10 سریال پزشکی برتر؛ از آناتومی گری تا بخش فوریتهای پزشکی
اگر اهل تماشای سریال پزشکی باشید، حتما نام پیت (The Pitt) جدیدترین مجموعهی شبکهی اچبیاو مکس به گوشتان خورده است، شاید هم تماشایش را آغاز کرده باشید. پیت یکی از نمونههای موج جدید سریالهای ژانر پزشکی است که مورد توجه بسیاری از مخاطبان قرار گرفته است. به همین بهانه در این مطلب ده سریال خارجی برتر در این سبک محبوب را رتبهبندی کردیم. حتما دوران کرونا را به خاطر دارید. همهگیری ویروسی که یک جهان را خانهنشین کرد و توجهات زیادی را به کادر پزشکی، بیمارستان و درمان معطوف کرد.
در همین دوران بود که انگار تماشای دستهجمعی سریالهایی مثل بخش فوریتهای پزشکی (ER) و هاوس (House) بالاخره نتیجه داد و باعث رونق دوباره ژانر پزشکی در تلویزیون شد. اینطور هم نبود که پیش از این دوران هیچ خبری از سریالها و درامهای پزشکی نباشد. نیو آمستردام (New Amsterdam) و رزیدنت (The Resident) تازه پخششان را با عملکردی قابل قبول و طرفداران خاص خود تمام کرده بودند و به نظر میرسید آناتومی گری (Grey’s Anatomy) هم قرار نیست هیچ وقت تمام شود.
اما موج اخیر کاملا چشمگیر بوده است. از سریالهای زمستانی مثل پیت، دُکی (Doc) و واتسون (Watson) تا مجموعههای پاییزی مثل ذهنهای درخشان (Brilliant Minds) و سنت دنیس مدیکال (St. Denis Medical) و البته دکتر اودیسه (Doctor Odyssey). مثل هر فهرست خوب دیگری، این لیست 10 سریال پزشکی برتر تاریخ هم میتواند تغییر کند. اما در حال حاضر این بهترین سریالهایی است که ما معرفی میکنیم.
10. پیر شدن
- محصول: 2013- 2015
- سازنده: مارک وی اولسن، ویل شفر
- بازیگران اصلی: لوری متکالف، الکس بورستین، نیسی نش
- امتیاز راتن تومیتوز: 88 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.8 از 10
به نظر نمیرسد که تماشاگران سریال پزشکی پیر شدن در طول سه فصل پخش آنطور که باید چهار بازیگر اصلی سریال را درک کرده باشند. لوری متکالف، الکس بورستین، نیسی نش و مل رودریگز کاملا در اختیار خالقان سریال یعنی مارک وی اولسن و ویل شفر بودند و توانستند فضایی را که هر لحظه خطر فرورفتن در تاریکی خفهکننده داشت یعنی بخش توانبخشی سالمندان در بیمارستانی بحرانزده در لانگبیچ را به جایی تبدیل کنند که از دلش هم طنز تلخ بیرون بیاید و هم کمدی فیزیکی.
پیر شدن با تنها 18 قسمت، یکی از بهترین سریالهایی است که درباره پیری، مراقبت و مرگ ساخته شده. سه موضوعی که معمولا هالیوود همانقدر از آنها دوری میکند که بیماران بخش مراقبتهای طولانیمدت بیمارستان مونت پالمز از بیماریهایشان.
9. آناتومی گری
- محصول: 2005 تا کنون
- سازنده: شاندا ریمز
- بازیگران اصلی: الن پومپئو، ساندرا اوه، کاترین هیگل
- امتیاز راتن تومیتوز: 84 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.6 از 10
دست کم گرفتن سریال پزشکی آناتومی گری واقعا اشتباه است. درام پزشکیِ شاندا ریمز که پاییز گذشته به قسمت 438 رسید، سالهاست بهخاطر آبکی بودنش، موسیقیهای بیش از حد لطیف، لقبهای بامزه، آن ماجرای عجیبِ رابطه ایزی با روح، حواشی مربوط به کاترین هیگل و جنجال نویسنده الیزابت فینچ، دستکم یا به سخره گرفته شده است. اما واقعیت این است که اینها فقط لایه سطحی سریالی هستند که با وجود تمام فراز و نشیبها، ضربان خودش را حفظ و بارها ثابت کرده است که چطور میتواند تماشاگر را درگیر نگه دارد.
گری قلب بزرگی دارد که توانسته رابطههای عاشقانه و احساسی را یکی پس از دیگری زنده و پرهیجان نگه دارد. شجاعتش هم مثالزدنی است چون با نشان دادن بمب و سقوط هواپیما یا تیراندازی و فاجعههای دریایی، هیچوقت از بزرگ کردن خطرها و بالا بردن تنش نترسیده. در همان حال، باهوش و مسئولیتپذیر هم بوده و در دوران کرونا، یکی از معدود سریالهایی شد که توانست بحران را مستقیم و درست روایت کند.
البته توانِ حیرتانگیزش در بازسازی خودش و در این که هر بار ستارههای جدید را جایگزین بازیگران قدیمی کند چیزی است که کمتر سریالی موفق شده در این حد انجام دهد. به همین دلیل است که آناتومی گری هنوز نفس میکشد، هنوز تماشاچی دارد و هنوز نمادی از استقامت تلویزیونی و سریالی است که خیلی فراتر از شهرتِ احساسیاش دوام آورده.
8. اسکرابز (Scrubs)
- محصول: 2001- 2010
- سازنده: بیل لارنس
- بازیگران اصلی: زک برف، سارا چالک، دونالد فایسون
- امتیاز راتن تومیتوز: 83 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 8.4 از 10
سریال پزشکی اسکرابز هرگز در دوران پخش خود در دو شبکه بهعنوان یک پدیده مستقل شناخته نشد، اما اخیرا بازراهاندازی آن اعلام شد، که نشان میدهد مخاطبان طی 15 سال گذشته کاملا با حس و حال این سریال همراه شدهاند. دوستی و همنشینی کاری میان جی دی با بازی زک براف و ترک با بازی دونالد فایسون آنقدر محبوب شده که شیمی میان این دو هنوز در تبلیغاتی به کار میرود که حتی ریشه رابطه آنها را ذکر هم نمیکنند.
دکتر کاکس با بازی جان سی مکگیانلی به الگویی برای شخصیتهای طنزآمیز سختگیر اما مهربان تبدیل شده است و البته استعداد بیل لارنس در خلق کمدیهای جمعوجور پر از احساس هم با گذر زمان و تکاملش از کوگار تاون (Cougar Town) به تد لاسو (Ted Lasso) و رواندرمانی (Shrinking) هر بار پختهتر و استادانهتر شده است.
7. این درد داره (This Is Going to Hurt)
- محصول: 2022 تا کنون
- سازنده: لوسی فوربز، تام کینگزلی
- بازیگران اصلی: بن ویشاو، آمبیکا ماد، الکس جنینگز
- امتیاز راتن تومیتوز: 96 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 8.4 از 10
سریال پزشکی این درد داره نگاهی واقعگرایانه و بدون تعارف به بخش زنان و زایمان یکی از بیمارستانهای لندن است و تا امروز بهترین و صریحترین درام پزشکی دوران پساکرونا به حساب میآید. این کمدی سیاه نیمهخودزندگینامهای از آدام کی، با بن ویشاو در اوج هنرش، یک پزشک جوان و درخشان را نشان میدهد که احتمالا دوست ندارید به مطبش سر بزنید و اجرای درخشان آمبیکا ماد بهعنوان یک پزشک بیتجربه که او هم احتمالا کسی نیست که بخواهید ملاقاتش کنید.
راستش را بخواهید، به استثنای شاید نیک (The Knick) و قلمرو (The Kingdom) هیچ سریال دیگری در این فهرست محیط پزشکی به این اندازه نامطبوع ندارد و این دقیقا نکته اصلی است. حتی بهترین پزشکان در سیستمی که ما در بسیاری از جنبهها آن را حسرتانگیز میدانیم، میتوانند قربانی شرایط، بوروکراسی و سرنوشت شوند. این سریال ترسناک است، خندهدار است، گاهی حال به هم زن است و همزمان فوقالعاده نوشته و اجرا شده است.
6. هاوس
- محصول: 2004- 2012
- سازنده: دیوید شور
- بازیگران اصلی: هیو لوری، لیسا ادلستین، عمر اپس
- امتیاز راتن تومیتوز: 89 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 8.7 از 10
هیو لوری در سریال پزشکی هواس یا دکتر هاوس در نقش گرگوری هاوس و رابرت شان لئونارد در نقش جیمز ویلسون ظاهر میشوند که مانند هولمز و واتسون با معماهای پزشکی شیطانی روبهرو میشدند. هاوس بهترین درام پزشکی تاریخ تلویزیون نیست، اما اجرای لوری احتمالا یکی از اوجهای ژانر است. نابغهای لنگان، طناز، از لحاظ اجتماعی ناپخته، ترکیبی از بدبینی و همدلی پنهان، که بهطرز بینقصی در کنار بازیگران دیگر از جمله لیسا ادلستین، جسی اسپنسر، جنیفر موریسون و عمر اپس میچرخد و هر کدام لایههای متفاوتی از مرکز تند و تیز سریال را به نمایش میگذارند.
5. مش (M*A*S*H)
- محصول: 1972- 1983
- سازنده: لری گلبرت
- بازیگران اصلی: آلن آلدا، وین راجرز، مایک فارل
- امتیاز راتن تومیتوز: 92 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 8.5 از 10
خیلی قبلتر از اینکه تماشاگران سر این که سریال خرس (The Bear) واقعا کمدی است یا نه به جان هم بیفتند، سریال لری گلبرت بر اساس فیلم تحسینشده رابرت آلتمن نشان داده بود که مرزهای کمدی و درام چقدر میتواند شخصی باشد. مَش 256 قسمت داشت و بسته به هفته، میتوانست از بستر جنگ کره برای نقد تند و تیز جنگ ویتنام استفاده کند، یا به یک سیتکام بامزه محیط کاری تبدیل شود، یا یک درام پزشکی طاقتفرسا باشد، یا بازتابی احساساتی از شکنندگی زندگی ارائه دهد.
سریال پایانی جاودانه ارائه کرد، شاید شوکهکنندهترین مرگهای تلویزیون را رقم زد و شخصیتهای فراموشنشدنی بیشماری خلق کرد، همه با هدایت بازیگر اصلی، آلن آلدا، که خودش دهها قسمت را نوشت و کارگردانی کرد.
4. نیک
- محصول: 2014- 2015
- سازنده: جک امیل، مایکل بگلر
- بازیگران اصلی: کلایو اوون، آندره هالند، جرمی باب
- امتیاز راتن تومیتوز: 92 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 8.4 از 10
سریال پزشکی نیک بیست ساعت وقت میگذارد تا یک حقیقت ساده اما ترسناک را یادآوری کند که باید خدا را شکر کنیم که مجبور نیستیم در ابتدای قرن بیستم دنبال درمان پزشکی باشیم. این سریال به شبکهی سینمکس کمک کرد خودش را بهعنوان خانهای برای درامهای باکیفیت ثابت کند اما این شرکت بعد از آن کلا تولید سریالهای اورجینال را متوقف کرد. خب، چه میشود کرد. درام جک امیل و مایکل بگلر، ترکیبی است از اشتباهات جراحی، رویاهای افیونی و نیویورکی.
تمام این ماجراها در آستانه یک انقلاب مدرن قرار دارد که به شکلی استثنایی به کلایو اوون و آندره هالند میدان داده، ستارگان آیندهای مثل ایو هیوسن و کریس سالیوان را معرفی کرده و عملا یک زمین بازی کامل برای استیون سودربرگ بوده است. او با همکاران همیشگیاش، پیتر اندروز و مریآن برنارد و موسیقیدان کلیف مارتینز سریالی ساخت که از نظر تصویر، ریتم و صدا شبیه هیچ درام پزشکیِ قبل یا بعد از خودش نیست.
3. سنت السور (St. Elsewhere)
- محصول: 1982- 1988
- سازنده: جاشوا برند، جان فالسی
- بازیگران اصلی: اد فلندرز، دیوید برنی، جی دبلیو بیلی
- امتیاز راتن تومیتوز: –
- امتیاز IMDb به فیلم: 8 از 10
اگر سریال سنت السور که توسط جاشوا برند و جان فالسی خلق شده است فقط همان مسیر اولیهاش را ادامه میداد همین برای رقم زدن سرنوشت کل ژانر کافی بود. قسمتهای نخست سریال خشن، بینظم و واقعگرایانهاند و الگویی ساختند که تقریبا سرمشقی برای تمام سریالهای پزشکی بعد از آن شدند. اما هرچه جلوتر رفت، سنت السور از قالب اولیهاش آزادتر، خودآگاهتر، جسورتر و آماده برای رفتن به نهایتها شد، چه در طنز، چه در درامهای نفسگیر، چه در احساسات.
سریال در زمان جلو و عقب میرفت، گاهی مرز زندگی و دنیای پس از مرگ را رد میکرد و گاهی هم صرفا پا را از این واقعیت که یک برنامه تلویزیونی است فراتر میگذاشت، آن هم در دورهای حساس برای این مدیوم. سنت السور امتیاز بزرگی دارد که حضور تعداد زیادی نویسنده مهم است که روایتش را شکل دادند و گروه بازیگری پویایی که مدام تغییر میکرد و رشد میکرد و راهروهای بیمارستان سنت الیگیوس را زنده نگه میداشت.
اما یک امتیاز هم از دست میدهد اینکه دنزل واشنگتن را شش فصل در اختیار داشت، بیآنکه بفهمد با استعدادهای مردی که بعدها به ستاره تبدیل شد چه میتوانست بکند.
2. قلمرو
- محصول: 1994- 1997
- سازنده: لارس فون تریه
- بازیگران اصلی: استلان اسکاشگورد، سورن پیلمارک، گیتا نوربی
- امتیاز راتن تومیتوز: –
- امتیاز IMDb به فیلم: 8.2 از 10
سریال دانمارکی-سوئدی قلمرو ساختهی لارس فون تریه اثری است که از همان لحظه اول تکلیفش را روشن میکند. یک دقیقه کاملا شبیه یک سریال پزشکی معمولی است، پزشکها درگیر روشهای تازه میشوند، از کمبود امکانات کلافهاند و دنبال ماجراهای عاشقانهاند. دقیقه بعد یادتان میافتد بیمارستان روی یک گورستان قدیمی بومیان آمریکا ساخته شده است و یک آمبولانسِ روحزده میچرخد، یک دخترک مرموز در آسانسورها پنهان میشود و گروهی از کارکنان بخش خدمات مبتلا به سندرم داون نقش یک جور کُر یونانی را بازی میکنند.
سریال پزشکی قلمرو کابوسی دلهرهآور است مگر وقتی که بیدلیل و عجیب، خندهدار میشود. سریال در دلِ تمام این دیوانگیِ فون تریهوار، یک ویژگی خاص دارد و آن هم فیلمبرداری اریک کرِس است که هر تصویر را طوری ثبت کرده انگار از اعماق تاریکترین لایه جهان بیرون کشیده شده و بهطرزی غریب هم زیبا هستند، هم زشت و از یاد نمیروند.
1. بخش فوریتهای پزشکی
- محصول: 1994- 2009
- سازنده: مایکل کرایتون
- بازیگران اصلی: آنتونی ادواردز، جرج کلونی، ماریا بیلو
- امتیاز راتن تومیتوز: –
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.9 از 10
سریال پزشکی بخش فوریتهای پزشکی با کارگردانیِ راد هالکم در روزهای اولیه فعالیت حرفهایاش و میمی لدر و نویسندگانی زیر نظر مایکل کرایتن و جان ولز، همان فرمولی را کامل کرد که سنت السور در روزهای اولش دنبالش بود. یعنی ترکیب پروندههای هفتگی بیماران، تنش یک تریلر نفسگیر و بحثهای جدی درباره اخلاق پزشکی، همه در یک بافت تند و پرشتاب که در شیکاگو میگذشت.
اگر سنت السور را کنار هر درام پزشکی کلاسیک دیگر بگذارید، آن سریالهای قدیمی کند بهنظر میرسند اما اگر بخش فوریتهای پزشکی را تماشا کنید و بعد سنت السور را، باز هم سنت السور کند جلوه میکند. بخشی از دلیل پرطرفدار بودن این سریال، گروه بازیگری عظیمی بود که مدام تغییر میکردند، اما شکل اصلی سریال و تواناییاش در غافلگیر کردن تماشاگر باقی میمانْد حتی وقتی که تصور میکردید دیگر با اسراف در اُوردُزها، یورش خشونتبار به اورژانس و هلیکوپترها، هیچ چیز تازهای برای شوکه کردن شما وجود ندارد.
منبع: hollywoodreporter













