افزونه دیکشنری برای تصحیح خودکار صفحه کلید Multiling O و پیش بینی کلمه
دستورالعمل:
⑴ این افزونه و صفحه کلید Multiling O را نصب کنید. https://play.google.com/store/apps/details?id=kl.ime.oh
⑵ O Keyboard را اجرا کنید و راهنمای تنظیم آن را دنبال کنید.
⑶ برای تغییر زبان، نوار فاصله را بکشید.
اگر مشکل فونت دارید، این را بخوانید: http://honsoapps.appspot.com/1/ma.html
ویکی پدیا:
مالایایی /mæləˈjɑːləm/[4] (മലയാളം، MalayaḸ [mɐləjaːɭəm])، زبانی است که در هندوستان، عمدتاً در ایالت کرالا صحبت می شود. این یکی از 22 زبان برنامه ریزی شده هند است و در سال 2013 به عنوان زبان کلاسیک در هند تعیین شد.[5] زبان مالایایی در ایالت کرالا و در قلمروهای اتحادیه لاکشادویپ و پودوچری زبان رسمی است. این زبان متعلق به خانواده زبانهای دراویدی است و حدود 38 میلیون نفر به آن صحبت می‌کنند. مالایایی در ایالت های همسایه تامیل نادو و کارناتاکا نیز صحبت می شود. با جمعیت بیشتر در نواحی نیلگیریس، کانیاکوماری و کویمباتور تامیل نادو، و نواحی داکشینا کانادا و کوداگو در کارناتاکا. تامیل) در قرن ششم.[9] یک نظریه جایگزین، انشعاب را در دوران باستانی پیشنهاد می کند.[9] مالایالام در طول اعصار بسیاری از عناصر سانسکریت را در خود جای داده است و امروزه بیش از هشتاد درصد واژگان مالایایی در استفاده علمی از سانسکریت است.[10] قبل از به وجود آمدن مالایایی، تامیل قدیم در ادبیات و دادگاه های منطقه ای به نام تامیلاکام، از جمله ایالت کرالای امروزی، استفاده می شد که نمونه معروف آن سیلاپاتیکارام است. Silappatikaram توسط شاهزاده Chera Ilango Adigal از کوچین نوشته شده است و در ادبیات سنگام به عنوان یک کلاسیک شناخته می شود. مالایایی مدرن هنوز بسیاری از لغات تامیل باستانی ادبیات سانگام را حفظ کرده است. اولین خطی که برای نوشتن مالایایی استفاده می شد، خط Vattezhuttu و بعداً Kolezhuttu بود که از آن مشتق شده بود.[11] همانطور که مالایایی شروع به وام گرفتن آزادانه کلمات و همچنین قواعد دستور زبان از سانسکریت کرد، خط گرانتا برای نوشتن به کار گرفته شد و به نام آریا اژوتو شناخته شد.[12] این به خط مدرن مالایایی توسعه یافت.[13] بسیاری از متون مذهبی قرون وسطی با ترکیبی از سانسکریت و مالایایی اولیه نوشته شده اند که Manipravalam نامیده می شود.[14] قدیمی‌ترین اثر ادبی در مالایالام، متمایز از سنت تامیل، مربوط به قرن‌های 9 و 11 است.[9] اولین سفرنامه به هر زبان هندی به زبان مالایالام است که عنوان Varthamanappusthakam توسط Paremmakkal Thoma Kathanar در سال 1785 نوشته شده است. بیشترین تعداد حروف در میان زبانهای هندی.[17] خط مالایالام شامل حروفی است که قادر به نمایش تمام صداهای سانسکریت و تمام زبان های دراویدی هستند. از آنجایی که زبان مالایالام از زبان دراویدی Sen-Tamizh توسعه یافته است، پایه مالایایی خود Sen Tamizh است.[18][19][20]
