جذب تماشاگران و به خصوص غربی‌هایی است، که تا حد زیادی با آداب و رسوم و فرهنگ مدرن جمهوری خلق چین بیگانه هستند. این فیلم با امتیاز راتن تومیتوز 97 از 100، موردتحسین قرار گرفت و جایزه گلدن‌گلوب را به خاطر عملکرد شگفت‌انگیزش به ارمغان آورد.

ادعای اینکه اسکار فیلم را به عنوان یک ژست سیاسی علیه چین رد کرده‌است، با توجه به جوایز فراوانی که سال بعدش به فیلم سرزمین آواره‌ها به کارگردانی کلوئی ژائو اهدا کرد، قابل‌قبول نیست. فیلم وداع پرده آهنی ظریفی را که بین درام‌های چینی و آمریکایی وجود داشت، شکست. گلدن گلوب، جایزه یک عمر دستاورد هنری بنیاد فیلم آمریکا و وایز ایندیپندنت اسپیریت، همه شاخص‌های دریافت اسکار را در این فیلم ثابت کردند، اما در نهایت آکادمی احساس کرد لولا وانگ شایسته توجه آنها نیست. با اینکه 2019 سالی پربار برای اسکار بود، نادیده گرفتن فیلم فیلمسازی که ستاره کمدی آکو آفینا را با یک نقش درام فوق‌العاده تکان‌دهنده معرفی می‌کند، بی‌انصافی محض است.

2. سلین سیاما برای فیلم پرتره زنی در آتش (Portrait of a Lady on Fire)

• سال انتشار: 2019
• بازیگران: نوئمی مرلان و آدل الن
• ژانر: درام تاریخی

این فیلم شاهکار بدون شک در لیست شگفتی‌های عصر مدرن قرار دارد. سلین سیاما زیرژانر معاصری را انتخاب می‌کند، که قبلاً امتحانش را پس داده‌است: عاشقانه تاریخی. پرتره زنی در آتش بر روی فرانسوی‌های قرن هجدهم که خلق هنر می‌کنند، متمرکز است و دنیایی را که به‌طور مشخص زنانه و دنج است، می‌سازد. دو ساعتی که شما به تماشای این فیلم می‌نشینید، حکم یک مرخصی را برایتان دارد، تا یک ماجراجویی چالش‌برانگیز.

این شاهکار، مانند فیلم تو هرگز واقعاً اینجا نبودی، برای فیلمنامه‌اش در جشنواره کن برنده نخل طلا شد، اما بسیاری از جوایز را به فیلم انگل باخت. فرانسه فیلم بینوایان را به عنوان رقیب بین‌المللی فیلم انتخاب کرد، که البته قابل درک بود که برنده جایزه هیئت داوران در کن شود. در نهایت با اینکه پرتره زنی در آتش یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ مدرن است، در بخش کارگردانی نادیده گرفته‌شد، تا باز هم ثابت شود آکادمی اسکار نمی‌داند چه می‌کند.  

1. جنیکزا برووا برای فیلم زولا (Zola)

• سال انتشار: 2021
• بازیگران: تیلور پیج، رایلی کیئو و نیکولاس براون
• ژانر: درام، کمدی و جنایی

زولا شاید به عنوان اولین فیلم اقتباس‌شده از یک ترید توییتری، داستان یک رقصنده دیترویتی را دنبال می‌کند، که به فلوریدا سفر می‌کند تا شانسی هرچند کوچک برای به دست آوردن رفاه و تجربه‌ای هیجان‌انگیز داشته‌باشد. اما چیزی که اکنون به‌عنوان یک نکته نادیده گرفته می‌شود، ساختن فیلمی براساس رشته‌ توییت‌ها در توییتر، جنیکزا برووا را به عنوان یکی از جسورترین کارگردانان‌ سال‌های اخیر معرفی می‌کند. این فیلم بدون شک در نشان دادن واقعیت رسانه‌های اجتماعی درخشان و مبتکرانه عمل می‌کند.  

فیلم زولا چه در ایده و چه در اجرا یک اثر آموزشی محسوب می‌شود. این فیلم به رفتارهای مضحک انسانی و خودشیفتگی آدمیزاد می‌خندد. زولا درباره تصاحب فرهنگ سیاه‌پوستان ناشی از این فرض نادرست است، که نداشتن رفاه مالی به معنای مجاز به سلب حق رای بودن است. جادوی فیلم زولا در این است، که چگونه یک داستان واقعی را از قلمرو خلاقیت خود قشر کارگر بیرون می‌کشد و آن را به یک افسانه سینمایی تایید می‌کند و در عین‌حال تاکید می‌کند، که برتری داستان نمی‌تواند به دلیل نوع خلق آن خدشه‌دار ‌شود، بلکه اساس آن نوع پیدایشش است.

منبع: Movieweb