مزامیر یا زبور داوود یکی از بخشهای تنخ یهودی و عهد عتیق در کتاب مقدس است. مزامیر به صورت شعر بیوزن عبری نگاشته شدهاست. قسمتهایی از مزامیر به همراه برخی از متون دیگر نمازهای سهگانه یهودیان را تشکیل میدهند. همچنین خواندن تهیلیم را به مناسبتهای گوناگون نیز انجام میدهند. در این کتاب نام بسیاری از آلات موسیقی قدیمی مانند دف، کینور و غیره ذکر شدهاست و در بخشهایی از آن بر اهمیت موسیقی و رقص برای ستایش پروردگار تأکید شدهاست. سرایش تعدادی زیادی از این اشعار به داوود، پادشاه اسرائیل، منسوب است اما پژوهشگران این ادعا را رد میکنند.[۱] از ۱۵۰ مزمور فقط سی و چهارتای آن عنوان ندارند که به آنها مزامیر یتیم گفته میشود