10 لحظه شگفت‌انگیز فصل اول سریال بیگانه: زمین (Alien: Earth)

سریال بیگانه: زمین دریچه‌ای تازه به کابوس‌های آشنا باز می‌کند؛ جایی که تاریکی بی‌پایان و موجوداتی غیرقابل مهار، هر لحظه مرز میان بقا و نابودی را از هم می‌درند. اگر فکر می‌کنید همه چیز را درباره بیگانه‌ها دیده‌اید، این سریال ثابت می‌کند هنوز موجودی ناشناخته در کمین است.

مجموعه فیلم‌های بیگانه همواره با صحنه‌های شوکه‌کننده، خونین و کابوس‌وار شناخته شده است؛ اما سریال بیگانه: زمین نشان داد که این جهان هنوز ظرفیت بالایی برای شگفتی و خلق لحظات تازه دارد. این سریال خارجی که نخستین تجربه تلویزیونی در دنیای بیگانه محسوب می‌شود، در قالب هشت قسمت روایت خود را به سطحی متفاوت رسانده و ثابت کرده است که حتی پس از دهه‌ها، این مجموعه می‌تواند بینندگان را غافلگیر کند.

در پایان فصل نخست، بسیاری از مخاطبان به بررسی و مرور لحظات برتر سریال بیگانه: زمین پرداختند؛ لحظاتی که همزمان ریشه در میراث کلاسیک این مجموعه داشت و هم پیچش‌های جدید و غیرمنتظره‌ای را وارد داستان کرد. نوآ هاولی با قلم خاص خود توانست بیگانه‌ها را به‌عنوان نیرویی اجتناب‌ناپذیر و غیرقابل پیش‌بینی بازآفرینی کند؛ موجوداتی که فراتر از یک تهدید ساده ظاهر می‌شوند و در هر گام داستان، موجی از دلهره و هیجان را رقم می‌زنند. در ادامه قرار است به معرفی 10 لحظه شگفت‌انگیز فصل اول سریال بیگانه: زمین بپردازیم که طرفدارن با تماشای آن‌ها به شدت هیجان زده شدند.

• بهترین فیلم‌های ترسناک ماجراجویی؛ از نابودی تا بیگانه‌ها

۱۰. اپیزود اول حال و هوای فیلم‌های کلاسیک بیگانه را داشت

سریال بیگانه: زمین با روایتی دلهره‌آور از کشتی فضایی (USCSS Maginot) آغاز می‌شود؛ فضاپیمایی متعلق به شرکت (Weyland-Yutani) که ماموریت دارد تعدادی از گونه‌های بیگانه را به زمین بازگرداند؛ اما خدمه آن هرگز عمق خطر را درک نمی‌کنند. در میان آن موجودات، یک زنومورف مرگبار حضور دارد؛ هیولایی که طرفداران قدیمی به‌خوبی می‌دانند چگونه با تغذیه از انسان و استفاده از بدن قربانیان به‌عنوان میزبان، بذر وحشت را می‌پاشد. آزاد شدن این موجودات، کابوسی اجتناب‌ناپذیر را آغاز می‌کند؛ کابوسی که حتی خواب انجمادی نیز قادر به مهار آن نیست.

اپیزود اول این سریال یکی از نقاط اوج روایت محسوب می‌شود. این قسمت نه‌تنها سقوط فاجعه‌بار این سفینه فضایی و سرنوشت مرموز آن را به تصویر می‌کشد؛ بلکه ابعادی تازه از شخصیت مورو(با بازی بابو سیسی) و جایگاه او در سفینه را آشکار می‌سازد. این بخش از سریال مملو از لحظاتی است که به‌حق می‌توان آن‌ها را در فهرست لحظات برتر سریال بیگانه: زمین قرار داد؛ صحنه‌هایی پر از شوک، هیجان و خشونت به شدت زیاد. ترکیب فیلمبرداری خیره‌کننده، بازی‌های قدرتمند و پیچش‌های غیرمنتظره باعث شده اپیزود پنجم در کنار بهترین صحنه‌های شوکه‌کننده سریال بیگانه کلاسیک قرار گیرد. سریال بیگانه: زمین با چنین روایت‌هایی ثابت می‌کند که این جهان هنوز هم سرشار از وحشت و تماشایی است.

۹. یکی از خدمه ماژینو با پسر کاوالیر تبانی کرد

در ادامه اپیزود پنجم سریال بیگانه زمین یکی از لحظات هیجان انگیزی رقم می‌خورد که مخاطبان را با پیچش‌های داستانی هیجان انگیز مواجه می‌کند. این بخش نشان می‌دهد که پتروویچ (با بازی انزو چیلنتی) یکی از اعضای خدمه ماژینو، با پسر کاوالیر (ساموئل بلنکین) هم‌دستی کرده تا موجودات شرور را از تله‌هایشان رها سازد و به دنیای بیرون بفرستد. احتمالا وعده پاداش هنگفتی پتروویچ را وسوسه کرده؛ اما مورو با بررسی مکاتبات ویدیویی خدمه با زمین، خیانت او را کشف می‌کند. پتروویچ ریسک مرگباری را پذیرفته، غافل از این که خودش قربانی این توطئه خواهد شد.

اگر به عقب‌تر کمی نگاه کنیم پتروویچ باید می‌دانست که ارتباطاتش از طریق نرم‌افزار کشتی مادر، ضبط می‌شود. حتی اگر همه زنده می‌ماندند، دستگیری به جرم خیانت به یوتانی اجتناب‌ناپذیر بود  فاجعه‌ای برای او، اما بی‌اهمیت برای پسر کاوالیر که نقشه‌اش را پیش برده بود.

در قسمت پایانی فصل، ریشه‌های این تمایلات را در کودکی پسر کاوالیر می‌بینیم: بزرگ شدن کنار پدری خشن و ناپایدار که او را به سینث‌ها و گونه‌های بیگانه نزدیک‌تر کرده. این صحنه‌های شوکه‌کننده سریال بیگانه: زمین نه تنها مهیج‌اند؛ بلکه عمق روانشناختی شخصیت‌ها را برجسته می‌کنند و مخاطبان را برای ادامه فصل مشتاق نگه می‌دارند.

سریال

بیگانه: زمین

Alien: Earth

تماشای سریال بیگانه: زمین

۸. تنگ کاملا یک موجود عجیب و غریب بود

در سریال بیگانه: زمین یک کاراکتر عجیب به نام تنگ حضوری کوتاه اما به‌یادماندنی دارد. او شخصیتی مرموز و ساکت است که در چندین صحنه بالای سر سالیوان ظاهر می‌شود؛ رفتاری که فضایی آزاردهنده و مبهم به داستان می‌بخشد. نوع بیان آرام و سنجیده تنگ باعث می‌شود بیننده در ابتدا او را شبیه به یک سینث تصور کند؛ اما در نهایت او توسط یک زنومورف کشته می‌شود و مشخص می‌شود که تنها یک انسان عجیب و غیرقابل پیش‌بینی بوده است.

این شخصیت به‌نوعی بازتابی از ناامنی‌های انسانی در شرایط ایزوله و پرتنش است؛ جایی که حتی در دل فضا هم نمی‌توان از آزار و تهدیدهای روانی گریخت. بسیاری از بینندگان این حضور کوتاه را بخشی از همان لحظات برتر سریال بیگانه: زمین می‌دانند، چرا که تنگ با رفتار غیرمعمول خود تعلیق و اضطرابی پنهان به روایت تزریق می‌کند. هرچند دلیل اصلی معرفی این کاراکتر همچنان مبهم باقی مانده است؛ اما همین پرسش‌ها و رازهای حل‌نشده نشان می‌دهد که سریال بیگانه: زمین تنها به نمایش بهترین صحنه‌های شوکه‌کننده کلاسیک بسنده نکرده و در پی ساخت فضایی است که مرز میان تهدید انسانی و هیولایی را به شکلی هنرمندانه در هم می‌آمیزد. شاید فصل دوم پرده از اسرار بیشتری بردارد.

• 10 نژاد بیگانه قوی در بازی‌های ویدیویی

۷. آرتور سیلویا صورتش در آغوش گرفته می‌شود و سینه‌اش می‌ترکد

آرتور سیلویا یکی از مهربان‌ترین و اخلاق‌مدارترین شخصیت‌های سریال به شمار می‌رود؛ کسی که بیش از دیگران خطرات آزمایش‌های هولناک در جزیره نورلند را درک می‌کند. او به دلیل امتناع از پاک کردن خاطرات نیبز عملی که آن را غیراخلاقی و زیان‌بار می‌داند اخراج می‌شود.

اتم اینز بی‌درنگ او را از جزیره بیرون می‌راند و هشدار می‌دهد که اگر تا شب نرود، با دیدنش به او شلیک خواهد کرد. با این حال، آرتور توسط اسلایتلی  که تحت تهدید است، به آزمایشگاه موجودات فضایی کشیده می‌شود، جایی که یک اخاذ بی‌رحم به او حمله می‌ورزد. این یکی از لحظات برتر سریال بیگانه: زمین است، صحنه‌ای شوکه‌کننده که نشان می‌دهد اسلایتلی چگونه نقشه مورو را پیش می‌برد، در حالی که انتظارش نمی‌رفت.

این سکانس‌ها نه تنها مهیج است؛ بلکه عمق تراژیک داستان را برجسته می‌کند: آرتور، تنها کسی که با کودکان دورگه با مهربانی رفتار می‌کرد، قربانی می‌شود و با مرگش، آخرین ذره انسانیت واقعی از داستان محو می‌گردد. صحنه‌ای که فرد اخاذ او را در آغوش می‌گیرد و سپس رها می‌کند، آرتور را برای لحظاتی به هوش می‌آورد بدون آن که چیزی به یاد بیاورد؛ اما این آرامش کوتاه است؛ بلافاصله، صحنه وحشیانه شکستن سینه در کنار ساحل رخ می‌دهد توصیفی که کلمه وحشیانه تنها بخشی از شدت آن را بازگو می‌کند.

۶. کیرش به هیبریدها کمک می‌کند

در میان صحنه‌های پرتنش سریال بیگانه: زمین لحظه‌ای کوتاه اما تاثیرگذار وجود دارد که شخصیت کیرش (با بازی درخشان تیموتی اولیفانت) را به شکلی متفاوت به مخاطب معرفی می‌کند. در قسمت او به اسلایتلی کمک می‌کند تا جسد آرتور را از مرکز به ساحل منتقل کنند. این اقدام غیرمنتظره، کیرش را بیش از یک سینث سرد و بی‌روح نشان می‌دهد؛ او در چشم بچه‌ها به نوعی نقش والدین مصنوعی را پیدا می‌کند. نگاه بی‌احساس و رفتار مکانیکی‌اش تنها بر تضاد میان انسانیت پنهان و ماهیت مصنوعی‌اش تاکید می‌کند.

اولیفانت در یکی از متفاوت‌ترین نقش‌های خود، موفق می‌شود کیرش را به کاراکتری پیچیده و چندلایه تبدیل کند. این لحظه را می‌توان در فهرست لحظات برتر سریال بیگانه: زمین قرار داد؛ چراکه هم بینندگان را شوکه می‌کند و هم سوالاتی تازه درباره جایگاه سینث‌ها در این جهان می‌سازد. گفت‌وگوی او با مورو در آسانسور نیز نشانه‌ای از آگاهی و هوشمندی پنهان اوست؛ جایی که به نظر می‌رسد کیرش منتظر فرصتی برای انتخاب جانب مناسب است. حالا که او در میان پسران گمشده قرار گرفته، باید دید آیا به گذشته‌اش استناد خواهد کرد و با کمک به آن‌ها اعتماد تازه‌ای جلب می‌کند یا نه.

۵. همه گونه‌های بیگانه در نورلند شگفت‌انگیز هستند

سریال بیگانه: زمین تنها به نمایش زنومورف‌های کلاسیک و صحنه‌های وحشتناک تولدشان بسنده نمی‌کند؛ بلکه با معرفی گونه‌های تازه‌ای از موجودات فضایی، ابعادی متفاوت از ترس و دلهره را خلق می‌کند. در نورلند، موجوداتی زندانی شده‌اند که هر یک کابوسی مستقل به شمار می‌روند؛ از مگس‌های عظیمی که مواد معدنی را بیرون از بدن هضم می‌کنند و پس از بوییدن بدن مصنوعی توتل‌ها (کیت یانگ)، او را نابود می‌سازند، تا هیولای ستاره‌دریایی‌شکلی که قربانیان را یک‌جا می‌بلعد.

این صحنه‌ها به‌درستی در دسته لحظات برتر سریال بیگانه: زمین جای می‌گیرند، چرا که نه‌تنها هیجان و وحشت کلاسیک را بازآفرینی می‌کنند؛ بلکه گستره‌ای تازه از وحشت بیولوژیک را به نمایش می‌گذارند. حتی حشراتی که با بیرون آوردن کرم‌ها و زالوها از بدن انسان‌ها تغذیه می‌کنند، بعدی دیگر از خشونت تکان‌دهنده این جهان وحشی را آشکار می‌سازند.

اما بدون تردید، جذاب‌ترین موجود تازه معرفی‌شده موجود چشم است؛ موجودی شبیه اختاپوس کوچک با سر یک چشم درخشان و چندرنگ. او ابتدا بدن یک گوسفند را کنترل می‌کند، سپس با پسر کاوالیر ارتباط می‌گیرد و حتی توتل‌ها را عمدا به دام می‌اندازد. این موجود نشان می‌دهد که زنومورف‌ها تنها تهدید اصلی نیستند و اکنون خطرناک‌ترین موجود کل جهان رقیبی تازه و هوشمند پیدا کرده‌اند.

۴. مورو تصمیم گرفت تا به تنهایی در سفینه زنده بماند

یکی از تکان‌دهنده‌ترین لحظات بیگانه: زمین زمانی رقم خورد که افسر ارشد امنیتی سفینه که یک نیمه‌سایبورگ است و بخشی از بدنش با قطعات مصنوعی جایگزین شده، در حالی که فرصت کافی برای نجات زاوری افسر اجرایی سفینه دارد، تصمیم می‌گیرد در را باز نکند و او را در برابر زنومورف‌ها رها سازد. سریال شخصیت مورو را به‌عنوان فردی بی‌انعطاف و حسابگر معرفی می‌کند؛ کسی که ماموریت و بقای شخصی را بر هر نوع احساس یا همدلی انسانی ترجیح می‌دهد. حتی اگر  در موقعیت‌هایی که شانس بقا اندک بود بی‌تفاوتی و خونسردی او لرزه‌ای عمیق بر تماشاگر وارد می‌کند.

این تصمیم نه‌تنها باعث کشته شدن زاوری می‌شود؛ بلکه نشان می‌دهد مورو به اندازه یک هیولاهای فضایی خطرناک است؛ تهدیدی انسانی که سردی‌اش به اندازه خونریزی بیگانه‌ها هولناک جلوه می‌کند. چنین سکانسی یادآور بهترین صحنه‌های شوکه‌کننده سریال بیگانه کلاسیک است، جایی که وحشت نه‌فقط از موجودات ناشناخته، بلکه از تصمیم‌های بی‌رحمانه انسان‌ها سرچشمه می‌گیرد.

۳. اتم اینز توسط پسر کاوالیر در کودکی ساخته شد

قسمت پایانی فصل، با عنوان هیولاهای واقعی نقطه‌ای تاریک و تکان‌دهنده در سریال بیگانه: زمین را رقم می‌زند. در این اپیزود، تمرکز اصلی بر آزمایش‌های غیراخلاقی و رفتارهای ناقض حقوق بشر کاوالیر پسر است؛ شخصیتی که نه برای انسان‌ها و نه برای سینث‌ها هیچ ارزشی قائل نیست و تنها دغدغه‌اش بقا و اثبات نبوغ خود است. روایت گذشته او، از دوران کودکی با پدری خشن و مست گرفته تا ساخت اولین سینث در شش‌سالگی، پرده از ریشه‌های تاریک شخصیتش برمی‌دارد و بیننده را در شوک فرو می‌برد.

اما داستان زمانی شوکه کننده می‌شود که ما می‌فهمیم اتم اینز، همواره همراه وفادار کاوالیر، در حقیقت یک سینث بوده است. او نه‌تنها نقش محافظ را ایفا می‌کرد؛ بلکه در قامت ابزاری برای انجام کارهای سیاه کاوالیر ظاهر می‌شد. در نهایت، وندی موفق می‌شود پیش از آسیب رساندن اتم به جو هرمیت او را منجمد کند؛ صحنه‌ای که بی‌تردید از بهترین صحنه‌های شوکه‌کننده مجموعه فیلم‌های بیگانه کلاسیک الهام گرفته و با روایتی مدرن‌تر بازآفرینی شده است. این اپیزود نشان می‌دهد که هیولاهای واقعی لزوما موجودات فضایی نیستند؛ بلکه انسان‌هایی هستند که در عطش قدرت، اخلاق را قربانی می‌کنند.

۲. وندی و پسران گمشده به قدرت‌هایشان پی می‌برند

این اثر مدرن ترسناک در دل خود لحظاتی دارد که بیش از هر چیز، وحشت اخلاقی و ترس روانی را به تصویر می‌کشد. یکی از بحث‌برانگیزترین بخش‌ها‌ی این اثر آزمایش پرادیجی است؛ جایی که روان و روح کودکان بیمار به بدن‌های مصنوعی منتقل می‌شود. این ایده در نگاه نخست شاید نجات‌بخش به نظر برسد؛ اما در حقیقت به یک کابوس تمام‌عیار بدل می‌شود. کودکان با روح‌های معصوم و شکننده خود، ناگهان در قالب سینث‌هایی قرار می‌گیرند که عملا سلاح‌های مرگبار هستند. همین تضاد، یکی از بهترین صحنه‌های شوکه‌کننده سریال بیگانه کلاسیک را رقم می‌زند. نمونه بارز آن، حمله نیبز به بانو سیلویا است؛ لحظه‌ای که نشان می‌دهد ذهن کودکانه چطور می‌تواند در این بدن‌های مصنوعی دچار تحریف شود.

در قسمت پایانی، شدت این بحران اخلاقی به اوج می‌رسد. پسران گمشده و وندی درمی‌یابند که قدرت واقعی در دستان آن‌هاست و قربانیان اصلی نه‌تنها خودشان، بلکه موجودات فضایی نیز بوده‌اند. وقتی وندی جمله تکان‌دهنده‌ی حالا ما حکومت می‌کنیم را بیان می‌کند، مرز میان قربانی و هیولا از هم می‌پاشد. این سکانس، یکی از لحظات برتر سریال بیگانه: زمین است که نه‌تنها مخاطب را شوکه می‌کند، بلکه نوید ماجرا‌های تاریک‌تر در فصل بعدی را می‌دهد.

۱. ارتباط وندی با زنومورف‌ها

سریال بیگانه: زمین بارها نشان داده که در کنار وحشت و تاریکی، می‌تواند صحنه‌هایی خلق کند که هم تکان‌دهنده و هم شگفت‌انگیز باشند. یکی از لحظات برتر سریال بیگانه زمین زمانی رقم می‌خورد که پسران گمشده و وندی برای بازیابی گونه‌های بیگانه راهی ماژینو می‌شوند. در این سکانس، وندی که نخستین هیبرید محسوب می‌شود، نه‌تنها از رویارویی مستقیم با یک زنومورف جان سالم به در می‌برد، بلکه به شکلی بی‌رحمانه سر آن را جدا می‌کند.

این رویداد تنها یک قتل نیست؛ بلکه آغاز ارتباطی عجیب میان وندی و زنومورف‌هاست. به تدریج مشخص می‌شود که او قادر است با این موجودات ارتباط برقرار کند و از آن‌ها به‌عنوان متحد استفاده نماید؛ صحنه‌ای که هم بهترین صحنه‌های شوکه‌کننده سریال بیگانه کلاسیک را یادآوری می‌کند و هم مرز میان دشمن و یار را از بین می‌برد.

یکی دیگر از سکانس‌های فراموش‌نشدنی، لحظه‌ای است که زنومورفی آزادشده در جنگل، به جای تهدید به یاری وندی، جو و نیبز می‌شتابد و آن‌ها را از دست نیروهای یوتانی نجات می‌دهد. نوازش وندی بر سر این موجود و دستور ساده‌ی پنهان شو و دنبال کن تصویری بی‌سابقه از رابطه انسان و بیگانه را به نمایش می‌گذارد. صحنه‌ای که هم ترسناک است و هم به شکلی عجیب، دوست‌داشتنی و جذاب.

صحنه‌هایی که هیچ وقت از یاد نخواهیم برد

فصل اول سریال بیگانه: زمین نه‌تنها موفق شد میراث ترسناک و پرهیجان فرنچایز بیگانه را زنده نگه دارد؛ بلکه با افزودن عناصر تازه، داستانی عمیق‌تر و چندلایه‌تر ارایه داد. مرور 10 لحظه شگفت‌انگیز فصل اول نشان می‌دهد که این سریال توانسته ترکیبی بی‌نظیر از وحشت، درام انسانی و پیچیدگی‌های اخلاقی خلق کند. از آزمایش‌های پرادیجی و پرسش‌های سنگین درباره روح و بدن، تا ارتباط غیرمنتظره وندی با زنومورف‌ها، هر صحنه به شکلی طراحی شده که تماشاگر را میان حیرت، ترس و حتی تحسین معلق نگه دارد.

آن چه این لحظات را فراموش‌نشدنی می‌کند، نه فقط جلوه‌های بصری یا صحنه‌های اکشن، بلکه بار احساسی و فلسفی پشت هر رخداد است. سریال بارها تاکید می‌کند که هیولاهای واقعی همیشه زنومورف‌ها نیستند؛ بلکه انسان‌هایی هستند که مرزهای اخلاق را می‌شکنند. همین پیام باعث می‌شود مفاهیم فیلم‌های کلاسیک بیگانه در قالبی نو دوباره زنده شوند و معنای تازه‌ای پیدا کنند.

منبع: COLLIDER