خودم را اخراج نمی‌کنم

Jeongeun به عنوان یک مدیر فنی در یک شرکت با تبعیض شدید علیه زنان کار می کند. او نه تنها منتظر تعیین تکلیف است، بلکه برای کار با یک پیمانکار فرعی نیز اعزام می شود. علیرغم فشارهای آشکار برای استعفا، Jeongeun قصد دارد خود را حفظ کند و به دفتر مرکزی بازگردد. با این حال، شرایط کار برای پیمانکار فرعی، کار بر روی دکل های انتقال بزرگ، نیز چالش برانگیز است. مهم نیست که Jeongeun چقدر سخت است، غلبه بر تبعیض دوگانه آسان نیست. او با نگرش قاطعانه با تبعیض روبرو شده است، اما نتوانست به راحتی با محیط جدید پیمانکار فرعی سازگار شود. دلیل اینکه او در حالت مستی به سر کار می رود یا ادعا می کند که "از دفتر مرکزی اعزام شده است" و کارگر پیمانکار فرعی نیست، به این دلیل است که می خواهد از حقوق اختصاص یافته خود به عنوان "پیمانکار اصلی" محافظت کند. با این حال، وقتی کار را از روی غرور یاد می گیرد و پیوندهای انسانی با همکارانش برقرار می کند، تغییر می کند. سپس کسانی که جئونگیون را آزاردهنده می دانستند شروع به پذیرش او می کنند.