جوند

بر اساس زندگی ویجی بارس، یک معلم ورزش بازنشسته که یک سازمان غیردولتی به نام Slum Soccer را تاسیس کرد. او توانست بچه های خیابانی را با دور نگه داشتن آنها از مواد مخدر و جرم و جنایت با تبدیل آنها به فوتبالیست و ساختن یک تیم کامل، احیا کند.
یک معلم بازنشسته و علاقه‌مند به ورزش ویجی (60 ساله) از ناگپور، اغلب با انبوهی از نوجوانان نوجوان از محله‌های فقیر نشین اطراف برخورد می‌کند که وقت خود را با ورق بازی، دعوا، سیگار کشیدن، دزدی از رهگذران تلف می‌کنند. ویجی دست به ابتکارات می زند و فوتبال را به این ساکنان معرفی می کند تا انرژی آنها را به طور مثبت هدایت کند. او می‌خواهد این دسته از آدم‌ها را به بازیکنانی منضبط تبدیل کند. کار مهمی نیست اگرچه موانع زیادی در تبدیل این دسته از بی‌خانمان‌های بی‌انضباط به یک تیم منظم و منظم وجود دارد، او پشتکار می‌کند. او معتقد است که این بچه های بی خانمان مهارت های فوق العاده ای دارند و پتانسیل بالایی دارند. او معتقد است که آنها باید اعتبار و اعتماد را احساس کنند تا خودشان قابل اعتماد شوند. او فداکاری های زیادی می کند و مبارزه را در برابر همه مشکلات ادامه می دهد. چشم انداز تغییر زندگی این بی خانمان های بی خانمان به واقعیت تبدیل می شود زیرا او با ورود به بزرگترین تورنمنت فوتبال "بی خانمان ها" آنها را به سطح دیگری می برد. پیچ و خم ها و زمان های آشفته غیرممکن ها را ممکن می کند.