فیلم رادیواکتیو Radioactive (2019) 2019

داستان واقعی باورنکردنی ماری کوری و اثر برنده نوبل او که دنیا را تغییر داد.
در سال 1934، ماری کوری در آزمایشگاه خود در پاریس سقوط کرد. هنگامی که او را به بیمارستان منتقل می کنند، زندگی خود را به یاد می آورد. در سال 1893 او اغلب به دلیل جنسیتش برای دریافت بودجه رد شد اما با پیر کوری وارد شراکت شد. پس از اینکه ماری پولونیوم و رادیوم را کشف کرد، آن دو عاشق شدند و ازدواج کردند و دو فرزند داشتند. به زودی، ماری کشف رادیواکتیویته را اعلام کرد که انقلابی در فیزیک و شیمی ایجاد کرد. رادیوم به زودی در یک سری از محصولات تجاری استفاده می شود. پیر ماری را به جلسه ای می برد که در آن از رادیوم برای تماس با مردگان استفاده می شود، اما ماری معنویت گرایی و ایده زندگی پس از مرگ مادرش در لهستان را تایید نمی کند. اگرچه پی یر افتخار لژیون را به دلیل نامزد نکردن ماری رد می کند و اصرار دارد که هر دو به طور مشترک جایزه نوبل فیزیک خود را به اشتراک می گذارند، ماری از اینکه بدون او این جایزه را در استکهلم پذیرفته عصبانی می شود. به زودی پس از آن پیر در نتیجه تحقیقات خود به طور فزاینده ای مبتلا به کم خونی می شود و توسط اسب زیر پا می زند. اگرچه او در ابتدا نگرانی های مربوط به سمی بودن عناصرش را رد می کند، اما تعداد فزاینده ای از مردم پس از قرار گرفتن در معرض رادیوم به دلیل بیماری های جدی جان خود را از دست می دهند. او افسرده با همکارش پل لانگوین رابطه عاشقانه ای را آغاز می کند. اگرچه او در دانشگاه سوربن به مقام استادی رسید، اما مطبوعات ملی گرای فرانسه جزئیات رابطه او با لانگوین را گزارش می کنند و او به دلیل اصالت لهستانی اش توسط اوباش بیگانه هراس مورد آزار و اذیت قرار می گیرد. او به خانه ای که در آن جلسه شرکت کرده بود برمی گردد و با گریه از زنی که آنجا بود التماس می کند که سعی کند از رادیوم برای تماس با پیر استفاده کند. هنگامی که در سال 1911 جایزه نوبل شیمی را دریافت کرد، دستورات او مبنی بر عدم سفر به استکهلم را زیر پا گذاشت و با اشتیاق مورد استقبال قرار گرفت. در سال 1914، زمانی که جنگ جهانی اول شروع شد، دخترش ایرن او را متقاعد کرد که یک واحد پرتو در جبهه غرب در برای تعیین اینکه آیا برای سربازان مجروح به قطع عضو نیاز است یا نه، آنها با فروش جوایز نوبل او به دولت، واحدهای تشخیص اشعه را تامین می کنند. ایرنه شروع به قرار ملاقات با فردریک ژولیوت می کند، اما ماری رابطه آنها را تایید نمی کند زیرا آنها در مورد رادیواکتیویته مصنوعی تحقیق کرده اند و به ایرین هشدار می دهد که دیگر او را نبیند یا در مورد رادیواکتیویته تحقیق کند. اگرچه او از اطاعت او امتناع می ورزد، آنها با هم به جبهه غربی می روند تا دستگاه پرتو را راه اندازی کنند. صحنه های زندگی او با صحنه هایی در هم تنیده شده است که تأثیرات آینده اکتشافات او را نشان می دهد، از جمله پرتودرمانی خارجی در بیمارستانی در کلیولند در سال 1956، اتمی. بمباران هیروشیما و ناکازاکی، آزمایش بمب هسته ای در نوادا در سال 1961، و فاجعه چرنوبیل در سال 1986. هنگامی که او در سال 1934 می میرد، قبل از بیدار شدن در اتاق بیمارستان، رویایی از این رویدادها را می بیند. پیر می رسد و آنها با هم بیمارستان را ترک می کنند. این فیلم با بیان اینکه واحد پرتو کوری در طول جنگ جان میلیون‌ها نفر را نجات داد، پایان می‌یابد، که تحقیقات آنها برای ایجاد رادیوتراپی مورد استفاده قرار می‌گیرد و کوری‌ها رادیواکتیویته مصنوعی را در سال 1935 کشف می‌کنند. فیلم با عکس ماری در سال 1927 به پایان می‌رسد. کنفرانس سولوای