رتبه‌بندی بهترین بازی‌های Little Nightmares
سری Little Nightmares با انتشار نخستین بازی در سال ۲۰۱۷ به عنوان یکی از بازی‌های منحصربفرد در ژانر وحشت مورد توجه قرار گرفت و نسخه بعدی آن که در سال 2021 منتشر شد، هر دو توسط استودیوی Tarsier ساخته شدند؛ استودیویی که در سال ۲۰۱۹ توسط گروه Embracer خریداری شد. حالا قسمت سوم Little Nightmares نیز منتشر شده و توسعه‌ی این نسخه بر عهده‌ی استودیوی Supermassive Games است. همان استودیویی که ساخت آثاری مانند Until Dawn، The Quarry و مجموعه‌ی The Dark Pictures Anthology را در کارنامه دارد.
هر بازیکن خاطره‌ی خاص و منحصربفردی از این بازی دارد و کابوس‌هایی که در هر مرحله با آن‌ها روبرو میشود، یک ایده خلاقانه است که به بازی قدرت می‌بخشد. در این مقاله مایکت قصد داریم بهترین و ضعیف‌ترین عناوین این مجموعه را رتبه‌بندی کنیم و نگاهی دقیق‌تر به نقاط قوت و ضعف هرکدام داشته باشیم.
Little Nightmares 3
سومین قسمت از مجموعه Little Nightmares نخستین عنوانی است که توسط استودیوی Supermassive Games ساخته شده و اگرچه ظاهر و حال‌وهوای آشنای دنیای این بازی را حفظ کرده، اما در بازنمایی مفهوم اصلی سری فاصله‌ی محسوسی با دو بازی قبلی دارد.
برخلاف فضای مبهم و غیرقابل توضیح عناوین قبلی، Little Nightmares 3 برای ایجاد حس ترس بیشتر سراغ المان‌های رایج و تکراری رفته، اما همچنان فضایی ترسناک و پیچیده دارد و به‌عنوان یک اثر ترسناک، تجربه‌ای مناسب برای علاقمندان بازی‌های دو نفره محسوب میشود؛ قابلیتی که برای نخستین بار در این مجموعه معرفی شده است. با وجود این، هرچند بازی در جایگاه خود اثری قابل‌قبول است، اما در مقایسه با دو قسمت قبلی، چندان نوآورانه نیست و یادآور تغییر سازنده و مسیر این بازی است و در این بین، انتقادهای زیادی از طرف سازندگان و بازیکنان هم به بازی وارد شده است. به گفته منتقدان، بازی بیش از حد محتاطانه عمل کرده و نوآوری چندانی نسبت به گذشته ندارد. ریتم کند در نیمه‌ی نخست، معماهای بی‌روج و طراحی نامتوازن مراحل باعث شده‌اند تا تجربه‌ی کلی پایین‌تر از سطح انتظارات باشد.
همچنین، اضافه شدن حالت دو نفره که قرار بود تجربه بازی را جالب‌تر بکند، در عمل برای برخی بازیکنان بیشتر شبیه به یک مانع است . کوتاه بودن بازی نیز یکی دیگر از ایرادهای اصلی است که تنها چهار فصل دارد و نسبت به عناوین قبلی کمتر است. علاوه‌براین، استودیو سازنده نیز وعده داده که محتوای اضافی در آینده از طریق «Season Pass» در دسترس بازیکنان قرار خواهد گرفت و همین موضوع باعث نارضایتی بخشی از طرفداران شده است.
Little Nightmares 2
بازی Little Nightmares 2 در سال ۲۰۲۱ منتشر شد و برای اولین بار دو قهرمان اصلی را معرفی کرد. شخصیت Six دوباره حضور دارد، اما این بار در نقش یک همراه غیرقابل‌کنترل با همان بارانی زرد آشنا. کنترل اصلی بازی در دست بازیکن است که هدایت Mono، پسربچه‌ای با بارانی بلند و کیسه‌ی کاغذی روی سر، را بر عهده دارد. این نسخه با معرفی دشمنی باریک‌اندام و استفاده از استاتیک تلویزیون برای ایجاد حس ترس، فضایی متفاوت و دلهره‌آور دارد.
از نظر گیم‌پلی، Little Nightmares 2 یک بازی پازل-پلتفرمر با المان‌های بقا و وحشت است که طراحی مراحل در آن تنوع چشمگیری دارد. صداگذاری و موسیقی نقش پررنگی در القای حس ترس و تنش دارند و جلوه‌های بصری تیره و پرجزئیات، نسبت به بازی قبلی بیشتر و قابل توجه‌تر است.این عنوان با ایجاد ارتباط بین شخصیت نسخه‌ی قبلی، یک اثر پسندیده است که دو دنیای بازی را به دیگر ربط می‌دهد. نکته‌ی جالب اینکه داستان بازی در واقع پیش‌درآمدی بر قسمت اول است؛ موضوعی که شاید قابل حدس بود، اما روایت دقیق و ادامه‌دار آن باعث شده تا Little Nightmares 2 فراتر از یک دنباله‌ی معمولی باشد و بازیکن را به تجربه نسخه قبلی دعوت کند
از نظر موفقیت، Little Nightmares 2 با استقبال مثبت منتقدان و بازیکنان روبه‌رو شد. تحسین‌ها بیشتر بر طراحی هنری، اتمسفر سنگین، و روایت غیرمستقیم آن متمرکز بود. با این حال، برخی نقدها به کنترل‌های گاهی دست‌وپاگیر، کوتاهی بودن گیم‌پلی بازی، و سختی نامنصفانه بعضی از معماها وارد شد.
Little Nightmares
معمولاً گفتن اینکه قسمت اول بهترین است، نوعی کلیشه به نظر می‌رسد، اما در این مورد واقعاً تأثیر عمیق و ماندگار بازی است که موجب شده همچنان در ذهن بازیکنان زنده بماند. با اینکه بیش از هشت سال از انتشار آن می‌گذرد، بسیاری از طرفداران هنوز نخستین تجربه‌ی خود در دنیای تاریک و رازآلود بازی را به‌خاطر دارند. شخصیت Six نیز به یکی از چهره‌های نمادین ژانر ترس بدل شده و در حافظه‌ی گیمرها جای ثابتی پیدا کرده و حتی اگر جزئیات دیگر بازی از یاد برود، داستان پرپیچ‌وخم و لحظات شوکه‌کننده‌اش همچنان در ذهن باقی می‌مانند.
نخستین Little Nightmares برخلاف بسیاری از بازی‌های ترسناک، مسیر متفاوتی را در پیش گرفت. این اثر بدون تکیه بر کلیشه‌های مرسوم، جهانی خلق کرد که در هر لحظه‌اش ترس و اضطراب به شکلی تازه بروز می‌کند. همین ویژگی‌ها باعث شد تجربه‌ای شکل بگیرد که هم دلهره‌آور و هم زیبا است. جالب اینکه برخی منتقدان فضای وهم‌آلود و استعاری بازی را با Spirited Away مقایسه کرده‌اند؛ قیاسی غیرمنتظره، اما کاملاً قابل‌درک برای عنوانی که مرز میان ترس و خیال را با ظرافت از بین می‌برد.
بازیکن کنترل Six، دختربچه‌ای کوچک با بارانی زرد، را بر عهده دارد که در مکانی به نام The Maw گرفتار شده است؛ یک کشتی عظیم و تاریک که پر از موجودات عجیب و ترسناک است. داستان به‌صورت غیرمستقیم روایت میشود و بازیکن از طریق محیط، دشمنان و رفتار شخصیت‌ها به تدریج با ماهیت این جهان آشنا میشود. روایت بدون دیالوگ و مبتنی بر تصویرسازی و اتمسفر، یکی از نقاط قوت اصلی بازی بود و موجب شد بازیکنان برداشت‌های شخصی خود را از داستان داشته باشند.
Little Nightmares نشان داد که بازی‌های ترسناک می‌توانند بدون استفاده از کلیشه‌های رایج مانند زامبی‌ها، تجربه‌ای عمیق و تأثیرگذار خلق کنند. ترکیب سبک پلتفرمر با وحشت روان‌شناختی، طراحی هنری شبیه به انیمیشن‌های دارک، و روایت بی‌کلام بازی، الگویی تازه برای بازی‌های مستقل و حتی آثار بزرگ‌تر ایجاد کرد. این بازی الهام‌بخش بسیاری از عناوین بعدی شد که تلاش کردند وحشت را از طریق اتمسفر و روایت غیرمستقیم منتقل کنند.
